شخصیت والای مولای متقیان حضرت علی(ع) حقیقتی است که همچنان بر گونه اساطیر می درخشد و با یک جهان، عشق و معرفت و محبت در مسیر رشد و هدایت و سعادت بشریت پرتو افشانی می کند.
مولود کعبه اسوه همیشگی عدالت و آزادگی و برابری هرگز به تاریک خانه تاریخ و بیغوله اذهان نپیوسته و تعلق به زمان و مکان و قشر و طبقه خاص نمی باشد. علی، آن رادمرد وادی بیکرانه علم و ایمان و یقین و آن حقیقت و باطن و تفسیر قرآن و معنی و مفهوم و مصداق صدیق صداقت و اخلاص و مجاهدت فی سبیل الله و همراه با خلائق و ارض و سماء و افلاک که حق و عدالت و شجاعت و منشور حکومت داری و مردم گرایی با او عجین گشته و افتخار تمامی آزادمردان و مبارزان و منتقدان و قهرمانان عرصه انسانیت در همه ادوار بوده و هست از آن روی نیاز هماره انسان و زمان است که هرگز جهان و جهانیان را برای خود نمی خواست و هیچ گاه در آزادی تحقق و جاری و ساری شدن تز اهریمنی و تفرد گرایانه "همه با من و همه برای من" شب را به پگاه نرساند. آن چنان که خود نیز به تصریح بیان داشته بر خلاف مستبدان و دیکتاتورهای جهان و آریستوکرات ها و الیگارگ ها و یا مدعیان کاذب دموکراسی و رعیت پروری هرگز حاجبی میان خود و مردم قرار نداد، او خادمان را همیشه تشویق و خائنان و غارتگران بیت المال و زالوصفتان و سیاست بازان ماکیاولی را تنبیه و مواخذه می نمود. شایسته سالاری را اصل قرار می داد. منتقدان و حتی مخالفان صریح الهجه را برای اصلاح جامعه و رعایت و اجابت عدل و انصاف و صلاح بر چاپلوسان و متملقان شکمباره و فاسد و شیرین زبان اما خطرناک تر از افعی، ترجیح می داد.
علی(ع) آن تجسم راستین اسلام و انسان و انسانیت که پیامبر(ص) وی را قرین قرآن و حق و خودش می دانست به همان میزان که با قاسطین (جبهه معاویه و عمروعاص) و ناکثین (جبهه افزون طلبان نظیر طلحه و زبیر) و مارقین (خوارج نهروان و مقدس مآبان و بی خردان) سخت مخالف بود، با مردم و حتی منتقدان و مخالفان خویش که افسادی در جامعه نداشتند مدارا می نمود.
حقانیت و صداقت و مظلومیت آن بی بدیل تاریخ و هستی و ایثار و از خودگذشتگی و ذوب بودنش در صدق و وفا به گونه ای بود که در ماجرای تلخ سقیفه و نادیده انگاشتن حق ولایت و امامت خداپسندانه و مردم سالارانه او و آن نامهربانی ها و جفاهای تاریخ سوز و جان سوز از ناحیه صاحبان زور و تزویر و به قول دکتر شریعتی تیغ و طلا و فریب و استعمار و استثمار، وقتی یک فرد یهودی آن چنان صحنه های دلخراش و اما صبوری و مظلومیت در عین اقتدار و حقانیت و شجاعت علی را مشاهده نمود و فاتح دلیر خیبر را تک و تنها دید، اشک از دیدگانش سرازیر گشت و با اعماق جان و تار و پود هستی اش مکتب و مرام مولا را پذیرا شد و در سلک عشاق و وفاداران به آن حضرت قرار گرفت!
بی جهت نیست که امثال جرج جرواق ها، لوئی ماسینیون ها، جرجی زیدان ها بدو دل بسته و عظمت و پاکی اش را به خامه قلم کشیده اند!
به راستی عشق و عرفان و ارادت به علی چه ها که نمی کند. تا آن جا که خواهر عمروبن عبدو وقتی بر سر جنازه برادرش حاضر می شود و یقین می کند که او به دست علی ابن ابیطالب(ع) کشته شده نه تنها غمگین و اندوهگین نمی شود بلکه چون به دست پاک ترین و صادق ترین و محق ترین فرد به قتل رسیده افتخار هم می کند!!
یا وقتی که فردی از مریدان آن حضرت که به مقام والا و عظمت روحی و عدالت و ایمان و درستی او یقین داشت و دچار گناه بزرگ و سرقتی شد که مستوجب مجازات بود و انگشتان دستش قطع شد همچنان که خون از دستش می چکید مدح و ثناء علی می گفت و حرکت می کرد و در پاسخ به معاندی که می خواست او را بر علیه علی تحریک کند و به انتقامش وادارد گفت انگشتان دست من به دست امام عادل یعنی علی(ع) قطع شده و او مرا به حق عقاب و مجازات کرده است.
حال سخن حقیر با خود و دیگران و به خصوص علاقه مندان و ارادتمندان به مولا و بلاخص مسئولین و مقامات کشور و وجدان تاریخ این است که شناخت و معرفت از چنین علی با آن چنان خصوصیات و ملاکات و معیارها و تطابق زندگی و مرام و مشی خویشتن با سیره و سلوک آن حضرت و تبعیت راستین و همه جانبه و بدون تعارف و شائبه از آن حضرت و نه صرف مدح و ثنا و ذکر اوست که از ما پیرو و شیعه و یا محب علی می سازد تنها در این صورت و حالت است که ذکر علی(ع) عبادت تلقی می شود.
می بایستی به راستی در نظر و عمل، در خانه، مدرسه، جامعه، دولت، حکومت و مشی و مراممان با کل جامعه و حتی جهان مطابق با منشور و دکترین قرآنی و توحید مدارانه علی باشد و در حقیقت و نه صرفا در زبان و قلب، امام علی (ع) میزان باشد و بس.
در غیر این صورت هم خود را فریب داده ایم و هم به ساحت مقدس و مکرم آن امام همام و الگوی حقیقی ایمان و یقین و تقوی و عدالت و مساوات و جهاد و شهادت خیانت ورزیده ایم!
امید که با توجه به وسع و توان علمی و معرفتی و ایمانی خویش علی وار باشیم . بیش از این بر مظلومیت و جراحت روح و دل و فرق شکافته و نورانی مولایمان نیفزاییم! حجاب های ظلمانی مرامی و اخلاقی و معیشتی فی ما بین خود و علی را بدریم و مستغرق در اقیانوس بی کران انوار الهیه آن یگانه گردیم.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید