گروه رسانه/
پرویز پرستویی در این باره پست جالبی همراه با عکس مادرش گذاشته است که متن آن را در ادامه می‌خوانید...
"این روزها صدای معلم با غیرتی که می‌خواهد در این شرایط به بچه‌های کلاسش درس دهد را می‌شنویم، (خانم آیلاند)، شاید خیلی از ما به لهجه شیرینش خندیدیم، چون خود من، من اما به شخصه دستش را می بوسم و دربرابر غیرت و همتش سر تعظیم فرود می آورم،
یادم می‌آید در بحبوحه جنگ مادرم به کمپ بی می‌رفت تا به کودکان جنگ زده درس بدهد، کمپ بی نزدیک سربندر و ماهشهر بود و خانواده‌های جنگ زده در آنجا سکنی داده شده بودند، من راهمراهش می‌برد، بمباران مرتب و هر روزه بود، به کمپ بی رسیدیم و کلاس خالی بود از ترس بمباران، مادر به تک تک خانه‌های کمپ رفت و با آرامش آنها را دعوت به کلاس کرد، پیگیری معلمی برای برگزاری کلاس، به خانواده‌هایشان قول می‌داد تا با صدای آژیر آنها را به پناهگاه ببرد، و من را هم مثال می زد که بچه خودم هم همراهم هست، شرایط زندگی هر لحظه تغییر می‌کند مهم عکس العمل ماست، آن روزها هیچ گاه از خاطرم فراموش نمی‌شود."
