در حالی که ما به تازگی به فکر اجرای سیستمی به نام رتبه بندی معلمان کشور با آن همه معیار ها و شاخص ها و گروه های کنترلی هستیم ، تجربیات تاریخی کشورهای مختلفی نشان داده است که روش کنترلی دولت، سنجش و بازرسی بر عملکرد معلمان نتیجه مثبتی نداشته است.
نمونه این موارد تجربیات کشور موفق در امر آموزش، فنلاند است. این کشور طی یک گزارش در سال 2015 با عنوان چرا معلمان فنلاند متفاوت هستند مورد بررسی قرار گرفت و نتیجه حاصله علت موفقیت معلمان فنلاند را در سه مورد خلاصه کرد :معلمانی بسیار آموزش دیده ، دارای احترام فراوان ؛ همراه با آزادی عمل.
کشور کوچک فنلاند قبل از این کشوری کشاورز و نسبتا فقیر بود اما دولت مردان آن بهترین راه نجات از این شرایط را در آموزش صحیح همه جوانان خود پیدا کردند.
رویای فنلاندی بر این عنوان استوار شد : « وجود مدرسه خوب در همه محل های زندگی برای همه کودکان، بدون توجه به سابقه خانوادگی و شرایط شخصی هر فرد »
این سیاست برای چهار دهه ثابت ماند .در مرحله اول آن طی دهه هفتاد و هشتاد ابتدا سمت سو به کنترل مرکزی دقیق بر مدارس ، دوره های آموزشی تجویزی از سمت بالا ، کنترل شدید دولتی، اجرای دقیق مقررات و بازرسی خارج از مدرسه بر مدارس و معلمان استوار بود.
اما مرحله دوم از اوایل دهه نود زمانی که شروع شد دولت مردان متوجه شدند نیاز به ایجاد یک فرهنگ جدید در آموزش و پرورش است ، فرهنگی استوار بر اصولی همچون اعتماد بین آموزش و پرورش و مدارس، کنترل محلی به جای مرکزی، استقلال حرفه ای معلم در کار خود.
از دهه نود دیگر مدارس مسئول برنامه ریزی درسی و ارزشیابی دانش آموزان خود شدند ؛ در همان حال مدارس از بازرسی های دولتی رها شدند و معلمان با اعتبار آکادمی بالایی که داشتند برای دانش آموزان همانند درمان گران حرفه ای شدند.
در تاریخچه کشور فنلاند ، معلمان ؛ همواره به عنوان افرادی که تمدن را به روستای کوچک آورده اند دیده شده اند.
در یک مشاهده موردی از مراکز تربیت معلم در هیلسینکی فنلاند در یک کلاس درس از دانشجویان خواسته می شود تا انتقادات و اشکالات وارده خود را در مورد روش های تدریس مختلف بیان کنند ، تاکید بر پرورش تفکر انتقادی مبنای کار است. معلمان در فنلاند افرادی حرفه ی ، مستقل و مورد احترام برای ساختن یک زندگی متفاوت برای نوجوانان و جوانان هستند.
معلمان فنلاند بر این باورند که ایجاد کننده تغییر هستند زیرا دارای تمامی امکانات و تجهیزات آموزشی جدید هستند و می توانند چیزهای مختلفی را امتحان کنند.
پس از اشاره ی کوتاه به تاریخچه فنلاند ببینیم در کشور ما معلمان و مدارس در چه وضعیتی قرار دارند؟
در کشور ما و در زمان ریاست جمهوری پیشین در برنامه های زنده شاهد نمایش نمودارهای مختلف و ارقام رنگارنگ و درصدهای دهان پرکن فراوانی بودیم و گویا این دوره نیز همان مسلک با شیوه های متفاوت ادامه دارد ؛ برای نمونه وزیر آموزش و پرورش ( که بارها خود اعلام کرد معلمان از رسانه ی شدن حقوق خود ناراضی اند) در آخرین جلسه که در آن شرکت داشت خبر از افزایش حقوق هشتاد درصدی معلمان طی روند رتبه بندی اخیر داد ولی در همین جلسه باز اشاره به پایین بودن منزلت معیشتی معلمان نسبت به سایر کارمندان دولت کرد.
گویا یا معنا و مفهوم هشتاد درصد تغییر کرده است یا معلمان چه در گذشته و چه در حال در فقر مطلق قرار داشته و دارند ، وقتی که عدد بزرگ هشتاد درصد نه تنها باعث تغییر وضع معلمان نشده است بلکه هنوز نشان از عقب ماندگی معیشتی معلمان نسبت به سایر کارمندان دارد.(اشاره به گفته وزیر) .
جناب وزیر !
آیا بهتر نبود به جای عدد هشتاد درصد افزایش که باعث زیاده خواه نشان دادن معلمان می شود شفاف می فرمودید معلمان چند درصد نسبت به سایر کارمندان کسر حقوق و مزایا دارند؟ یا نکند آن درصد چنان درصد بالایی بود که گفتنش به صلاح امنیت کشور نبود؟
راستی جناب وزیر از مرحله دوم رتبه بندی چه خبر؟ این همه نشست، جلسه و ساعت کار کارشناسی چه شد؟
آیا معلمان نامحرمند؟
چرا حداقل و حداکثر میزان افزایش حقوق نهایی پس از اجرای رتبه بندی را اعلام نمی کنید؟
چرا شاخص های رتبه بندی را شفاف و مدون اعلام نمی کنید؟
چگونه می شود به مجموعه ای اعتماد داشت که پس از سه سال فعالیت هنوز کاری به این سادگی را نتوانسته ارائه دهد؟
آیا رتبه بندی معلمان به خاطر تعداد بالای آراء شان و تاثیر مستقیم آن بر نتایج انتخابات ریاست جمهوری و مجموعه آموزش و پروش نشین دچار سیاست بازی شده؟
چه تحول شگرف با رتبه بندی اساتید دانشگاهی در دانشگاه های کشور صورت گرفته که حال معلمان باید پیرو آن باشند؟
منبع:
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید