شوراها شروعی برای نگاهی امیدوارانه ، شهروندمداری و مسئولیت پذیری

 

بعد از شستن خانه و حیات می رفتیم سراغ دم درب منزل هایمان. جارو می زدیم و آبی می پاشیدیم. بوی نمی که بلند می شد بوی زندگی می داد. جلوی درب همسایه را نیز تمیز می کردیم و عطر محبت بود که فضای کوچه مان را پر می کرد. شور و حالی داشت عیدها و جشن ها. همه همسایه ها هر کدام به توان خود از پیر و جوان می آمدند و آذین می بستند. انگار همه یک خانواده بودیم که برای بهتر برگزار شدن مراسم به قدر خود می خواستیم نقش بیافرینیم.

البته نگارنده از عهد عتیق نمی نویسد و نه از گذشته های خیلی دور! از زمانی می نویسم که کوچه و شهرمان را متعلق به خود می دانستیم و اگر آشغالی در کوچه بود قبل از اینکه انگشت را به سمت ماموران شهرداری نشانه بگیریم آن را به سمت خود نشانه می گرفتیم.  

 شور زندگی جایی هست که انسان امید نقش آفرینی دارد. جایی که خود را یک عضو موثر در مجموعه بزرگتری می داند. جایی که هر فردی به نحوی مطلوب با دیگران و محیطش مرتبط است.

زندگی شهری و پیامدهایش با سرعت زیادی آمد و خیلی نقش ها را تخصصی و انحصاری کرد. شهروندان نیز در حوزه شهری نقش های خود را واگذار کردند. می خواهیم مروری کنیم به گذشته و نگاهی به حال و تدبیری برای آینده. نمی خواهیم در گذشته زندگی کنیم و با حسرت نسبت به آنچه از دست رفته غرغر کنیم. می خواهیم " نگاهی امیدوارانه " به آینده داشته باشیم. با تجربه ی گذشته و توان حال. شوراها و حضور شهروندان در اداره امور خودشان، شروع خوبی است که دوباره احساس کنیم که ما هم جزیی از این شهر هستیم. 

 شورایاران می توانند در زمینه های مختلف نقش آفرینی کنند. مانند انتقال مسائل و مشکلات شهروندان به مدیریت شهری، حل مشکلات مخصوص هر محله، افزایش تعامل با مدیران در جهت شناسایی مشکلات دوجانبه مدیران و شهروندان و تسریع در حل مشکلات و افزایش کیفیت خدمات.

«  شهروند مداری » از نتایج مثبت قابل توجه دیگری است که این طرح می تواند داشته باشد.

همواره تعامل دوسویه مسئولان و مردم نتایج مثبتی در ایجاد تفاهم و حل مشکلات و حتی پیش بینی و پیشگیری مشکلات و مسائل آتی به دنبال داشته است.

 در مدارس و محیط های آموزشی نیز مدتهاست تاکید بر دانش آموز محوری و نتایج مثبت آن می گردد. نقش معلم نقش مدیری است که با راهنمایی و هدایت دانش آموزان، آنان را برای دست یابی به اهداف آموزشی یاری می رساند. در مدیریت شهری نیز توقع می رود که مسئولان با یاری کردن شهروندان آنان را در تحقق اهداف شهروندی یاری رسانند و در واقع مدیر باشند نه رییس.  

یکی دیگر از پیامدهای شایان توجه این نوع مشارکت مردمی ، افزایش نشاط عمومی و خارج شدن از حالت انفعالی به فعال می باشد. " روحیه گروه محوری "، سبب افزایش مشارکت شهروندان می گردد و همین طور انرژی های سرگردان را در مسیر حل مسائل محله خود و افزایش کیفی ارائه خدمات به کار می گیرد.

به امید داشتن شهری با شهروندانی پر شور و نشاط از زندگی که امیدوارانه دست در دست یکدیگر برای داشتن شهری سالم چه از لحاظ فیزیکی و چه از لحاظ روانی تلاش می کنند .