امروزه تدریس برای معلمان و دبیران مدارس دولتی علاوه بر مشکلات رایج ،از یک ناحقی تزریقی نظام آموزش و پرورش نیز در رنج است و آن دستچین کردن دانش آموزان برای قبولی در آزمون ورودی مدارس خاص یعنی تیزهوشان و نمونه دولتی است و در مدارس دولتی همه معدل های زیر 17 و شاید کمتر می مانند.
مدارس غیردولتی را هم به این مدارس اضافه کنیم دیگر در مدارس عادی کدامین دانش آموزان می مانند؟
اولا وقتی در کلاس درس قوی متوسط و ضعیف هر سه حضور ندارند رقابت نزدیک به صفرمی شود. ثانیا معلم باید برای یادگیری دانش آموز ضعیف مدام تلاش نماید و انرژی چندین برابر مصرف کند. ثالثا تقریبا حضور همه قوی ها در یک کلاس به رقابت منفی و حسادت منجر می شود، دروغ گویی ناخن خوردن،استرس مضاعف، انتظارات بسیار بالا برای قبولی در رشته های عمدتا پزشکی و مهندسی،تافته جدا بافته بودن درکل مراحل زندگی و...
فراموش نکنیم پشت در ماندن کلاس درس را برای شاگرد آشپز دوران قاجاریه یا در زمانی دورتر در دوره ساسانی و طبقاتی بودن تحصیل را که اعیان و اشراف فقط حق تحصیل داشتند ؛ یعنی ما با چندگانه کردن مدارس چنین نمی کنیم؟
شما مسؤلین خبردارید از دل شکسته دختر یا پسر محصل زحمتکشی که قالی هم می بافد و از دانشگاه آزاد قبول می شود اما شهریه ثبت نام ندارد و تا آخر عمر با دیپلم اش به قالی بافتن ادامه می دهد.
هی بگوییم تقدیر اما فراموش نکنیم تقدیرالهی یا تقدیر نظام آموزشی؟
دیگر در مدارس عادی کدامین دانش آموزان باقی می مانند؟
بیاییم از خیر این مدارس بگذریم و با متحدالشکل کردن آموزش دانش آموزان را نجات دهیم و معلمان را مساعدت و نظام آموزشی را از تداخل مشکلات متزاید رهایی بخشیم.
قبلا ها چگونه بود؟
همه در آرامش و امنیت ؛ اگر امروز ماچنین شهامت و جسارتی در وزارتخانه داشته باشیم من فرهنگی یقین حاصل می کنم که وزیرم خردمند و فرهیخته است یا مثل واهمه دارایان از کم کردن صفرهای پول ملی این را هم فعلا به بعدموکول کنیم کدام بعد ؟
من معلم زیر فشارهای مضاعف کلاس درس مچاله شدم ،خدمتم تمام شد، سلامتی روحی و جسمی رفت کدام بعد؟ فرزندان این و مرز چطور؟
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید