ما : ضمن تشکر از زمانی که برای گفت و گو با ما دادید مقدمتا بفرمایید : خصوصی سازی یعنی چه ؟
رفیق صنفی : خصوصی‌سازی یعنی کوچک کردن دولت
ما : کوچک کردن دولت خوب است یا بد ؟
رفیق صنفی : خصوصی سازی و کوچک کردن دولت باعث سلطه شرکت‌های چندملیتی و صندوق بین المللی پول و سازمان تجارت و بانک جهانی و نئولیبرالیسم و مناسبات سرمایه‌داری و ریگانیسم و تاچریسم و اتاق بازرگانی نهاوندیان می شود. البته خوشبختانه امپریالیسم جهانی نفس آخرش را می کشد و دولت به کوری چشم دشمنان روز به روز بزرگ تر می شود. کوچک شدن دولت یعنی مشت آهنین فرادستان !
ما : آیا شما الگویی از آموزش دولتی موفق در جهان سراغ دارید ؟
رفیق صنفی : بله دولت های رفاه بعد از جنگ جهانی در کشورهای سرمایه داری که البته اشتباه نکنید ، رفاه این دولت ها نتیجه فعالیت احزاب کارگری و برابری طلب در این کشورها بود و گرنه ماهیت سرمایه داری همیشه استثمار و خصوصی کردن مدارس و اخراج معلمان بوده است. همان گونه که در دولت روحانی می بینیم.
ما : اگر احزاب کمونیست اروپایی این قدر مردمی و محبوب بودند چرا در اروپای غربی به قدرت نرسیدند ؟
رفیق صنفی : لطفا گرا ندهید . بنده گفتم احزاب کارگری و برابری طلب . در پاسخ شما باید بگویم که شرکت‌های چندملیتی و صندوق جهانی پول و سازمان تجارت و بانک جهانی و نئولیبرالیسم با مشت آهنین تاچر و ریگان اجازه رشد احزاب کارگری را ندادند.
ما : خوب در جاهایی مانند شوروی و بلوک شرق که کمونیست ها به قدرت رسیدند آیا عدالت آموزشی اجرا شد؟
رفیق صنفی : باز هم گرا دادی ؟ در آنجا هم انحصارات بین المللی و تاچریسم و ریگانیسم و صندوق بین المللی پول و اتاق بازرگانی نگذاشتند عدالت و برابری پیاده شود.ما با امپریالیسم و استکبار جهانی مخالفیم و آنها را دلیل بدبختی بشریت می دانیم. شما اتاق بازرگانی را دست کم گرفته ای . نهاوندیان نماینده کیست؟
ما : سوالم را تکرار می کنم ، آیا شما در جهان امروز الگویی از بخش دولتی موفق سراغ دارید؟
رفیق صنفی : بله ! دولت های سوئد و نروژ و دانمارک و فنلاند نمونه ای از دمکراسی های خلقی و اقتصاد دولتی هستند.
ما : آیا این کشورها باقیمانده دولت های رفاه سرمایه داری اروپا نیستندکه همواره مورد طعن و لعن کمونیست ها و مارکسیست ها بودند ؟
رفیق صنفی : سلطه شرکت‌های چندملیتی و صندوق جهانی پول و سازمان تجارت و بانک جهانی و نئولیبرالیسم در مناسبات سرمایه‌داری و ریگانیسم در این کشورها خیلی زیاد نیست. ما الان به صورت تاکتیکی از آنها حمایت می کنیم لابد انتظار داشتی کره شمالی را مثال بزنم تا مچ گیری کنی ؟
ما: شما خبردارید که در کشورهای اسکاندیناوی بخش خصوصی آموزش و پرورش از دهه 90 فعال است و این کشورها حضور بخش خصوصی در آموزش و پرورش را تشویق می کنند. پس دلیل حمایت شما به عنوان یک فعال صنفی برابری طلب و عدالت خواه از آنها چیست؟
رفیق صنفی : البته اینها همان سوسیال دمکرات های سازشکاری هستند که ما اصلا قبولشان نداشتیم و در مقابل جریان اصیل کارگری ایستادند . ولی در برابر تهاجم شرکت‌های چندملیتی و صندوق جهانی پول و سازمان تجارت و بانک جهانی و نئولیبرالیسم و ریگانیسم، از اینها حمایت می کنیم .
ما : چرا شما از سیستم دولتی کره شمالی و کوبا و زیمبابوه و نیکاراگوه و ونزوئلا مثال نمی زنید؟ آیا اینها نمونه های بهتری برای آموزش و پرورش دولتی نیستند؟
رفیق صنفی : متاسفانه شما فریب تبلیغات تاچریسم و ریگانیسم و نئولیبرالیسم را خورده اید. خطر نفوذ نئولیبرالیسم به دستور صندوق بین المللی پول در ایران جدی است. شما بحث را منحرف می کنید. مساله اصلی دولت نئولیبرال و فرادست و کاربدست روحانی است.
ما: نظر شما در مورد اینکه 90 درصد مدارس آیالات متحده پابلیک هستند و هزینه آموزش را دولت می پردازد چیست؟ حتی دولت به مدارس خصوصی سوبسید می دهد.
رفیق صنفی : اینها همه نتیجه فریبکاری بانک جهانی و صندوق بین المللی پول و نئولیبرالیسم است. در ایالات متحده سرمایه داران خون کارگران را می نوشند. استثمار کارگران و فقر عمومی یعنی 99 درصد جامعه بیداد می کند . اما با تبلیغات مردم را فریب می دهند. مردم امریکا آرزو دارند به کوبا پناهنده شوند اما به زور جلوی آنها را گرفته اند. دیکتاتوری سرمایه نامرئی است.
ما : اما در همه کشورهای سرمایه داری دولت هزینه آموزش و پرورش دوره عمومی را می پردازد. این تبلیغات نیست یک رویه است.
رفیق صنفی : در این کشورها دولت در اختیار فرادستان است و توده های خلق و کارگران را استثمار می کنند و بخش ناچیزی ازدسترنج کارگران را خرج آموزش و پرورش رایگان می کنند تا مانع انقلاب کارگران شوند. اما کارگران فریب سرمایه داران خونخوار را نمی خورند.
ما : حالا برگردیم به ایران . آیا در آموزش و پرورش ایران خصوصی سازی جریان دارد؟
رفیق صنفی : عجب سوالی ! رفسنجانی این بزرگ سرمایه دار لیبرال، کلید خصوصی سازی را زد. خاتمی سازشکار هم ادامه داد و الان با رجعت تئوریسین‌های خصوصی‌سازی دولت رفسنجانی به کابینه روحانی، این سیاست با شتاب بیشتری در راستای ادغام مناسبات اقتصادی در بازار جهانی انجام می‌گیرد.
ما : در این مرحله وظیفه مبرم زحمتکشان چیست ؟
باید جلو ورود ایران با بازارهای جهانی را هر طور شده بگیریم. دولت روحانی خیلی خطرناک است چون مجری سیاست های بانک جهانی است.
ما : برخی می گویند که شما و دلواپسان جبهه پایداری دغدغه های مشترکی دارید؟ دولت احمدی نژاد در زمینه تقویت بخش دولتی و حمایت از مستضعفان شعار می داد. این روزها محمد مهدی زاهدی و حاجی بابایی هم مرتبا در مورد خطر خصوصی سازی هشدار می دهند.
رفیق صنفی : این تهمت همسویی ما با سرمایه داری ناجوانمردانه است. اتفاقا احمدی نژاد عامل رفسنجانی و مجری سیاست های صندوق بین المللی پول بود. احمدی نژاد و خاتمی دستشان در یک کاسه است. احمدی نژاد به ظاهر شعارهای چپی می داد. اما هدفش بدنام کردن جریان های اصیل مدافع طبقه کارگر مثل "سندیکای کارگران نقاش" و رفیق چاوز و رفیق اورتگا بود.
ما : الان سیاست دولت روحانی در بخش آموزش و پرورش چیست که شما مخالف آن هستید؟
رفیق صنفی: اجرای تاچریسم و ریگانیسم و نسخه صندوق بین المللی پول به نفع فرادستان آموزشی و از بین بردن اصل 30 قانون اساسی .
ما : ممکن است کمی توضیح بدهید ؟
رفیق صنفی : کاملا واضح است. دولت آموزش را کالایی کرده و مدارس غیرانتفاعی را توسعه می دهد و در مدارس دولتی از دانش آموزان پول می گیرد. پس نتیجه می گیریم که دولت مدارس دولتی را به خویشان و دوستان خود فروخته و معلمان را اخراج کرده است.الان آموزش در ایران فقط مختص طبقات فرادست است.
ما : لطفا یکی از مصادیق خصوصی سازی و فروش مدارس دولتی را بفرمایید .
رفیق صنفی : سیاست ظالمانه و ضد آموزشی خرید صندلی از مدارس خصوصی از مصادیق فروش مدارس دولتی است.
ما : اینکه یک عده دانش آموز در مناطق پرتراکم با پول دولت در مدرسه غیر انتفاعی درس بخوانند چه اشکالی دارد ؟ اینکه خصوصی سازی نیست.
رفیق صنفی : سرتا پا اشکال است . اولا دولت از این طریق می خواهد در هزینه ها صرفه جویی کند . آیا این خیانت نیست؟ وظیفه دولت ریخت و پاش است نه صرفه جویی . ثانیا این دقیقا دستور صندوق بین المللی پول است. تاچریسم و ریگانیسم از همین جا شروع شد. ما باید جلو پیشروی دولت لیبرال نو روحانی را بگیریم. این دولت با پشتیبانی رفسنجانی خطر بزرگی است.
ما : مدافعان خصوصی سازی می گویند، مجبور کردن خانواده ها به ثبت نام فرزندانشان در مدارس دولتی ، سلب آزادی شهروندان است.
رفیق صنفی : تأکید بر اصل آزادی از سوی نئو لیبرالها گمراه‌کننده است ، زیرا حق آزادی و انتخاب شامل فرزندان اقلیت فرادست می‌شود .ما با فرادستان مخالفیم. اما شما از حق آزادی و انتخاب آنها دفاع می کنید؟ لیبرالیسم چه کهنه و چه نو جز بدبختی برای بشر دستاوردی نداشته است. ما طرفدار حکومت برابری طلب و عدالتخواه هستیم.
ما : شما با چه نوع رویکردی در آموزش و پرورش موافقید ؟ دولتی ؟ خصوصی ؟ مشارکتی ؟
رفیق صنفی : دولت باید اداره مدرسه را از صفر تا صد به ذینفعان واقعی آن یعنی معلمان و دانش آموزان و والدین واگذار نماید و فقط پول بدهد.
ما : این که پیشنهاد آقای روحانی بود که گفت اداره مدارس را به تعاونی های معلمی با هزینه دولت واگذار کنند. مدارس هیات امنایی هم نوعی از اداره مدارس توسط معلمان و اولیا با پول دولت است.
رفیق صنفی : اگر قبول کنیم که دولت روحانی چنین پیشنهادی داده است تحلیل های ایدئولوژیک ما غلط از آب در می آید و دیگر نمی توانیم بگوییم دولت روحانی مجری سیاست های بانک جهانی و صندوق بین المللی پول است. در نتیجه ما این خبر را تکذیب می کنیم و می گوییم دولت روحانی طرفدار واگذاری مدارس به بخش خصوصی بر اساس اصول تاچریسم و ریگانیسم است و ما از حقوق فرودستان و مزدبگیران حمایت می کنیم.
ما: اما روحانی در عالم واقع چنین حرفی زده است . سندش موجود است .
رفیق صنفی : واقعیت اگر با ایدئولوژی ما جور در نیاید گور پدر واقعیت ! کاری می کنیم که واقعیت خودش را نظرات علمی ما سازگارکند. واقعیت ارزش ندارد مهم حقیقت است که نزد ماست و مولای درزش نمی رود. ما علمی حرف می زنیم و شما ایده آلیستی و خرده بورژوایی .
ما : اما وزیر آموزش و پرورش گفته : "توسعه مدارس غیردولتی به معنای خصوصی‌سازی در آموزش‌وپرورش نیست."
رفیق صنفی : مسئله اصلی ایشان خرید خدمات آموزشی و بسترسازی برای سیاست‌های پولی کردن آموزش است که البته همسو باسیاست کلان امپریالیسم جهانی و صندوق بین المللی پول و نئو لیبرالیسم و خصوصی سازی مدارس دولتی است. سیاست روحانی سلب مالکیت عمومی در عرصه آموزش به سود بخش خصوصی است.
ما : آیا شما یک نمونه ، تنها یک نمونه از سلب مالکیت مدارس دولتی و واگذاری آن به بخش خصوصی سراغ دارید؟
رفیق صنفی : وقتی ماهیت دولت روحانی ،سرمایه داری نئولیبرالی است وقتی دولت مجری سیاست های بانک جهانی و صندوق بین المللی پول است .وقتی دولت می خواهد اقتصاد ایران را در نظام بین المللی امپریالیسیتی ادغام کند شما دنبال نمونه می گردی ؟ طبق تحلیل علمی ما همه چیز واضح و مبرهن است . مساله آن قدر واضح است که نیازی به مثال ندارد.
ما : الان باید معلمان چه کار کنند ؟
رفیق صنفی : معلمان باید با دولت سرمایه داری نئولیبرال روحانی که مجری سیاست های بانک جهانی و صندوق بین المللی پول است، مبارزه کنند و نگذارند اقتصاد ایران در نظام بین الملل ادغام شود. معلمان ایران نباید رفسنجانی پولدار و خاتمی سازشکار را فراموش کنند. اگر دیر بجنبیم مدارس دولتی را فروخته و معلمان را اخراج می کنند و فقط بچه های فرادستان حق دارند به مدرسه بروند.
ما : چرا این کار را می کنند ؟
رفیق صنفی : چون ماهیت امپریالیسم و سرمایه داری همین است. خطر روحانی و رفسنجانی جدی است. دشمن اصلی ما امپریالیسم و مناسبات سرمایه داری بین المللی و سلطه شرکت‌های چندملیتی و صندوق بین المللی پول و سازمان تجارت و بانک جهانی و نئولیبرالیسم و مناسبات سرمایه‌داری و ریگانیسم و تاچریسم است. اگر همه اینها را در یک جمله خلاصه کنیم می شود دولت روحانی . دولت روحانی یعنی نظام سلطه.
ما : آیا صحبت های شما بوی سیاست و ایدئولوژی نمی دهد؟
رفیق صنفی : سوال خوبی است. مبارزه طبقات فرودست علیه فرادستان یک مبارزه کاملا صنفی است. تهمت مارکسیست و کمونیست و سیاسی کاری به ما نمی چسبد. ما خواهان اتحاد مزدبگیران ایران یعنی کارگران و معلمان و پرستاران زیر پرچم سرخ کارگری و مبارزه برای ایجاد جامعه ای بی طبقه و برابر هستیم. مبارزه صد درصد صنفی و مسالمت آمیز ما تا نابودی نظام سرمایه داری و بر قراری برابری ادامه دارد.ما به هیچ حزب و جناحی وابسته نیستیم و پیاده نظام هیچ جناحی نمی شویم و فریب بازی های انتخاباتی جناح های سرکوبگر سرمایه داری را نمی خوریم. مخصوصا اصلاح طلبان سازشکار را قبول نداریم. همه سروته یک کرباسند.
ما: به عنوان سوال اخر چه پیامی برای معلمان دارید؟
رفیق صنفی : معلمان باید بدانند که خطر اصلی و عمده دولت نئولیبرال روحانی است که خصوصی سازی را به دستور شرکت‌های چندملیتی و صندوق بین المللی پول و سازمان تجارت و بانک جهانی و نئولیبرالیسم و مناسبات سرمایه‌داری و ریگانیسم در ایران اجرا می کند. اگر روحانی موفق به ادغام اقتصاد ایران در اقتصاد بین المللی شود، آموزش کالایی می شود و همه مدارس دولتی را می فروشند و معلمان را اخراج می کنند. کما اینکه این کارها شده است . اما ما نباید بگذاریم این دولت موفق شود.این را هم که ما داریم آب به اسیاب راست افراطی می ریزیم شایعه لیبرال های نو است و ما کاملا مستقل هستیم و هیچ مبارزه ای بدون هژمونی ما به سرانجام نمی رسد.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید