مرحوم پدرم می گفت که اگر سگ را حتی در دریا شست و شو دهیم باز هم نجس بوده و چه بسا دریا را نیز آلوده خواهد کرد.
ظاهرا این جایگاه روسیه بین آحاد مردم ایران است. دولت و تریبون داران رسمی هر چقدر هم در تلاش برای تطهیر روسیه مایه گذاشته و تقلا نمایند تجربه تاریخی و ادامه خباثت و توسعه طلبی های پوتین باعث شده تا از منظر مردم ایران، دولت روسیه (نه مردم روسیه) حکم همان سگ را داشته باشد که البته پاک شدنی نیست.
فراموش نمی‌کنیم که در طول تاریخ، ایران بیشترین آسیب و خیانت را از جانب روسیه تزاری و غیر تزاری دریافت کرده است. تحمیل عهدنامه های ننگین گلستان و ترکمن‌چای و جدا کردن ده‌ها شهر ایران، به توپ بستن مرقد امام رضا (ع)، نقش مهلک روس ها در به ثمر نرسیدن جنبش های آزادی خواهانه و کشتار و جنایت در اقصا نقاط کشور به ویژه کشتار آزادی خواهان تبریز، به توپ بستن مجلس شورای ملي به فرمان کلنل لیاخوف روسی، عدم تحویل ذخایر طلای ایران در زمان محمد مصدق و تضعیف ملی شدن صنعت نفت، حمایت تسلیحاتی از صدام در طول هشت سال جنگ تحمیلی، بحث حقوقی دریاچه خزر و تقلیل سهم ایران از پنجاه درصد به حدود ۱۰ درصد، تحویل ندادن به هنگام موشک های ِاس ۳۰۰ ، امضای قطعنامه های تحریمی شورای امنیت سازمان ملل علیه ایران، کش دادن ساخت نیروگاه اتمی بوشهر و گروکشی و بالا بردن هزینه های ساخت نیروگاه نسل چندم تنها گوشه هایی از خباثت ها، دست‌اندازی تاریخی و تجاوزهای مکرر روس‌ها به حریم ماست.
( کارنامه روس ها در تبریز سال ۱۹۱۱ میلادی (۱۲۹۰ خورشیدی) روس‌ها، علاوه بر بمباران چند روزه و اشغال شهر تبریز، آزادی‌خواهان ایرانی را اعدام کردند ) منافع ملی چراغ راهنمای ماست.
از سوی دیگر ، برنامه ریزان و سیاست گذاران برای توجیه این پیشینه تاریخی جنایت بار که در ذهن و روان ایرانیان نقش بسته است ، شروع به توجیه آن به بدترین وجه نموده و در آموزش و پرورش با تحریف تاریخ و دست بردن به واقعیات تاریخی سعی کردند تا چهره بزک کرده ای از روس ها نزد افکار عمومی بسازند .
آیا می توان حتا یک نمونه قابل ذکر از خدمات روس ها را به کشور ایران ذکر کرد ؟
دانش آموزان ایرانی در همین کتابهای تاریخ غیر از تجاوز، حمله نظامی، تحمیل عهدنامه های ننگین، زمین گیر کردن جنبش آزادی خواهی و مشروطه طلبی ، اشغال، تصاحب قلمرو سرزمینی و بدعهدی خاطره دیگری از روس ها ندارند.
از منظری دیگر در داستان برجام نیز روسیه با زرنگی تمام با کارت ایران رندانه بازی کرده و به جای کمک به همسایه و هم‌پیمان استراتژیک خود سعی کرده نقش بالانسر را در مناقشه بین ایران و غرب بازی کرده و هماره دست ایران را در موقعیت های حساس در حنا بگذارد.
لذا دل بستن به پوتین در درگیری احتمالی با آمریکا دست کردن در دهن تمساحی است که در ساحل آرامش مترصد غفلت و اشتباه صید گریز پای خویش است.
در کشاکش تجاوز پوتین به اوکراین عده ای به جای محکوم کردن متجاوز سعی دارند وادادگی اوکراین در برابر ارتش روسیه را به تحویل نابخردانه موشک‌های اتمی شوروی مستقر در اوکراین (در قراداد چندجانبه به روسیه) نسبت دهند در حالی که اوکراین هرگز یک «قدرت اتمی» نبود بلکه کلیدها در دستان مسکو بودند. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، سلاح های اتمی شوروی در اوکراین باقی مانده بود. مسکو کلیدها را در اختیار داشت و اوکراین نمی توانست از آنها استفاده کند. آنها در نهایت به روسیه بازگردانده شدند.
این بحث مهمی است مخصوصا آن که افراد به دروغ یا اشتباه ادعا می‌کنند که سلاح های اتمی می‌توانستند اکنون از اوکراین محافظت کنند.
ماحصل تمام این بحث ها به هیچ وجه وادادگی در مقابل غرب و کرنش در برابر آمریکا نیست بهترین سیاست خارجی ما در شرایط فعلی همان شعار « نه شرقی و نه غربی» است.
منافع ملی چراغ راهنمای ماست.
به نظر می رسد تعامل سازنده با کلیت جهان (نه غش کردن در دامن کمونیست ها) می تواند شاه کلید پیشرفت و توسعه باشد. گرچه دولت رئیسی در شعارهای انتخاباتی توافق برجام را خیانت و وادادگی محض روحانی تلقی می کرد امروز خودش به ناچار و به جد پیگیر حل و فصل مناقشه با غرب است.
آیا می توان حتا یک نمونه قابل ذکر از خدمات روس ها را به کشور ایران ذکر کرد ؟ مخلص کلام آن که ؛
کاربست مثلث عزت، حکمت و مصلحت لازمهٔ عبور از مهم‌ترین بحران دهه‌های اخیر می‌باشد.
در پایین با خوانش شعری از « اسکندرنامه‌ی نظامی » در اشاره به دشمنی همیشگی روس‌ها با همسایگانش از درازنای تاریخ؛ سخن را کوتاه می کنیم.
ببینی که روسی در این روز چند
به روم و به ارمن رساند گزند
ستانند کشور، گشایند شهر
که خامان خلقند و دونان دهر
همه رهزنانند چون گرگ و شیر
به خوان نادلیرند و بر خون دلیر
ز روسی نجوید کسی مردمی
که جز گوهری نیستش زآدمی
اگر بر خری بارِ گوهر بُوَد
به گوهر چه بینی؟ همان خر بُوَد
چو ره یافتند آن حریفان به گنج
بسی بوم‌ها را رسانند رنج
به بیداد کردن برآرند یال
ز بازارگانان ستانند مال
خلل چون در آن مرز و بوم آورند
طمع بر خراسان و روم آورند...
ز کوه خزر تا به دریای چین
همه ترک بر ترک بینم زمین
به پیکان ترکان این مرحله
توان ریخت بر پای روس آبله
( عکسی از ایستادگی مردم تبریز در ۲۸ آذر ۱۲۹۰ در مقابل «عملیات ویژه روس‌ها» در شمال ایران )
* خبرنگار صدای معلم
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
