گروه گزارش/
یکشنبه 24 شهریور 1398 , « صدای معلم » در گزارشی با عنوان « " وقتی سن بالا می‌رود حافظه کوتاه مدت ضعیف می‌شود " ! وزیر آموزش و پرورش به جای اقتصاددان ها ابتدا پای متخصصان تعلیم و تربیت را به آموزش و پرورش باز کند ! » چنین نوشت : ( این جا )
« فانی در آغازین روز معارفه در کنار نهاوندیان در جملاتی هرچند کوتاه، اما قول و قرارهایی شنیدنی داد؛ از جمله آنکه قرار است در ساختار آموزش و پرورش، معاونتی پا به عرصه وجود بگذارد که رنسانسی در آموزش و پرورش ایجاد کند؛ معاونت اقتصادی تا هم بی سر و صدا جیب معلمان را پر پول کند و درد بی درمان بودجه را التیام بخشد.
دیروز کسانی که در مراسم تکریم و معارفه محسن حاجی میرزایی شرکت کردند لابد فراموش کرده اند که علی اصغر فانی در نخستین نشستی که با تشکل های فرهنگیان در زمان سرپرستی اش بر وزارت آموزش و پرورش داشت تاکید کرد که در وزارت آموزش و پرورش به دنبال ایجاد معاونت اقتصادی و تحولی بزرگ و شگرف در اقتصاد آموزش و پرورش و معیشت معلمان است .
فانی در این نشست که مدیر صدای معلم هم حضور داشت چنان با آب و تاب سخن می راند که کم تر کسی تصور می کرد پس از ماه ها پرسش گری و مطالبه گری نه از سوی آن تشکل های شرکت کننده در نشست بلکه از سوی همان رسانه ای که بعدا حضورش در نشست های بعدی تحمل نشد و حتی به نشست رسانه ای وزیر آموزش و پرورش راهش ندادند در پاسخ بگوید که ایجاد چارت جدید سازمانی با سیاست ها و دستور العمل سازمان مدیریت و برنامه ریزی در تضاد است و عملا این شعار انتخاباتی به ورطه فراموشی سپرده شد ....
پرسش « صدای معلم » در آن زمان از فانی استخوان خرده کرده در آموزش و پرورش این بود که آیا ایشان قبل از رای اعتماد مجلس به ایشان از چنین موضوعی اطلاع نداشت و بعدا متوجه شده بود که این شعار با چابک سازی سازمانی در تعارض و تضاد است ؟
اقتصاد آموزش و پرورش هم تاکنون و شاید با وضعیتی نامساعدتر به حیات بیمار خویش ادامه داده است . تنها چیزی که رخ داده و البته « صدای معلم » در گزارش ها ؛ یادداشت ها و اخبار خود نسبت به آن « هشدار » داده بود ؛ تبدیل کالاهای سرمایه ای به پول برای تامین هزینه های جاری مانند فروش املاک و ساختمان و زمین مدارس و ادارات و اردوگاه ها و در یک کلام املاک و مستغلات است که با قانونی شدن آن تحت عنوان « مولدسازی » در حال اجراست.
بخش بزرگی از این نا به سامانی در اقتصاد آموزش و پرورش تابعی از اقتصاد کلان جامعه و سیاست های سیاست گذاران و تصمیم گیران است که حداقل در حوزه آموزش و پرورش کم تر کسی نقدی بر آن وارد می کند و یا حتی جرات وارد شدن در آن و نقد سیاست های موجود را ندارد و به عبارت بهتر « نگاه سیستمی ابتر است » .
بخشی از این به هم ریختگی و شلختگی هم معلول مدیریت های ناکارآمد، غیرعلمی و بدون نظارت است که باز هم غالبا از نگاه وزیر و تیم وی مغفول باقی می ماند .
این رسانه ی مستقل و منتقد در حوزه عمومی آموزش ایران در پایان چنین آورده بود :
« شاید بهتر باشد جهت یادآوری به وزیر آموزش و پرورش اعلام کنیم که هنوز مدیریت علمی در آموزش و پرورش شکل نگرفته است که بخواهد اقتصاد به عنوان یک شاه کلید اوضاع آن را بهبود ببخشد . به نظر می رسد در این کشور هر فردی که به مقام و منصبی می رسد تصور می کند که خودش حلال و تحلیل گر مشکلات و قهرمان بی مثال برداشتن موانع از مسیر است و فکر می کند که دیگران چیزی نمی فهمند و آنان را « کور » خطاب می کند
به نظر می رسد اگر ابتدا پای " متخصصان تعلیم و تربیت و مدیریت " به آموزش و پرورش باز شود به " واقعیت " نزدیک تر و عملیاتی تر باشد .
تاکنون وزرای پیشین آموزش و پرورش از جمله دانش آشتیانی ، بطحایی و سیدجواد حسینی به عنوان سرپرست وزارت آموزش و پرورش نشست هایی با متخصصان و اساتید علوم تربیتی داشته اند اما نتیجه مشخص و قابل اندازه گیری برای آموزش و پرورش و مدرسه نداشته است .
« صدای معلم » با توجه به تجارب پیشین و بر مبنای یافته های علمی به وزیر آموزش و پرورش پیشنهاد می کند تا « دفتر همکاری های آموزش و پرورش و دانشگاه » در این وزارتخانه تاسیس شود .
( البته این رسانه در گزارش دیگری عملکرد ستاد همکاری های حوزه علمیه و آموزش و پرورش را مورد نقد و ارزیابی کارشناسی قرار خواهد داد . )
همچنین پیشنهاد می گردد با توجه به عملکرد ضعیف معاونت برنامه ریزی و توسعه منابع وزارت آموزش و پرورش یکی از متخصصین عمل گرا در حوزه اقتصاد آموزش و پرورش به این سمت برگزیده گردد .
بدون تردید نظارت علمی ، نافذ و مستمر در بهبود فرآیندهای مدیریتی و مدیریت اثربخش نقش مهمی ایفا خواهد کرد » .
محسن حاجی میرزایی پس از آن که وزیر آموزش و پرورش شد ؛ در توئیتی چنین نوشت :
« از اندیشمند فرهیخته جناب آقای دکتر علی طیب نیا تقاضا کردم به عنوان رییس کمیته اقتصادی آموزش و پرورش ، مشاور بنده و همراه فرهنگیان باشند و این کمیته را با حضور اقتصاد دان های جوان تشکیل دهند ، مطمئنم اقتصاد آموزش و پرورش با حضور ایشان تحول واقعی را تجربه خواهد کرد » .
اکنون سال هاست که از آن حرف های فانی و سپس حاجی میرزایی گذشته است .
نه معاونت اقتصادی در آموزش و پرورش ایجاد شد .
نه تعریفی از اقتصاد آموزش و پرورش ارائه شده و تبیین گردید .
نه انتصاب مشاور اقتصادی و رفاهی وزارت آموزش و پرورش ؛ مشکلی از گروه های کور این دستگاه مادر گشود .
نه تحول خاصی در وضعیت معیشت معلمان ایجاد شد و همه بالسویه زیر خط فقر قرار گرفتند .
تنها چیزی که رخ داده و البته « صدای معلم » در گزارش ها ؛ یادداشت ها و اخبار خود نسبت به آن « هشدار » داده بود ؛ تبدیل کالاهای سرمایه ای به پول برای تامین هزینه های جاری مانند فروش املاک و ساختمان و زمین مدارس و ادارات و اردوگاه ها و در یک کلام املاک و مستغلات است که با قانونی شدن آن تحت عنوان « مولدسازی » در حال اجراست.
کیست که نداند مدرسه فروشی و فروش دارایی ها و سرمایه های آموزش و پرورش خیانت به نسل های آینده و زدن به سیم آخر است . ( این جا )
وزیر تازه از راه رسیده آموزش و پرورش که به نظر می رسد اطلاعی از گذشته و نیز تحلیل نسبت به آینده ندارد به تازگی در گفت و گویی با خبرگزاری دولتی ایرنا چنین می گوید : ( این جا )
« وزیر آموزش و پرورش با اعلام اینکه سازمان رفاهی و اقتصادی برای معلمان تشکیل می شود، هدف این سازمان را رفع مشکلات رفاهی و ارایه خدمات بهتر به معلمان عنوان کرد و افزود: امید می رود تا ۶ ماه پیش رو اساسنامه و آیین‌نامه آن تدوین شده و از سال آینده فعالیت آن آغاز شود و برای سال آینده شاهد فعالیت این سازمان باشیم » .
به نظر می رسد در این کشور هر فردی که به مقام و منصبی می رسد تصور می کند که خودش حلال و تحلیل گر مشکلات و قهرمان بی مثال برداشتن موانع از مسیر است و فکر می کند که دیگران چیزی نمی فهمند و آنان را « کور » خطاب می کند .
