به گزارش خبرگزاري فارس، وزير آموزش‌وپرورش در گردهمايي نمايندگان تشکل هاي صنفي از آنان خواست تا واقعيت‌ها و کارهاي انجام شده را به درستي بيان نمايند. صرف‌نظر از ارزيابي تعاملات وزير و تشکل هاي صنفي، ظاهراً اين گونه استنباط مي‌شد که نمايندگان تشکل ها از توضيحات وزير آموزش‌وپرورش قانع شده باشند. تا اين لحظه هيچ تشکلي مستقلاً درباره جلسه يا جلسات مذکور با وزير آموزش‌وپرورش اعلام نظر نکرده است و مشخص نيست که اين جلسات با حضور کدام تشکل ها و در راستاي چه اهدافي برگزار شده است. اميد است که نمايندگان تشکل هاي حاضر در جلسه هم انديشي با وزير در راستاي شفاف سازي نسبتبه اطلاع رساني اقدام نمايند.
حاکميت و مسوولان ارشد نظام عزم جدي و همگاني براي تحول در وزارت آموزش‌وپرورش را ندارند که اگر اراده‌اي جدي وجود داشته باشد مسايل آموزش‌وپرورش هم مي‌تواند در مسير رفع مشکلات قرار گيرد. فرهنگيان از دولت تدبير و اميد انتظار داشتند که براي ايجاد تحولي لازم و ضروري، آموزش‌وپرورش را به‌عنوان يکي از اولويت‌هاي خود در نظر گيرد.
متاسفانه آموزش‌وپرورش آن طوري که بايد و شايد در اولويت‌هاي کشور قرار نگرفته و هميشه از کمبود اعتبارات و تخصيص‌ها رنج برده است.
نبايد فراموش کرد که علي رغم نگاه غلط به مقوله آموزش‌وپرورش به عنوان يک دستگاه هزينه‌اي، آموزش‌وپرورش يک دستگاه سرمايه‌گذاري است و کمبود امکانات و اعتبارات در آموزش‌وپرورش باعث ايجاد فاصله در مسائل کيفيت بخشي در آموزش مي‌شود.
فارغ از تمامي بحث ها پيرامون مسائل آموزش‌وپرورش به ويژه در زمينه معيشت معلمان؛ بايد به اين نکته انديشيد که کدام اقدام قابل ملاحظه ای که رضايت قاطبه معلمان را به همراه داشته اتفاق افتاده است و تشکل هاي منتقد بي طرف آن را وارونه جلوه داده اند که آقای وزير تقاضاي حقيقت گويي مي نمايد؟
آقاي وزير!
کدام واقعيت ها را بايد گفت؟
وقتي از مطالبات فرهنگيان گفته مي شود فقط مشکلات اقتصادي و رفاهي نيست، منظور تمام الزامات حرفه‌اي شغل معلمي است. امروز فرهنگيان دغدغه امکانات رفاهي، آموزشي، منزلت اجتماعي و مسائل اقتصادي دارند. بي‌ترديد اولويت درخواست‌ها و مطالبات معلمان ارتقاي وضعيت معيشتي است که متاسفانه اراده‌اي جدي براي حل مشکل معيشتي معلمان وجود ندارد.
آقای وزير، علارغم کاهش نسبي تعداد بخشنامه و سعي در تمرکز زدايي و واگذاري بخشي از اختيارات به ادارات کل استان ها هنوز کلاف سردرگم آموزش‌وپرورش از بوروکراسي اداري رنج مي برد. صدور دستور‌العمل ها و بخشنامه هاي گوناگون و غير ضروري براي هر کارينشان از عملکرد ضعيف و بی تدبيری در حوزه مديريتي وزارتخانه مطبوع تان دارد.
درست است که تمرکز زياد در يک سازمان مانع خلاقيت و نوآوري است، اما به راستي شما براي کاهش مشکلات چقدر به فکر ارتقاء کمي و کيفي وزارتخانه متبوع خود بوده ايد؟
آيا به اين اندشيده ايد که چقدر از مديران کل آموزش‌وپرورش و همکاران ستادي شما بر اساس شايسته سالاري و لياقت، و نه باندبازي، اکنون با تکيه بر صندلي رياست دغدغه ارتقاء شان و جايگاه آموزش‌وپرورش را دارند؟!
مطمئناً انتصاب مديران بازنشسته و ناکارآمد در سطوح ستادي مشکلات متعددي را براي اين حوزه ايجاد کرده است.
اجراي ناقص رتبه‌بندي در دولت تدبير و اميد را نمي توان اقدام بزرگي دانست و درصدد مقايسه با وزاري قبلي درخصوص افزايش حقوق برآمد.اجراي ناقص طرح رتبه‌بندي معلمان نه تنها باعث بهبود وضعيت معيشتي فرهنگيان و ارتقاي کيفيت نيروي انساني نشد، بلکه انگيزه ورشد و تعالي شايستگي‌هاي حرفه‌اي معلمين را تحت تاثير قرار داد.
ارتقاي رتبه‌بندي يعني ارتقاي شغلي نه توزيع پول؛ رتبه‌بندي يک فرآيند است و اين چيزي که شما اجرا ميکنيد، قانون مدیریت خدمات کشوري است نه رتبه‌بندي!
آقای فانی!
از دستاوردهاي ساماندهي نيروي انساني گفته ايد. بي‌گمان کارهاي شتاب زده و کارشناسي‌نشده بيشترين آسيب‌ها را به آموزش‌وپرورش وارد خواهد کرد. ساماندهي نامناسب نيروي انساني باعث مشکلاتي در کيفيتکاري و توزيع نامناسب نيروي انساني شده است.ساماندهي نيروي انساني بايد به عنوان يک اولويت در دستور کار اين وزارتخانه قرار گيرد چرا که برنامه‌ريزي و مديريت مناسب نيروي انساني دغدغه ي بسياري از معلمان است.
آقاي وزير!
آيا تلاش براي مقايسه خود با هم کيشان سابق و بيان اينکه در دولت تدبيرواميد به شدت با محدوديت اقتصادي و مالي مواجه هستيد و عدم توجه دولت به وزاتخانه تان،فرافکنی نيست ؟
سوال اساسي اين است که نقش حضرتعالي در دولت و رابطه شما به عنوان وزير دستگاه عريض و طويل آموزش کشور با مجلس چگونه است؟
آيا جز اين است که حضرتعالي و سياستگذران عالي آموزش‌وپرورش بايد با تمام توان و ظرفيت ها براي ارتقا سازمان متبوع تان تلاش کنيد؟ آيا مشکل تأمين اعتبار و بودجه وزارتخانه فقط مختص آموزش‌وپرورش است؟
آيا اين بي تحرکي پيامی به بدنه جامعه فرهنگيان القاء نمي کند که فاني نمي‌‌تواند حق و حقوق فرهنگيان را از دولت بگيرد؟
جناب فاني
مطالبات در نظر معلمان ليست بلند بالايي دارد. مطالبات فقط به معوقات محدود نمي شود که آن را اعلام عمومي ميکنيد !
تبعيض فاحش در زمينه معيشت معلمان، حق‌التدريس هاي معوق و حق الزحمه پرداخت نشده امتحانات،حقوق معوق سرباز معلم‌ها،بيمه طلايي فرهنگيان، پاداش پايان خدمت بازنشستگان و اقدامات رفاهي فرهنگيان هم جزء مطالبات به حق معلمان محسوب مي شود.معلمان اين واقعيات تلخ را با پوست و استخوان خود لمس مي کنند و نيازي به بازنمايي از طريق ديگران نيست.
آقاي فاني ؛ فرموده بوديد که کار در آموزش‌وپرورش بسيار سخت است و مطالبات فرهنگيان چيزي نيست که در طي چهار سال محقق شود و خواستار منطقي شدن انتظارات شده بوديد.
آيا تقاضاي عدم انتصاب مديران سياسي و ناکارآمد در آموزش‌وپرورش، عدم برگشت به‌کار نيروهايبي‌انگيزه بازنشسته، اجراي قانون استخدام مربيان پيش‌دبستاني، حق‌التدريسي و مربيان نهضت سوادآموزي، اقدام لازم براي اجراي کامل سند تحول آموزش‌وپرورش، رويکرد جدي و برنامه‌محور درباره دانشگاه فرهنگيان و تقويت بنيه پژوهش فرهنگيان، نظارت درست بر استفاده از منابع صندوق ذخيره فرهنگيان و توجه به بيمه‌هاي درمان و تکميلي فرهنگيان انتظارات غيرمنطقي هستند؟
و کلام آخر:
آقاي فاني در اجراي برنامه‌هاي تحول در آموزش‌وپرورش نمره خوبي نگرفته ايد و اين وزارتخانه از مسير استراتژي «کيفيت‌بخشي» خود دور شده است و متأسفانه برنامه‌ريزي صحيح و هدايت درست و مناسب در مورد منابع بودجه آموزش‌وپرورش وجود ندارد.
بر کسي پوشيده نيستکه فرافکنی و شتاب زدگی يکي از بزرگترين آسيب‌هاي مديريتي در هر سازمان است و معلمان با نگاهي به برنامه ها و اقدامات انجام گرفته به درستي و منطقي درباره عملکرد شما به قضاوت خواهند نشست.
آقاي فاني! مشکل ما همين مسائل است.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید