پس از فتح شکوه مندانه بر حاکمیت تحجر و واپس گرایی در سرزمین های شرقی میهن عزیزمان در بیست و نهم اردیبهشت به دست با کفایت جنابعالی و همت والای توده های مردمی وقت آن رسیده تا دیگر سنگرهای مسئولین تمامیت خواه در اقصی نقاط ایران با تدبیر و امید فتح شود .یکی از این دژهای به ظاهرنفوذ ناپذیر ،دانشگاه فرهنگیان است .دانشگاهی که دانشجویان آن از کمترین آزادی مدنی محرومند.
آقای روحانی
از دانشگاهی سخن می گویم که از قلب تهران مدیریت می شود و دانشجویان آن حق تاسیس و یا عضویت در هیچ تشکلی غیر از بسیج و هیات های عزاداری را ندارند .دانشگاهی که در ایام انتخابات در برخی مراکز آن با آگاهی و هدایت مدیرانشان مجالس ترحیم دولت یازدهم را برگزار نمودند و بعضا برخی دانشجویان آن که مخفیانه در همایش های دولت تدبیر و امید شرکت نموده بودند مورد سرزنش قرار گرفتند !
اینجا دانشگاه فرهنگیان است !
دانشگاهی که با کلید واژه هایی مانند گزینش مستمر چهار ساله و گوش های ناشنوای مدیران و برون سپاری تربیت نیروی انسانی همراه است .دانشگاهی که دانشجویان با انگیزه بالا به آن وارد می شوند اما پس از مدتی کوتاه ،سرخورده و مغموم به انزوای خوابگاه های تنگ و تاریک سلول مانند خود پناه می آورند .دانشگاهی با بغض های فرو خفته اساتید و دانشجویانی که دل در گرو اصلاحات دارند با سینه هایی مالامال از از رنج ناکارآمدی مدیرانی که سال هاست راهنما به چپ می زنند اما همواره به راست پیچیده اند.
آقای رییس جمهور !
اساتید با سابقه و خوشنام دانشگاه فرهنگیان همواره پشتیبان خط فکری اعتدال و اصلاحات بوده اند و در انتخابات اخیر علیرغم همه فشارهای رقیبان شما مسیر خوبی جهت پیروزی شما در این رقابت نفس گیر فراهم نموده اند. با این وجود شایسته نیست مدیرانی بر این دانشگاه مسلط باشند که بدون توجه به تاکیدات رهبری در مورد آرایش درونی دانشگاه همواره نگاه به بیرون داشته باشند و با بی اعتمادی مفرط به نیروهای کار آمد و با تجربه درون دانشگاه صرفا به آرایش یاران وارداتی خود از سایر دانشگاه ها بیندیشند.
مدیران دانشگاه در برزخی چهار ساله به هر کاری تن داده اند که رکود سرپرستی خود را به رونق ریاست بدل نمایند اما تنها چیزی که نصیبشان شده است تورم روزافزون نارضایتی در کارکنان ،اساتید و دانشجویان است و اعضای محترم شورای عالی انقلاب فرهنگی هر از گاهی نرخ این تبدیل وضعیت را بالاتر می برند و این افزایش نرخ ثمری نداشته است جز عزل گسترده مدیران همگام با دولت تدبیر و به کار گیری فله ای مدیران اتوبوسی به جای مانده از دوران هشت ساله دولت قبل.
آقای دکتر روحانی
اینجا دانشگاه فرهنگیان است ؛ دانشگاهی با مدیران وارداتی که چهار سال تمام است به تحقیر مدرسان شریف بومی می پردازند .دانشگاهی با پرونده های سرگردان هیات علمی بین وزارت علوم و سازمان مرکزی و مدیریتی که هر روز گره ای بر گره های این کلاف سر در گم می افزاید .دانشگاهی با قرارداد های سنگین برای تدوین برنامه های درسی که خروجی آن درسی مانند روش های آماری است با یک واحد عملی و برنامه کارورزی که از آن سوی آب آمده و همچنان سرگردان است.
اینجا دانشگاه مدیرانی است که اغلب آنها وقت خود را در چند ماه اخیر در ستاد های انتخاباتی رقبای دکتر روحانی سپری کرده اند .اینجا تنها دانشگاهی در ایران است که روز شنبه سی ام اردیبهشت نشاطی در آن دیده نشد چرا که اساتید و دانشجویان حامی دکتر روحانی جرات بروز نشاط و شادمانی نداشتند نه از آن جهت که از غاصبان دانشگاه واهمه داشتند، بلکه از آن جهت که در مقابل نیشخند های رقیبان ، استدلالی برای توجیه ناکارآمدی مدیران دانشگاه نداشتند.مدیرانی که امیدوارند با تداوم دولت شما به استمرار مدیریت خود نائل آیند.
آقای دکتر روحانی
ریاست محترم هیات امنای دانشگاه !
اساتید ،کارکنان و دانشجویان این دانشگاه در چهار سال گذشته از دو جهت به طور مداوم تحت فشار بوده اند .یک جهت مدیرانی که خود را نماینده دولت می دانستند اما دقیقا بر خلاف خط مشی سیاسی دولت عمل می نمودند و دلیل آن همین محدود ساختن آزادی های به حق مدنی و اجتماعی و نیز بی توجهی به در خواست های منطقی و اصولی حامیان اصلاحات بوده و از جانب دیگر مدعیان واپس گرایی که خود را موسس دانشگاه می دانند و مصادیق بسیار مستدل و روشنی از انحراف دانشگاه از مسیر واقعی و ماموریت اصلی خود ارائه می دهند .
آیا وقت آن نرسیده است که جنابعالی به عنوان رییس هیات امنای دانشگاه فرهنگیان نیم نگاهی نیز به دانشگاه بیندازید و از لبخند روحانی خود جانی تازه به کالبد این بیمار رو به موت بیفکنید ؟
هیات امنایی که این روزها تنها هنرش تمدید خدمت مدیران و مشاوران فرسوده دانشگاه است !
آیا وقت آن نرسیده که از دبیرخانه هیات امنا دلیل بر زمین ماندن برخی مصوبات مانند تبدیل وضعیت مدرسان و وضعیت رفاهی دانشجویان و کارکنان را جویا شوید؟
آیا وقت به زیر کشاندن حاکمیت ناکارآمدان در دانشگاه نرسیده است؟
آیا زمان آزاد سازی دانشگاه فرهنگیان فرا نرسیده است؟
