متاسفانه شرایط روحی و معیشتی معلمان کشور در حال نزدیک شدن به حالت رادیکالیزه و ورود به مرحله تقابل فیزیکی است و شوربختانه آموزش در کشور، به حال خود رها شده است.
این شرایط بحرانی، اصلا برای سیستم آموزشی کشور مناسب نیست.
معلمان حس نادیده گرفته شدن دارند و به این اعتقاد رسیده‌اند که فقط برای انتخابات و مشارکت های ساختگی مورد نیاز هستند که این موضوع به شدت آزار دهنده است و موجبات نارضایتی معلمان را فراهم کرده و آنان را مجبور به عبور از اصول اخلاقی خود می‌کند.
میانگین حقوق دریافتی معلمان، کمتر از پنج میلیون تومان و خط فقر بالای ده میلیون تومان است که این موضوع نشان از زیر خط فقر بودن تمام معلمان کشور دارد.
ورود به سال‌تحصیلی جدید با این هجمه وحشتناک مسؤلان در مورد فرهنگیان و اعلان چندین باره خبری که ده سال است از تصویب آن گذشته و اجرا نشده است و هم‌چنین این حجم از مشکلات مالیِ مدارس، در تاریخ آموزش و پرورش کشور بی‌سابقه است، باید برای آرامش روحی معلمان فکری عاجل شود و متولیان امور وعده دادن و زمان خریدن را از استراتژی خود کنار بگذارند چرا که ممکن است این‌بار آخرین فرصت اصلاح سیستم آموزشی کشور بوده و فردا قطعا دیر است.
اولویت های مهمِ معلمان برای آغاز سال‌تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰:
الف: اولویت‌های قبل از آغاز سال تحصیلی که در صورت عدم اجرا، انتظار همکاری از معلمان نداشته باشند،
۱. اجرای اصل سی‌ام قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران برای همه دانش‌آموزان حتی دانش‌آموزان مدارس غیردولتی،
۲. اجرای رتبه بندی معلمان قبل از شروع سال تحصیلی جدید،
۳. تجهیز تمام مدارس کشور به امکانات و تجهیزات مورد نیاز آموزش الکترونیک،
۴. پرداخت تمامی مطالبات معلمان تا قبل از شروع سال تحصیلی (حق‌التدریس‌ها، حق‌الزحمه‌ها، پاداش بازنشستگی، دیون سال‌های قبل، حقوق معوقه و ...)
ب: سایر اولویت‌ها،
۵. انتخاب مدیران مدارس با رای معلمان آن مدرسه،
۶. انتخاب حداقل سی نفر معلم به عنوان نمایندگان منتخب معلمان در شورای عالی آموزش و پرورش با داشتن حق رای،
۷. تشکیل بانک ویژه فرهنگیان با سرمایه مشارکتی معلمان،
۸. رعایت سلسله مراتب انتخاب مدیران بالادستی و پیشگیری از اعمال نظر سلیقه‌ای در انتصابات.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
