در اخبار منتشر شده در پرتال وزارت آموزش و پرورش به آدرس اینترنتی medu.ir، همواره نوعی مقابله با منتقدان و قدرت نمایی به چشم می‌خورد . این اخبار برای فرهنگیان که گوش شان از تملق ها و مجیزگویی های مسئولان آموزش و پرورش پرشده و از نظر اکثریت معلمان پرتال وزارت آموزش و پرورش که باید جایی برای انتشار نظرات همه ذی نفعان آموزش و پرورش باشد مانند دیگر رسانه هایی که با بودجه دولتی اداره می شوند به این یک طرفه گویی دچار شده است و به همین علت به اخباری که از چنین رسانه هایی منتشر می شود ، عادی توجهی نمی کنند و می دانند این رسانه ها بیشتر از آنکه در خدمت مخاطبان باشند در خدمت مدیران است.
اما انتشار چنین اخباری برای افرادی که در بیرون از آموزش و پرورش اما در حوزه تعلیم و تربیت فعالیت می کنند، جای تعجب و سردرگمی دارد چرا که کارشناسان و متخصصان علوم تربیتی و مطالعات تطبیقی حوزه تعلیم و تربیت با مستندات آمار و ارقام دقیق سر و کار دارند و عملکردها و نتایج عملکردها و پژوهش ها را بررسی می کنند و در طرح و برنامه های آموزشی و پرورشی به تعریف و تمجیدها و گزارش دادن های غیراصولی وقعی نمی نهند.
در این شرایط باید پرسید ؛ چرا افراد تحصیل کرده ای که به عنوان مدیران آموزش و پرورش انتخاب می شوند در دایره تصمیم گیری در آموزش و پرورش به مجیزگویی، توهم برتری و تملق رسیده اند و چرا قبل از اجرای هر طرح و برنامه خلق الساعه ای دوست دارند که هنوز نتایج آن مشخص نشده، می خواهند به قهرمان آموزش و پرورش تبدیل شوند؟
چرا متولیان و مسئولان نظام تعلیم و تربیت نمی‌دانند که ماندگاری انسان های خدمتگزار به عملکرد و میزان اثربخشی اعمال و رفتار آن ها است و مصاحبه و گزارش اقدامات بی اساس نمی تواند آن ها را ماندگار کند و نام نیکی برای آن ها باقی بگذارد.
جای تعجب است که وزیر آموزش و پرورش از طرحی که هنوز امتحان خود را پس نداده است و پوشش ملی ندارد به عنوان نقطه عطف تاریخ آموزش و پرورش و افتخاری ملی یاد می‌کند؟ و این تعاریف و واژه ها چه معنایی می دهد؟
آیا بزرگی این واژه ها را می دانیم و پشت این حرف ها استدلالی وجود دارد؟ هدف از چنین مصاحبه ها، سخنرانی ها و حرف های درشت و بزرگی در مقیاس تاریخ ۱۰۰ ساله آموزش و پرورش چیست؟ چرا اجازه نمی دهند هر برنامه و طرحی مدت زمانی از اجرای آن سپري شود و مشکلات اجرایی اش دیده شود، نظر متخصصان و کارشناسان حوزه های مختلف احصا، اشکالات و ایرادات آن در طول اجرا بررسی و رفع شود، نتایج و بازخوردها بررسی و ارزیابی های دقیق صورت گیرد، نظرات ذی نفعان، مجریان و مخاطبان اخذ و مورد پژوهش قرار گیرد و آن گاه با افتخار گزارش دهند که این اقدام به اصطلاح ملی!! چه دردی از آموزش و پرورش درمان کرده و به چه میزان در یادگیری تسهیل ایجاد کرده است ؟
برای صاحب نظران حوزه تعلیم و تربیت که گزارش های تطبیقی زیادی را در آموزش و پرورش مطالعه کرده اند، رفتار و اقدامات مسئولان آموزش و پرورش جای تعجب و پرسش دارد.
کسانی که هم اکنون گزارش های تطبیقی آموزش و پرورش کشورهای مختلف دنیا را در بحبوحه شیوع ویروس کرونا را مطالعه می کنند می دانند کشورهای زیادی با تعطیلی مدارس مواجه شده اند اما پرسش این است که کدام کشور مورد مطالعه و در مقیاس ایران از نظر جمعیت دانش آموزی این چنین بی پروا دانش آموزان خود را مورد آزمون و خطا قرار داده است؟
مدیران وقت وزارت آموزش و پرورش قبول کنند که برای اجرای طرح های نوین و خلاق ضروری است و نیاز دارند تا مشاورانی خلاق و کارشناس از حوزه علوم تربیتی و علوم نوین داشته باشند، مشاورانی که به تعریف و تمجید از وزیر آموزش و پرورش نیازی نداشته باشند و تنها مصلحت و آینده دانش آموزان مدنظرشان باشد.
شوربختانه هرکس در مقام مسئولیت های کلان آموزش و پرورش می نشیند می‌خواهد قهرمان ملی شود و در دوره خودش اسم و نامی به یادگار بگذارد.
تاریخ آموزش و پرورش نشان داده است افراد ماندگار و اثربخش کمتر حرف زده اند و بیشتر خدمت کرده اند.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
