یک فرصت تاریخی پیش روی اصلاح طلبان و بهبودگرایان قرار گرفته است .
این فرصت را باید پاس داشت و با تکیه بر تجارب گذشته ، محور قرار دادن منافع ملی و ارتباط با ارکان مختلف نظام در جهت حل بحران های جامعه گام برداشت.
پزشکیان را چه ادامه دولت خاتمی و چه دولت سوم روحانی بدانیم در مورد وزارتخانه ی بزرگ آموزش وپرورش فرقی نمی کند. هیچ کدام از آن دو دولت آن طور که شایسته و بایسته بود به تعلیم و تربیت نپرداخته و آموزش و پرورش هم در بحث کیفیت آموزشی و هم در موضوع مهم برابری آموزشی به بیراهه رفتند.
نادیده گرفتن معلمان و دانش آموزان بازتابی روشن در خانواده هایشان می یابد و عصبانیت معلمان و اولیاء دانش آموزان از دولت ها نتیجه طبیعی آن است ؛ این نارضایتی در زمان انتخابات و رای دادن قابل مشاهده بوده و مردم به سمتی می روند که در شرایط عادی گزینه و اولویت آنان نیست.
بعد از دولت خاتمی ، سربرآوردن احمدی نژاد و آمدن رییسی پس از روحانی خود گویای همه چیز است!
گستره جغرافیایی و فراگیری جمعیتی آموزش و پرورش در سراسر کشور یک فرصت بی نظیر برای هر دولتی است تا تداوم خویش و گفتمانش را تضمین نماید.
رقبای دولت چهاردهم تحت نام [ موج سوم دولت انقلابی] ، صدا وسیما ، شبکه مساجد ، گروه های جهادی و.... ...را در پهنه کشوری و در نقد و تخریب پیروز انتخابات ۴۰۳ به کارگرفته و خواهند گرفت .
در چنین شرایط و توازن قوایی ؛ واقعیت ها به ما متذکر می شوند کوچک ترین غفلت از آموزش و پرورش می تواند ریاست جمهوری چهاردهم را یک دوره ای نماید.
در گام نخست و اولین خشت، فرآیند و ترکیب اعضای کارگروه انتخاب و معرفی وزیر آموزش و پرورش نشان از کج گذاشتن خشت دارد و همه می دانیم و می دانند که جامعه برای تحقق مطالبات حداقلی اش خیلی صبور نیست.
بسیاری از اعضای این کارگروه ، خود جزئی از مشکل بوده و هستند تا بخشی از راه حل !
در عالم انسانی به خصوص در جامعه سیاسی و حیطه زندگی اجتماعی استثنا وجود ندارد و گذشتن از دیوار واقعیات و مقتضیّات ، زیان های بی حد و حصری به ارمغان خواهد آورد.
اگر بپذیریم اصلاحات و بهبودگرایی پاسخ گویی عقلانی و منصفانه به مقتضیّات زمانه و یکی کردن تقویم حکومت با تقویم مردم است، آن گاه تصدیق خواهیم کرد :
نادیده گرفتن معلمان ، دانش آموزان و اولیاء آنان راه به جایی نخواهد برد.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
