دولت دوازدهم در حال شکل گیری است و این روزها بحث معرفی گزینه های رئیس جمهور برای تصدی وزارت خانه های مختلف داغ است و همگان در تلاشند تا با معرفی دیدگاه های این گزینه ها شرایط را برای رای اعتماد نمایندگان مجلس شورای اسلامی به وزرای احتمالی هموار کنند .
با نگاهی به فعالیت های انتخاباتی کاندیداهای ریاست جمهوری در ادوار مختلف متوجه می شویم که همه کاندیداها به دلیل گستردگی ، ارتباط و نفوذی که آموزش و پرورش در جامعه به صورت اعم و خانواده ها به صورت اخص دارد ؛ حساب خاصی را بر روی این وزارتخانه و فرهنگیان بازمی کنند و در وعده و وعیدهای خود آموزش و پرورش را برحسته تر از سایر وزارتخانه ها مورد توجه قرار می دهند .
ایام تبلیغات انتخاباتی سپری شده و شور ، هیجان و احساسات تا حدودی فروکش کرده و منطق و عقلانیت بر مباحث ، موضوعات و چالش های اجتماعی حاکم شده است .
حال این سوال مطرح است که آیا آموزش و پرورش اولویت اول دولت دوازدهم هست یا نه ؟
و آیا دولت دوازدهم مانند دولت یازدهم ،نگاهی را که به نظام تحول سلامت داشت به نظام آموزش و پرورش معطوف خواهد کرد ؟
شاید اگر بخواهیم به سخنان مسئولان ارشد نظام در رابطه با شان و جایگاه فرهنگیان استناد کنیم سخنانی زیباتر ، بلیغ تر و رسا تر از سخنان مقام معظم رهبری در جمع معلمان نمونه کشوری در سال 94 پیدا نکنیم که فرمودند :
" نقشی که معلّم می تواند در اثرگذاری فکری و روحیِ این مخاطبی که کودک امروز ما و مرد و زن آینده‌ی ما است، داشته باشد - نظیر ندارد، بی‌بدیل است؛ نه پدر، نه مادر، نه محیط، هیچ‌کدام این نقش را ندارند. معلّم یک چنین چیزی است؛ آموزش و پرورش یک چنین دستگاهی است. از لحاظ تماس با محیط زندگیِ مردم هم بیشترین سطح مماسّ با جامعه را آموزش و پرورش دارد؛ شما کدام دستگاه دیگر را دارید که این‌چنین سطح تماسّ اثرگذار و مهمّی با جامعه داشته باشد؟ اینکه روی آموزش و پرورش تکیه می کنیم، به‌خاطر اینها است.
بارها هم این را گفته‌ایم، باز هم تکرار می کنیم - که برای یک‌چنین دستگاهی هرچه ما هزینه کنیم، هزینه نیست، سرمایه‌گذاری است؛ به این چشم به اقتصاد آموزش و پرورش نگاه کنیم. اقتصاد آموزش و پرورش مثل اقتصاد هیچ دستگاه دیگری نیست؛ اینجا شما هرچه خرج می کنید، در واقع دارید سرمایه‌گذاری می کنید؛ این آن جمله‌ی اساسی و اصلی‌ای است که بنده توقّع دارم مسئولان کشور، مسئولان دولتی و مردم ما به این نکته توجّه کنند. "
امروز پس از گذشت قریب به 4 دهه از انقلاب باید اعتراف کنیم که مشکلات آموزش و پرورش آن طور که باید و شاید رفع نشده و با تمام تلاش هایی که برای ارتقای سطح معیشت و رفاه فرهنگیان در این سال ها انجام شده در مقایسه با سایر کارکنان دولت ، شاهدیم که فرهنگیان شرایط قابل قبولی ندارندو باز هم وضعیت پرداخت حقوق و مزایا و بیمه درمانی آنها تامین کننده نیازهای واقعی آنان نیست .
این روزها هم سید محمد بطحائی به عنوان گزینه انتخابی رئیس جمهور برای تصدی وزارت خانه آموزش و پرورش معرفی شده و در محافل خبری و فضاهای رسانه ای هم مطالب مختلفی در موافقت یا مخالفت با وی در حال انتشار است .
صبغه و سابقه کار ستادی در حوزه مالی آموزش و پرورش ، ارتباط و تعامل با مسئولین سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور و تسلط و احاطه به مسائل آموزش و پرورش ، تنگناها و چالش های پیش روی این دستگاه عریض و طویل از جمله مواردی است که در تایید سید محمد بطحائی نقل می شود .
اما شکی نیست که توفیق در آموزش و پرورش فراتر از توانمندی و مدیریت کارآمد شخص وزیر ، به نگاه جامع رئیس جمهور به عنوان رئیس اجرایی دولت بستگی دارد و تا این نگاه در بدنه دولت ساری و جاری نشود و نظام عملاًخود را موظف به همراهی و همکاری با دستگاه تعلیم و تربیت نداند و آموزش و پرورش را به عنوان اولویت اول خود معرفی نکند ،نمی توان به آینده امیدوار بود .
باید اذعان کرد که مهمترین مطالبه فرهنگیان از دولت دوازدهم اجرای نظام تحول آموزش و پرورش است ، مطالبه ای که اگر اجرا شود به عنوان درخشان ترین ،ماندگارترین و پرافتخارترین طرحی خواهد بود که بر تارک دولت تدبیر و امید نقش خواهد بست و اعتماد بخشی عظیمی از قشر تاثیر گذار جامعه را جلب خواهد کرد .
انتظار می رود تا گزینه معرفی شده دولت برای تصدی وزارت آموزش و پرورش هم با جرات و جسارت تلاش کند تا نگاه دولت و مجلس را به آموزش و پرورش متمایل کند و کمک کند تا این باور و اعتقاد در جامعه شکل بگیرد که حیات آموزش و پرورش ، تضمین کننده آینده کشور است و اجرای طرح تحول نظام آموزش و پرورش ضرورتی است که به حیات و پویایی دستگاه تعلیم و تربیت بیش از پیش کمک می کند .
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید