به نام مهربان هستی بخش
قلب عباس کیارستمی به سادگی تمامی فیلم هایی که می ساخت و به سادگی همگی داستان ها و فیلم نامه هایش از تپش ایستاد.
او زندگی کرد آن طورکه دوست می داشت و زندگی و دوست داشتن را آموخت و آموزش داد .
او از زندگی گفت همچون زندگی و دیگر هیچ؛ از دوست داشتن گفت به سان خانه دوست کجاست و باری از لذت زیستن گفت به مانند طعم گیلاس و از کودکان ایران زمین گفت به مانند همه ی آن فیلم هایی که برایشان ساخت .
او برای ما آموزگاران نیز آموزگار بود و معلمی کرد همان طور که در پهنه هنر و سینمای فاخر ایران آموزگار بود. درس های او همچنان آموزنده و راه گشای تعلیم و تربیت آموزگاران می باشد . به مانند آحاد مردم ایران درغم او سوگواریم و در فقدان او با خانواده عزیزش شریک هستیم .
کیارستمی آموزگار و عاشق زندگی بود نه مروج نفرت، کینه، اندوه و خشونت. با تأسی از او برای آموزش عشق و زندگی در کلاس های درس حضور می یابیم تا برای فرزندان این آب وخاک از زندگی بگوییم.
به گفته بزرگی :
« هنگامی یک انسان بزرگ را می شناسیم که در زندگی موفق زیسته است، روح او را درکالبد خویش می دمیم و با او زندگی می کنیم و این ما را حیاتی دوباره می بخشد ».
یادش گرامی و مانا باد .
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید