سرانجام، همه رايزني‌ها و گمانه‌زني‌ها درباره کابينه دوازدهم به پايان رسيد و « علي زرافشان » براي تصدي پست وزارت آموزش و پرورش از سوي رئيس‌جمهور معرفي شد. علي زرافشان 62 ساله، محافظه‌کار و معاون فعلي آموزش متوسطه وزارت آموزش و پرورش است.
در دولت اول روحاني، مسائلي چون لغو تحريم‌ها و ايجاد ثبات اقتصادي باعث شد که آموزش و پرورش علي‌رغم تمامي کمبودها و مشکلات جزو اولويت‌هاي دولت يازدهم قرار نگيرد.
ارديبهشت‌ماه امسال و در ايام تبليغات کانديداهاي رياست‌جمهوري، روحاني به فرهنگيان و مردم قول د‌اد تا آموزش و پرورش اولويت اصلي دولت دوازدهم باشد. ماراتن نفس‌گير انتخابات رياست‌جمهوري با راي قاطع اکثريت مردم به تداوم مسير عقلانيت و تدبير به پايان رسيد و روحاني کليدار پاستور باقي ماند.
در دولت دوازدهم با توجه به عبور کشور از شرايط بحراني تحريم‌ها و ايجاد ثبات نسبي اقتصادي، قطعاً نوبت اولويت به آموزش و پرورش رسيده است. اولين گام براي تحقق شعارهاي انتخاباتي روحاني مي‌تواند انتخاب وزيري مقتدر، توانمند، تأثيرگذار و آشنا با مسائل و مشکلات آموزش و پرورش باشد. انتخاب درست و هدف‌محور مي‌تواند اميد به تحقق وعده‌ها و برنامه‌هايي باشد که دولت دوازدهم خود را ملزم به پاسخ گويي آن مي‌داند.
بي‌گمان معرفي علي زرافشان که جزء حلقه بسته‌ي مديران آموزش و پرورش تلقي مي‌شود به عنوان وزير آموزش و پرورش در شرايطي که در دوران فعاليت 4 ساله دولت يازدهم، فرهنگيان گلايه‌هاي زيادي از نحوه مديريت وزير معزول آموزش و پرورش و شوراي معاونان‌اش داشتند و سيل انتقادات فرهنگيان و بازتاب آن هر روز از طريق رسانه‌هاي مختلف در افکار عمومي به گوش رسيده و به چشم ديده مي‌شود باعث فرصت‌سوزي و تکرار اشتباهات قبلي خواهد شد. چراکه با توجه به پيشينه‌کاري و سابقه بسيار طولانی علي زرافشان در پست‌هاي مديريتي وزارت آموزش و پرورش، اگر قرار بود اتفاقي درخشان و دگرگوني چشمگير در اين عرصه رخ دهد تا به حال رخ داده بود.
نگاهي گذرا به سابقه علي زرافشان وزير پيشنهادي وزارت آموزش و پرورش و رزومه‌کاري ايشان، اين پيام را بدنه آموزش و پرورش القا مي‌کند که قرار نيست اتفاق خاصي در اين وزارتخانه بيفتد و فرهنگيان نبايد انتظار تغيير و تحولي چشمگير در آموزش و پرورش داشته باشند.
با اينکه علي زرافشان قريب ۲۰ سال در سطوح مياني و عالي وزارت آموزش و پرورش فعاليت داشته است، در رزومه کاري ايشان نکته درخشان و برجسته‌اي ديده نمي‌شود.
قطعاً با توجه به مدل مديريتي زرافشان در معاونت متوسطه وزارت آموزش و پرورش و پيشينه‌کاري او که فاقد ويژگي‌هاي تحول خواهانه و رو به جلو بوده است، مي‌توان پيش‌بيني کرد که او به عنوان وزير دولت دوازدهم حرف تازه‌اي براي گفتن ندارد.
به‌باور اکثر صاحب‌نظران و کارشناسان با توجه به شرايطي که در آموزش و پرورش اکنون حاکم است انتخاب علي زرافشان مناسب نيست و مهم‌تر اينکه به‌نظر مي‌رسد دغدغه‌هاي فرهنگيان چندان براي دولت مهم نيست.
به نظر مي‌رسد چنين انتخابي براي وزارت آموزش و پرورش در راستاي تحقق وعده‌ها و شعارهاي انتخاباتي دولت دوازدهم نبوده و براي کسب رضايت طيف‌هاي مختلف سياسي مصالح اکثريت فرهنگيان فداي منافع حزبي و جناحي شده است که اين اتفاق مي تواند در دراز مدت باعث نا‌اميدي از اصلاح امور و موجب مستولي شدن روزمرگي بر معلمان و به تبع آن بر نظام آموزشي شده و فرصت پيشرفت، خلاقيت و امکان رشد را از نسل جوان و آينده‌سازان اين مرز و بوم خواهد گرفت.
آموزش و پرورش از دير باز با مشکلات مفرطي درگير بوده است، که بخشي از آن به ناتواني و انفعال وزراي آموزش و پرورش و قسمت مهم‌تر آن به عدم توجه و اهتمام جدي دولت‌ها به حل مشکلات ساختاري نهاد حساس آموزش و پرورش بر مي‌گردد.
به‌زعم نگارنده بخش اعظمي از مشکلات کنوني که دولت‌هاي مختلف وارث آن بوده‌اند، به نگاه سطحي و مقطعي به مشکلات اين حوزه بر مي‌گردد و تغيير فرد تاثيري در اين وزارتخانه نداشته و نخواهد داشت و بايد سياست‌ها تغيير کنند.
متاسفانه برخلاف تمامي اظهار نظر‌ها و ادعاها، به نظر مي‌رسد روحاني و مردان تصميم‌سازش عزم جدي براي تحول در وزارت آموزشوپرورش را ندارند، که اگر اراده‌اي جدي وجود داشته باشد مسايل آموزش و پرورش هم مي‌تواند در مسير رفع مشکلات قرار گيرد.
معرفي زرافشان با انتظارات، توقعات و اميدهاي فرهنگيان فاصله بسيار دارد و مي‌توان گفت با معرفي زرافشان به عنوان وزير آموزش و پرورش حداقل انتظارات و مطالبات معلمان نيز در نظر گرفته نشده است.
و کلام آخر :
فارغ از همه اظهار نظر‌ها در خصوص وزير آينده آموزش و پرورش، سوالي که مطرح مي‌شود اينست « آيا آمدن وزير جديد درحالي که نگاه سياست‌گذاران کلان و خصوصاً دولت‌مردان به مقوله آموزش و پرورش تغييري نکرده است باعث اتفاق خاصي در وزارتخانه عريض و طويل آموزشوپرورش مي‌شود و وزير جديد قادر است بر مشکلات لاينحل وزارت آموزشوپرورش فايق آيد؟»
بدون ترديد فرهنگيان به‌عنوان يکي از مهم‌ترين سازندگان حماسه 29 ارديبهشت، با دقت عملکرد و انتخاب روحاني را رصد مي‌کنند و انتظار دارند که وزير آموزش و پرورش کابينه دوم بر اساس خواست و نظر اکثريت فرهنگيان و در راستاي حرکت روبه جلو، رفع نواقص پيشين و تقويت نقاط مثبت باشد.
از اين رو از رئيس‌جمهور و مشاورانش انتظار مي‌رود فرصت «انتخاب معقول و کارآمد» را از دست ندهند و تا فرصت باقيست براي ايجاد تحولي لازم و ضروري با تغيير رويکرد نه در « شعار » بلکه در « عمل » در جهت تحقق وعده‌هاي انتخاباتي دولت دوازدهم بکوشند.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید