علی‌اصغر فانی وزیر آموزش و پرورش گفت: "هم در دانشگاه فرهنگیان و هم استخدام فرزندان فرهنگیان در شرایط یکسان در اولویت قرار دارند ." استخدام فرزندان فرهنگیان در آموزش و پرورش خواسته ای قدیمی در بین فرهنگیان است و وزرای قبلی هم وعده اجرای آن را داده اند.
این طرح تا کنون اجرا نشده و به نظر می رسد بررسی اظهار نظرهای مقامات نشان می دهد که درک واحدی از این موضوع وجود ندارد و احتمالا سخنان اخیر وزیر هم حلقه ای از اظهار نظرهای تبلیغاتی و بدون پشتوانه قانونی و اجرایی است.
عده ای از فرهنگیان معتقدند که با توجه به رویه ای که در برخی بانک ها و وزارتخانه ها رایج است ،باید استخدام فرزندان فرهنگیان در آموزش و پرورش را به عنوان یک امتیاز برای آنها هم منظور کرد.
این گروه از فرهنگیان می گویند : "درست است که معلمی شغل نان و آبداری نیست . اما در شرایط رکود و بحران بیکاری استخدام یکی از فرزندان فرهنگیان بخصوص برای بازنشسته ها کمک بزرگی است."
برخی می گویند این رویه در گذشته در برخی وزارتخانه ها مانند وزارت نفت رایج بوده اما پایه قانونی نداشته و بیشتر نوعی پارتی بازی و اعمال سلیقه مدیران بوده و الان هم به شکل رسمی در هیچ وزارتخانه ای رسما اجرا نمی شود . بنابراین اجرای چنین طرح هایی به گسترش تبعیض بین شهروندان می انجامد.
موروثی شدن مشاغل نوعی بازگشت به عصر فئودالیسم و خلاف برابری انسان ها در انتخاب شغل است و اگر این مساله به همه دستگاه ها سرایت کند بیش از همه به زیان فرهنگیان است زیرا فرزندان آنها از دست یابی به مشاغل دیگر و مثلا استخدام در شرکت نفت و سایر دستگاه های برخوردار محروم می شوند.
عده ای می گویند : "استخدام فرزندان فرهنگیان در آموزش و پرورش فقر را در خانواده فرهنگیان موروثی می کند." اگر قرار است امتیازی به معلمان بدهند سهمیه ای برای فرزندان معلمان در دستگاه ها و نهادهای برخوردار در نظر بگیرند.
برخی همکاران هم می گویند : "حتی اگر فرزندان ما از روی احساس بخواهند معلم شوند ما نمی گذاریم." عده ای هم معتقدند که اصل سهمیه بندی با ایجاد فرصت های برابر برای همه شهروندان و استخدام بر مبنای شایستگی منافات دارد و دولت باید در جهت لغو نظام سهمیه بندی گام بردارد و اگر چنین مقررات یا رویه ای در شرکت نفت و بانک ها وجود دارد آن را لغو کند.
در سخنان وزیر آموزش و پرورش ، استخدام فرزندان فرهنگیان به " اولویت استخدام در شرایط برابر" تقلیل یافته است. که در واقع این طرح را به کلی از محتوا تهی و بی اثر می کند. پرسش این است که استخدام فرزندان فرهنگیان به چه شکل صورت می گیرد؟ در قالب سهمیه استخدامی برای فرزندان فرهنگیان ؟ استخدام یکی از فرزندان فرهنگیان بازنشسته ؟ یا در قالب اولویت در شرایط برابر؟
این نکته بدیهی است که دولت بدون داشتن مصوبه مجلس قادر به اجرای هیچ کدام از سه شکل فوق در استخدام های آموزش و پرورش یا گزینش دانشجو در دانشگاه فرهنگیان نیست. وزیر آموزش و پرورش با مصوبه هیات وزیران نمی تواند حتی "اولویت استخدام در شرایط برابر" را اجرا کند.
در اینجا اظهار نظر آقای فانی ، معاون پرورشی ایشان و یکی از نمایندگان مجلس و معاون فرهنگی دانشگاه فرهنگیان در سال 93 درباره استخدام فرزندان فرهنگیان می آوریم و با اظهارات جدید فانی مقایسه می کنیم.
امیر خجسته نماینده همدان و فامنین در مجلس در 15 اردیبهشت 93 گفت: "سهمیه استخدام فرزندان فرهنگیان در آموزش و پرورش به‌عنوان یکی از حقوق تضعیف‌شده فرهنگیان در فراکسیون فرهنگی مجلس در حال بررسی و تعیین تکلیف است."نماینده همدان از "سهمیه استخدام" سخن گفته است. یعنی مثلا همان گونه که 25 درصد سهمیه استخدام در ادارات دولتی و از جمله آموزش و پرورش به ایثارگران اختصاص دارد ، مجلس درصدی را هم به عنوان "سهمیه استخدام فرزندان فرهنگیان" تعیین کند. سرنوشت این طرح مجلس معلوم نشد . وزیر آموزش و پرورش در یکم اردیبهشت 93 در خراسان رضوی گفت: "لایحه اولویت استخدام فرزندان فرهنگی در آموزش و پرورش تهیه و تقدیم مجلس می‌شود.
"حمیدرضا کفاش معاون پرورشی وزارت آموزش و پرورش در 18 اردیبهشت 93 در شهر اراک گفت: "استخدام یکی از فرزندان فرهنگیان در آموزش و پرورش ... با جلب رای اعتماد مجلس شورای اسلامی اجرایی خواهد شد. "
اگر مصوبه مجلس نباشد ، این طرح فقط یک وعده توخالی است. آقای کفاش به جای سهمیه از استخدام یکی از فرزندان فرهنگیان سخن می گوید. پرسش این است که نتیجه این تلاش ها چه شد ؟
آیا اصولا بدون رای مجلس ، آموزش و پرورش می تواند چنین طرحی را عملی کند؟
حرف راست را باید از زبان صادق زاده قمصری شنید که نشان می دهد این طرح جز یک اسم بی مسما نیست.
حجت الاسلام صادق زاده قمصری معاون فرهنگی دانشگاه فرهنگیان مهرماه 93 در باره جذب فرزندان فرهنگیان در این دانشگاه گفت: "در بین افرادی که خواهان دانشجوی معلم شدن در جذب دانشگاه فرهنگیان هستند، فرزندان فرهنگیان اولویت دارند اما نه به صورت سهمیه ویژه که به آنها اختصاص داده شود بلکه با شرایط مساوی فقط با اولویت در توان مندی‌ها و علاقه می‌توانند به این دانشگاه ورود پیدا کنند."
"اولویت در شرایط برابر بر اساس توان مندی و علاقه" معنایش این است که فرزند فرهنگی بودن به خودی خود هیچ امتیازی برای داوطلب ندارد.
درشرایط مساوی اگر فرزند فرهنگی "توان مندی و علاقه" بیشتری داشته باشد اولویت با او است .
در واقع ملاک واقعی توان مندی و علاقه است و نه فرزند فرهنگی بودن .
آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در سایت سخن معلم
با گروه سخن معلم باشید .
https://telegram.me/sokhanmoallem
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید