مرحوم شاملو چنین گفت !
اما مشکلی که امروز همه به آن معترفند فراموش شدن مقوله و دغدغه آموزش و پرورش است یا اینکه چه بسا در ده اولویت اول هیچ دولتی نبوده ! این امروز برای ما آشکار است ، امروز نگاهی اجمالی به کانال های تلویزیون بیاندازید ! سینما را با آموزش و پرورش مقایسه کنید از حیث راهبردی ، استراتژیک ، بنیادین بودن در پیشرفت یک کشور و شمار مخاطبان و .... مطمئنا سینما و هیچ صنف دیگری قابل مقایسه با آموزش و پرورش نیستند !
ولی همین سینما چندین برنامه پرسروصدا و با آزادی بیان نسبتا زیاد در سیما دارد ! شهرفرنگ ، ۷ ،نقد تئاتر را من دیده ام به شکلی حرفه ای به بیان مشکلات سینما می پردازد و راهکارهای برون رفت از آن مشکل نیز بحث می شود! اما دریغ از یک برنامه شبیه آن برای آموزش و پرورش !
این تصادفی نیست و حساب شده است و مطمئن باشید هرگز برای ما چنین برنامه هایی تدارک دیده نخواهد شد ! اگر بشود نیز بسیار بی مایه و بی محتوا خواهد بود !
همین اکنون در برنامه هایی که برای معلمان و آموزش و پرورش به صورت مناسبتی و شاید از روی اکراه پخش می شوند ، درباره هر چیز آموزش و پرورش بحث می شود به جز خود ما ! - بازنشستگان ، حق التدریس ها ، شرکتی ها و ...... - این به معنای این نیست که آنها مهم نیستند یا اهمیت ندارند ! خیر، بسیار مهم اند ولی در مقایسه با معلمان رسمی شاغل از هر نظر در اولویت نیستند !
و در واقع بحث روی آنها فقط برای این است که درباره ما بحث نکنند ! نه اینکه دلسوز آنها هستند .
امروز دوستی می گفت - دوستی شاغل در وزارت نفت و از متخصصان - بحرانی در نفت ایجاد شده به این صورت که با سابقه ها و مدیران ارشد و متخصصان باسابقه خود را بازنشسته کرده اند ؛ چون برنامه ششم توسعه به نفشان نیست و از نظر حقوق و پاداش بازنشستگی برایشان ضرر دارد ! گفت : فلانی آموزش و پرورش چه خبر؟
گفتم از اما چه یک نان بگیرند و یا یک نان به ما بدهند فرقی نمی کند و این اصلا امروز در بین همکاران ما بحث نمی شود !
ما در بیرون زمان ایستاده ایم و اصلا مهم نیستیم !
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید