دولت باید تا 16 آذر ماه لایحه ی بودجه را تقدیم مجلس کند . دولت تدبیر و امید ، همچون دولت اصلاحات ، در عمل نشان داده که به این ضرب العجل پای بند بوده و این مهم تا تاریخ فوق قریب به یقین اتفاق خواهد افتاد .
سهم آموزش و پرورش در بودجه ، همیشه ناچیز بوده و از این بابت ، این وزارتخانه ، هیچ گاه حال و روز خوشی نداشته و اغلب مورد کم لطفی و بی مهری شدید قرار گرفته است ( مخصوصا در طول 7 ، 8 سال گذشته ) .
با این حال ، مطابق عادت مالوف ، تا تصویب لایحه در مجلس ، فعل و انفعال خاصی در رابطه با این سهم ناچیز آموزش و پرورش از بودجه عمومی دولت صورت نمی گیرد و نقطه ی شروع فعل و انفعالات ، معمولا حین تصویب بودجه یا بعد آن بوده است .
آنچه که مشخص و محرز است ، این است که مجلس شورای اسلامی ، نسبت به این سهم نمی تواند چکش کاری خاصی انجام دهد ، و همان بودجه پیشنهادی با اندک تغییراتی به تصویب می رسد .
تا ارائه لایحه بودجه و تصویب آن در مجلس ، زمان زیادی باقی نمانده است .
انتظار این است که در این مدت محدود ، همه ی گروه ها و تشکل های فرهنگی دست به دست هم داده و انرژی و توان خود را صرف موضوع افزایش بودجه آموزش و پرورش کنند و بر طبل اختلافات و انتقادات نکوبند.
مخصوصا از بزرگان ، فعالان و افراد تاثیر گذارِ تشکل های فرهنگی این انتظار دو برابر است ؛ چرا که اگر این عزیزان ، قبل از تصویب بودجه بر طبل اختلافات بکوبند ، بعد از تصویب آن ، سایر فرهنگیان باید آب در هاون آموزش و معیشت بکوبند .
سرنوشت میلیون ها دانش آموز و معلم به این بودجه گره خورده است .
شایسته است که اگر غم ِآموزش داریم و درد ِ معیشت ، و اگر برای کرامت معلم و دانش آموز ارزش قائلیم ، برای مدتی کوتاه هم که شده اختلافات را کنار بگذاریم و با یک دلی و یک رنگی و اتحاد و با رسانه ای کردن و پر رنگ کردن موضوع افزایش بودجه ، دین خود را نسبت به دانش آموزان و معلمان انجام دهیم.
اهمیت موضوع آن گاه بیشتر مشخص می شود که سیاست نامبارک صرف جویی وزارت آموزش و پرورش را به یاد آوریم . سیاستی که امسال به شکلی خاص ظهور و بروز پیدا کرد و چامعه ی معلمی و متعاقب آن جامعه ی دانش آموزی را با دردسرهای خاص خود روبه رو کرد .
البته سیاست صرفه جویی به شرط اینکه برای جلوگیری از ریخت و پاش های بیهوده و هدر رفت سرمایه باشد ، می تواند منشا آثار خیر باشد ، ولی وقتی هدف آن ، استثمار و بهره کشی از معلمان شود ، آموزش و فرهنگ را در مسیر نابودی پیش خواهد برد .
موضوع افزایش بودجه آموزش و پرورش ، اگر به شکل علمی و تجزیه تحلیلی و با ارائه ی آمار و ارقامِ مستند رسانه ای شود ، آثار مثبتی به همراه خواهد داشت .
به هر حال به هر روش معقول و منطقی باید دست یازید تا نتیجه ای حاصل شود . می توان در گروه های تلگرامی وابسته به فرهنگیان ، این موضوع را به عنوان یک مطالبه و در خواست عمومی مطرح و درباره آن صحبت کرد ( کاری که در بعضی از گروه ها در حال انجام است ).
می توان در همین سایت وزین ، درباره ی آن سخن ها گفت و نوشت ...
اگرچه سیاست های صدا سیما را در قبال معلمان پسندیده نمی دانیم ، ولی اگر بتوان با روش هایی ، موضوع افزایش بودجه آموزش و پرورش را به برنامه زنده ی " گفت و گوی ویژه " شبکه 2 سیما یا برنامه زنده ی " نگاه 1 " شبکه یک سیما انتقال داد و آن را با حضور کارشناسان سازمان مدیریت و برنامه ریزی و نمایندگان معلمان مورد بحث زنده قرار داد ، شاید کار در خور تحسینی صورت گرفته باشد .
این نکته مهم و کلیدی را اصلا نباید فراموش کرد که در تمامی این گفته ها و نوشته ها ، پیکان « انتقادات و نیز راه کارها » باید متوجه " سازمان مدیریت و برنامه ریزی " باشد.
آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در سایت سخن معلم
با گروه سخن معلم باشید .
https://telegram.me/sokhanmoallem
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید