به نام خدای مهربان
ماه مهر، در ذهن ما یادآور لحظات شیرین شنیدن صدای دل نشین کودکان و جوانان ایران عزیز در خیابان‌ها، محله‌ها، کوچه‌ها با کیف و کتاب‌هایی در دستانشان است. این سروصداها و زمزمه‌های آرام کودکانه در اوایل پاییز، چنان برای ما طبیعی شده بود که آن را بخشی از فرهنگ مان تلقی می‌کردیم و به آن عادت کرده بودیم.
بحران پاندمی کرونا و بسته‌شدن مدارس و دانشگاه‌ها و به طبع آن به محاق رفتن این صداها و شور و اشتیاق در فضاهای اجتماعی، جامعه ما را در سکوتی سنگین فرو برد. این بحران فارغ از آسیب‌های زیاد آن، ارزش اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی مدرسه و دانشگاه را به نحو ملموس و عینی در جلوی چشمان ما قرارداد که پرداختن به همه‌ی آنها در اینجا نمی‌گنجد. یکی از درس‌های مهم بحران کرونا، یادآوری‌کردن ارزش فوق‌العاده جمع‌شدن کودکان و جوانان در کنار همدیگر بود - وقتی در بحران کرونا از کودکان و جوانان می‌پرسیدیم، چه چیزهایی، شما را آزار داد، یکی از آنها، عدم امکان دیدارهای فیزیکی در مراکز آموزشی بود - که آثار زیادی را به همراه دارد و در این یادداشت، به مواردی از آنها اشاره شده است:
- اجتماعات آموزشی در مدارس و دانشگاه‌ها، موقعیت‌ها و فرصت‌های زیادی را برای رشد عاطفی، مدنی و اجتماعی کودکان و جوانان فراهم می‌کنند. در فضای تربیتی همین اجتماعات است که کودکان و جوانان با تفاوت‌ها و شباهت‌ها همدیگر آشنا شده و کنارآمدن با دیگران را تمرین می‌کنند و حلقه‌های دوستی خویش را فارغ از پایگاه اقتصادی و اجتماعی را تشکیل و گسترش می‌دهند. این فرصت‌های گفت‌وشنودی، امکان تربیت شهروند مسئول و متعهد، کشف و فهم دیگران، ابراز و انتقال افکار و تشریک مساعی و تفاهم را مقدور می‌سازد. بدین ترتیب، باملاحظه لایه‌های عمیق این بحث، می‌توان گفت که آموزش و پرورش در سطوح عمومی و عالی، محور فارغ شدن کودکان و جوانان از بندهای تعصبات مختلف، خشونت، انحطاط اخلاقی و بستر و شالوده همبستگی اجتماعی و صلح و مهرورزی است.
- اجتماعات آموزشی در مدارس و دانشگاه‌ها، موتور توسعه عدالت است و بدون آن جنگ علیه فقر امکان پذیر نخواهد بود. آموزش و پرورش است که با توسعه ابعاد دانشی، مهارتی و نگرشی کودکان و جوانان، امکان شکستن طبقات اجتماعی را فراهم می‌کند و خط دفاع از حقوق انسانی محرومان برای رشد است.
- اجتماعات آموزشی در مدارس و دانشگاه‌ها، فضایی است برای یادگیری و ترویج دانش‌های برآمده از تجربیات بشری و تولید چالش و مسئله برای رمزگشایی است و درک صحیح و واقع‌بینانه کودکان و جوانان را از پدیده‌های هستی تقویت می‌کنند. همین‌طور، مهارت‌های آموخته شده در این مراکز در سطح حداقلی امکانی برای خدمت در مشاغل موردنیاز جامعه فراهم می‌کند.
- اجتماعات آموزشی در مدارس و دانشگاه‌ها، از طریق فعالیت‌های رسمی و غیررسمی (بازی‌های ورزشی، جشن‌ها و مراسم‌ها، تشکیل انجمن‌ها، و غیره)، امکان تقویت هویت ملی، ارزش‌های مذهبی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی را فراهم می‌کنند؛ لذا، این اجتماعات حافظ و نگهبان میراث ارزشمند تاریخی و فرهنگی و توسعه و پویایی آن هستند.
- اجتماعات آموزشی در مدارس و دانشگاه‌ها، فضایی امن برای کودکان و جوانان است و بخشی از دلهره و نگرانی والدین را برطرف کرده و این تضمین در مجموع داده می‌شود که کودکان سالم به خانواده بر می‌گردند و فرصتی فراهم می‌آورد تا والدین در عرصه کار و صنعت و خدمات به توسعه اقتصادی کشور کمک کنند.
- راه‌اندازی اجتماعات آموزشی باکیفیت در مدارس و دانشگاه‌ها، یک سرمایه‌گذاری پرسود و ضروری برای آینده کشور به شمار می‌آید، چرا که محور توسعه، «انسان تربیت یافته» است. این پیام و صبوری برای دریافت میوه این سرمایه‌گذاری را کوان چونگ (kuan Chung) در ایده‌ای جالب به شرح زیر روایت کرده است:
«اگر برای یک سال برنامه می‌ریزید، بذری بپاشید، اگر برنامه ده‌ساله‌ای دارید، درختی بکارید، اگر برنامه شما برای صدسال است، مردم را آموزش دهید. آنگاه که بذری می‌کارید، یک‌بار محصول بر می‌دارید، وقتی به مردم آموزش می‌دهید، صدبار محصول برداشت خواهید کرد».
نکاتی که در بالا به آنها اشاره کرد، بخشی از ظرفیت‌های بالقوه مدارس و دانشگاه‌های ما برای بهبود زندگی کودکان و جوانان در ابعاد شخصی، آموزشی، اجتماعی و حرفه‌ای است که امید است از آنها به بهترین شکل ممکن استفاده شود و در سال تحصیلی پیش رو، شاهد خبرهای خوب از نظام آموزشی کشور باشیم.
ان‌شاءالله.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
