علی پورسلیمان
مدیر سایت سخن معلم
شاید این بار سوم است که استیضاح فانی به عنوان وزیر آموزش و پرورش دولت تدبیر و امید مطرح می شود . اما آنچه که این استیضاح را نسبت به دفعات قبل متمایزتر و شاخص‌تر می‌کند همزمانی این موضوع با طرح بودجه سال 1394 در مجلس و مشکلات و مسائل مربوط به آموزش و پرورش و معلمان است .
برخی از طراحان این استیضاح که پای ثابت این گونه استیضاح‌ها نیز شده‌اند یکی از دلایل و علل مهم استیضاح را عدم رسیدگی به مطالبات فرهنگیان به ویژه در حوزه اقتصاد و معیشت برمی‌شمرند. طرح این باره استیضاح شاید فراتر از بحث انتصابات باشد .
از سوی دیگر، همین مجلس در دولت قبلی و هم زمان با تحصیل و کسب درآمدهای عظیم نفتی ( نفت 120 دلار ) نتوانست کار خاصی حداقل در ارتقای معیشت فرهنگیان انجام دهد یا حداقل به مفاد برنامه چهارم توسعه و سایر قوانین و مقررات مصوب و مصرح در زمینه تناسب افزایش حقوق و نرخ تورم و در حمایت از حقوق اساسی فرهنگیان و معلمان عمل نماید . این را بسیاری از مجلسیان به ویژه کسانی که خود را معلم می‌دانند یا عضو فراکسیون 100 نفره مجلس هستند می‌دانند و درصدد هستند با یک کنش دیگر البته از جنس «نوع اول» جایگاه خود را بازسازی و ترمیم کنند .
عملکرد مجموعه فانی و تیم همراه وی موجب شده است که انتقادات بدنه آموزش و پرورش نسبت به ایشان فزونی بگیرد. همین تزلزل جایگاه فانی نزد فرهنگیان ، فرصتی طلایی و مناسب به مجلسیان داده است تا از آن به عنوان یک بیلان عملکرد در آینده استفاده کرده و به گونه خود را حتی در ظاهر طرفدار فرهنگیان و پیگیر حقوق آنها نشان دهند!
چیزی که اکنون تا حدود زیادی مساله را پیچیده و بغرنج کرده است مقایسه عملکرد دو وزیر دولت آقای روحانی یعنی بهداشت و آموزش و پرورش است .عملکرد وزیر بهداشت به ویژه در حوزه سلامت عمومی و ارتقای وضعیت معیشتی و اقتصادی کادر این مجموعه موجب شده است که جامعه فرهنگیان در حال حاضر همه مشکلات و مسائل مجموعه گسترده ای چون آموزش و پرورش با آن پیشینه نه چندان درخشان را در وجود و حضور « یک نفر» خلاصه کنند .
بدون تردید ، در مدیریت یک مجموعه یا وزارتخانه ، وزیر نقشی مهم و راهبردی دارد و البته این انتقاد به فانی وارد است که در چینش تیم کاری و یا حداقل حلقه «مشاورین» خیلی بهتر می‌توانست عمل کند .
اما در حال حاضر مهم ترین کاری که وزیر آموزش و پرورش می‌تواند انجام دهد استفاده از پتانسیل رسانه‌ها به ویژه رسانه‌های غیردولتی و مردمی برای مدیریت افکار عمومی است .
طرح آموزش و پرورش همچون بهداشت به عنوان یک مساله عمومی و مورد نیاز جامعه که لازمه یک جامعه توسعه یافته و پایدار است به صورتی علمی ، نظام‌مند و مستمر می‌تواند جامعه و افکار عمومی را برای پذیرش تغییرات در مجموعه وزارت آموزش و پرورش همراه و هماهنگ سازد به شرط آن که فانی توانایی ریسک و مدیریت اقتضایی جهت گذار از این بحران را داشته باشد .