با سلام خدمت همکاران محترم و هر آن کسی که مخاطب این نوشته قرار می گیرد.
سوالم این است که بر اساس رای شماره ۶۵۳/۹۶/ه مورخ ۹۷/۰۷/۱۰ دیوان عدالت اداری در خصوص ماده ۹۹ پرداخت اضافه کاری منوط به کار اضافی و خارج از ساعات کار اداری می‌باشد، اما همه می دانیم که این هدف هیچ وقت محقق نمی شود زیرا کارمندان اداری اولا ۱۷۶ ساعت موظفی را انجام نمی دهند و ثانیا خارج از ساعت هم در محل کار حضور ندارند.اما طبق معمول و به بهانه های مختلف از آن چشم پوشی می شود؟
واقعا اگر قرار است همه چیز طبق مر فانون پیش برود از آقای الهیار ترکمن می پرسیم اول تکلیف این اضافه کارها را روشن کنند و بگویند پرداخت این اضافه کاری بر چه مبنایی انجام می شود؟ و همه ی این اغماض ها در حق کارمندان و سخت گیری در حق معلمان بماند.
اما در موردی دیگر هم طبق ماده ۴ فصل دهم اضافه تدریس برابر با (مجموع حق شغل، شاغل، مدیریت تقسیم بر۱۷۶) ضربدر ۲ باید باشد در واقع یک هشتاد و و هشتم ،اما یک صدم محاسبه می شود، یعنی۱۲ درصد از اضافه تدریس معلمان را برخلاف ماده ۴ فصل دهم کم می کنند . چرا برای کم کردن حق معلم قانون به شما اجازه می دهد ،اما برای برقراری فوق‌العاده ویژه همین قانون چنین اجازه ای نمی دهد؟
آقای ترکمن شما که خود را معتقد و پای بند به قانون می دانید چرا حق التدریس معلمان را مطابق قانون خدمات کشوری پرداخت نمی کنید ،اما اضافه کار اداری را برخلاف قانون و رای دیوان عدالت اداری پرداخت می کنید؟
چرا با دور زدن قانون، بخشنامه ۱۸۵۱۷۹ رتبه بندی معلمان را به کادر اداری تسری می دهید در حالی که در سال ۹۴ به موازات رتبه‌بندی معلمان فوق‌العاده ویژه اداری اجرا می شود اما حق شغل حرفه‌ای معلمان جزء 50 درصد فصل دهم محسوب و حذف می شود؟
آیا دلیل این امر این نیست که خودتان و همکاران اداری تان را بالاتر از معلمان دانسته و خود را محور حق تلقی می کنید؟
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
