در بین اخبار گوناگونِ مثبت و منفیِ این روزها؛ خبرمتاثر کننده ربودن و کشتن آینور سه ساله ( 1 ) در یکی از روستاهای الیگودرز به خاطر دوسه قطعه طلاهای کوچک و کم ارزش (گوشواره و النگوی بچه گانه) توسط زن میان سالِ همسایه افکارعمومی را جریحه دار کرد و خاطره تلخ جنایت هولناک مشابهی که در سال 96 در پاکدشت اتفاق افتاد را دوباره زنده کرد.
به گزارش رسانه ها در آن زمان هم پدر بنیتا در حالی که کودکش روی صندلی عقب خودرو نشانده بود به آرامی از پارکینگ بیرون آمد و غفلتا خودرو روشن را چند لحظه ای برای بستن درب پارکینگ ترک کرد ؛ غافل از اینکه دو نفر سارق ولگرد معتاد برای پیدا کردن طعمه در محل در حال پرسه زدن بودند. سارقان از فرصت استفاده کرده و در کسری از زمان سوار بر خودرو روشن شده و فرار می کنند و فریادهای دلخراش پدر که کودکم داخل خودرو است را بی رحمانه ناشنیده گرفته و به سرعت از محل دور شدند .
تلاش پدر و مادر و نیروی انتظامی برای پیدا کردن کودک به جایی نرسید تا اینکه چند روز بعد جسد بی جان کودک بی نوا در داخل خودروِ رها شده در خیابانی فرعی درحالی پیدا شد که کودک از شدت گرمای سوزان تیرماه از تشنگی و گرسنگی در داخل خودور جان داده بود.
علاوه بر بنیتا و آینور در سال 92 هم در شهر جوین در خراسان رضوی محمد امین 5 ساله هم به شکل دیگری جلو چشم پدر ناپدید شد و متاسفانه تا این تاریخ اثری از او پیدا نشده است.
این اتفاقات ناخوشایند به ویژه در مورد کودکان در حالیست که در اکثر جوامع در قراردادی نانوشته کودکان و نوجوانان به علت ناتوانی در دفاع ازخود معمولا از حمایت غریزی و ضمنی همه افراد و لایه های اجتماعی حتی خلافکاران برخوردار هستند تا جایی که جنایت کاران و گانگسترها هم وقتی در حین انجام جرم و جنایت و سرقت اگر اتفاقا با کودکی رو به رو شوند چشمان وحشت زده و اشک آلود و ملتمسانه کودکان اکثر آن ها را از ادامه کارشان باز می دارد و جان کودک را به خطر نمی اندازند. از این رو ربودن و کشتن بی رحمانه یک کودک 3 ساله به خاطر گوشواره های کوچک و نسبتا کم ارزش او نمی تواند همه انگیزه یک فرد برای کشتن بی رحمانه یک کودک باشد و من فکر می کنم مشکل بسیار فراتر از فقر و استیصال است .
مشکل اصلی در فقرِ فرهنگی ست که ممکن است در بعضی از لایه های طبقات کم برخوردار یک جامعه نهفته باشد.
مشکل را باید در آموزه ها و یا بهتر بگویم بد آموزی های خانواده ها به عنوان اولین الگوهای کودکان جست و جو کرد. خشونتی که در اثر این بد آموزی ها از کودکی در ضمیر ناخودآگاه فرد پنهان شده و با او می ماند . عواملی مثل دعواهای خانگی والدین در مقابل کودکان که بعضا با ضرب جرح و تهدید به قتل یکدیگر همراه است و یا ذبح گاو و گوسفند جلو چشم کودکان در مراسم گوناگون از عروسی و عزا گرفته تا سایر مراسم و سنت ها همه و همه آموزش های خشونت پنهانی ست که در ضمیر ناخودآگاه کودکان حک می شود و بعضا در بزرگ سالی خود را نشان می دهد.
یادش یه خیر در کتاب عربی دوم دبیرستان ضرب المثلی بود با این مضمون « العلم فی الصغر کان نقش فی الحجر » یعنی که آموزه های دوران کودکی مثل نقشی که بر سنگ حک می شود ؛ ماندگار است .
خوب طبیعیست که بد آموزی های خانواده و جامعه نیز در ذهن وروان کودکان مثل نقش حک شده روی سنگ ماندگار بماند و همچون دمل چرکینی در دوران بلوغ و بزرگ سالی صرفا با یک محرک و انگیزه ی خیلی ساده از قبیل حسادت دو همسایه به شکل جنایت سر باز کند.
( 1 ) منبع سایت خبری تابناک. کد خبر1254697 تاریخ 29 امرداد 403
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
