اگر بازی فینال والیبال قهرمانی آسیا بین دو کشور ایران و ژاپن را ندیده‌اید؛ لطفاً چند دقیقه از این بازی را ببینید تا بفهمیم چرا ژاپن ؛ ژاپن شد و ما نشدیم.
تیم والیبال ایران در سه گیم پیاپی با نتیجه ۲۷_۲۵، ۲۵_۲۳ و ۳۱_۲۹ توانست با اقتدار بر بام قهرمانی والیبال آسیا قرار گیرد. بازی زیبا بود و اینکه توانستیم در ژاپن با کادر فنی تماماً ایرانی پیروز میدان باشیم، این برد را دلچسب‌تر کرد. به همۀ بازیکنان و دست‌اندرکاران تبریک می‌گوییم.
اما آنچه نباید از دید ما پنهان بماند رفتار تماشاگران ژاپنی بود.
تماشاگران ژاپنی بدون ایجاد سروصدای گوش خراش و بدون توهین و شلوغی تا پایان بازی تیم ژاپن را تشویق کردند. با اینکه بازی در ژاپن بود؛ هیچ گاه به تصمیم تیم داوری اعتراض نکردند و در طول این سه گیم و حتی زمانی که سرویس را باید بازیکنان ایرانی می‌زدند، کوچکترین هو و سوت و جیغی که تمرکز بازیکن ایرانی را بر هم زند سر ندادند.
زمانی که صابر کاظمی (بازیکن ایران) مصدوم شد و دوباره برخاست تماشاگران ژاپنی هم او را تشویق کردند. حتی در گیم سوم که ایران در امتیاز ۳۰_۲۹ جلو بود و بازیکن ایرانی رفت تا احتمالا سرویس آخر را بزند، بعد از سوت داور مثل تمام طول بازی، تماشاگران ژاپنی سکوت کامل را رعایت کردند تا تمرکز بازیکن ایرانی حفظ شود. اگر روزی ما توانستیم در چنین شرایطی چنین رفتاری انجام دهیم، آنگاه شاید بتوانیم ژاپن دیگری شویم.
کانال نویسنده
