جناب آقای دکتر فانی
وزیر محترم آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران
با سلام و دعای خیر ؛
همه می دانیم که جنابعالی در کسوت یک وزیر و قبل از آن یک معلم دغدغه آن را دارید تا به نحو احسن وزارتخانه تحت امر خود را هدایت نموده و رضایت خاطر زیر مجموعه خود را که به حق از زمره خادمین واقعی ملت هستند ، تامین و برآورده کنید.
همان گونه که مستحضرید مهم ترین رکن آموزش و پرورش که به مثابه ستون های آن عمل می کنند معلمان عزیز هستند و این را در بیانات مقام معظم رهبری و دیگر مسئولین نظام به کرات شنیده ایم.
اما آیا رسیدن به نقطه مطلوب و رسیدن به اهداف بلند مدت تعلیم و تربیت بدون در نظر گرفتن شرایط و وضعیت معلمان مقدور است ؟!
در ادامه به ذکر نکاتی خواهم پرداخت که می توانند همانند سمی در بلند مدت اثرات منفی خود را بر بدنه آموزش و پرورش و معلمان گذاشته که زیبنده آموزش و پرورش کشور اسلامی ما نبوده نگاه و عزم ویژه را می طلبد :
1 – همان گونه که نیک می دانید قانون اساسی میثاق ملی بوده و باید نصب العین تمامی آحاد و من جمله مسئولان در برنامه ریزی ها و سیاست گذاری ها قرار بگیرد. حال سوال اینجاست که چرا در مواردی که قانون و اجرای آن نیازمند پول و منابع مالیست ناتمام و فراموش می شود و در جایی که بتواند اندکی از هزینه ها را برگرداند اجرایش لازم و ضروریست؟!
2 – کسر سنوات حق التدریس کمتر از 24 ساعت در هفته از احکام معلمانی که در دوران حق التدریس بنا به نیاز آموزش و پرورش مناطق برابر ابلاغ رسمی تدریس کرده اند و کم کردن آنها به بهانه اجرای قانون خدمات کشوری ، آیا می تواند مصداق اجرای عدالت باشد یا اینکه می توان راهکاری در اجرای قانون مذکور گذاشت تا معلمانی که سنی از آنها گذشته با این وضعیت دچار ضرر و زیان مادی و روحی نشوند؟
3 – حذف طبقه تشویقی معلمان آن هم یک بار در طول مدت خدمت به بهانه رای دیوان عدالت اداری چه توجیه منطقی را برای معلمانی که 5 سال ارزشیابی و فعالیت مثبت آنها نوید کسب یک طبقه را داشتند به دنبال دارد؟ چرا سال های قبل قانون بود و برای بسیاری از همکاران اجرا شد ولی به یکباره دنیا خراب شد و از وجاهت قانونی افتاد؟
4 – راستی چرا قانونی را که می گوید همسان سازی حقوق کارکنان و تحت عنوان خدمات کشوری موسوم است اجرا نمی کنید؟ شاید بگویید چون بار مالی به همراه دارد وجاهت قانونی ندارد.
5 – اجرای سلیقه ای بندهای قانونی در خصوص کارمندان آموزش و پرورش و تغیر و تعریف آنها به مقتضای روز جز لطمه زدن به تعلیم و تربیت کشور و معلمان که استوانه های آن هستند هیچ دستاوردی نخواهد داشت.
6 – آقای وزیر شما به کرات در بیانات خود از آمار تعداد زیاد معلمان برای توجیه عمل نکردن به وعده هایتان استفاده می کنید. چرا؟
چرا این قدر جمعیت حدود یک میلیونی معلمان ایران را به رخ رسانه های داخل و خارج می کشید؟
مگر نمی دانید آمار دانش آموزان مان هم حدود 14 میلیون نفر بوده و با این وجود در بسیاری نقاط کشور با کمبود معلم مواجه هستیم. چرا نمی خواهید واقعیت یک میلیون بودن جمعیت مان را بپذیرید و بر اساس آن برنامه ریزی کنید؟
چرا یک میلیون بودن معلمان را طوری بیان می کنید که انگار عیب و عاری برای کشور و نظام است؟ لطفا نگاهی هم به آمار بالاتر معلمان برخی کشورها با وضعیت مطلوب تر بیندازید.
7 – مقام معظم رهبری فرمودند مسئولان باید به وضعیت معیشتی معلمان نگاه ویژه داشته باشند. راستی نگاه ویژه شما کی و کجا محقق می شود؟
8 – وعده جنابعالی در خصوص انتصاب مشاور رفاهی و اقتصادی در آغاز صدارت بر وزارت به کجا رسید و از مشاوره با ایشان چه دستاوردی برای معلمان داشته اید؟
9 – بخشنامه ها و نامه ها و دستورالعمل های رگباری طاقت و توان تدریس و فعالیت مفید آموزشی و تربیتی را از معلمان گرفته و آنان را در مدارس درگیر مسائل فرعی نموده و از مسئولیت اصلی شان دور کرده است ؛ آیا نیازمند تعدیل در آن نیست؟
با احترام
آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در سایت سخن معلم
با گروه سخن معلم باشید .
https://telegram.me/sokhanmoallem
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید