ابلاغ شیوه نامه استخدامی مشمولین قانون تعیین تکلیف استخدامی معلمین حق التدریس و آموزشیاران نهضت سواد آموزی بر شما مبارک باشد.
برای استوار ماندن تریبون انتخاباتی شما و دوستان همراهتان ، آیین نامه ای مفتضح در تاریخ استخدامی کشور تدوین شد که آن قدر دست انداز و چاله در آن هست که تا سالیان سال ، رخدادهایش را در تقویم آموزش و پرورش درج خواهند کرد.
مجلسی ضعیف ، دولتی غیر پاسخ گو و مسئولینی ناکارآمد ، حاصلش قانونی شده است که جز رنج و عذاب برای مشمولان حقیقی این مصوبه عایدی نداشت. اگر قانون بنا بر بی قانونی نباشد ، باید آزمون میان تمام نیروهای مشمول برگزار شود .
انتشار این شیوه نامه جز زیرسؤال بردن خودتان ، وزیر آموزش و پرورش ، امور استخدامی اداری کشور و معاونت توسعه و پشتیبانی وزارت خانه مفلوک آموزش و پرورش شکل و شمایلی زیبا خلق نکرده است که امروز شایان تقدیر و تشکر باشد.
تمامی نیروهای مشمول چنانچه راه چاره ای برای بازگرداندن عمر از دست رفته خود داشتند ، چنان اسیر تصمیمات بی اساس شما شده اند که به حرمت حفظ تعلیم و تربیت ، بعد از شنیدن وعده وعیدهای پوچ و توخالی ارزش این همه گفتمان با شما را به عنقا بُردند . اکنون حس ضعیف کُشی تمام وجود ما را گرفته است. قطعا با همان قلمی که شما چنین آینده ی مبهم و غیرقابل قبولی را برای ما رقم زدید ، در دوم اسفند 1398 به نحو شایسته با کنار گذاشتن تمامی نمایندگان حال حاضر این دوره از مجلس شورای اسلامی ، بخشی از اعتراضمان را خواهیم رساند.
مطلع بلاتکیفی های این سال های بی دست رنج ، از خلع سمت نشدن افرادی بود که در وزارت خانه ، ادعای کیمیاگری کردند و القصه ، توران را به زاویه کشاندند . کارچاق کن هایی که شرح مشکلات دیوان انوری را برای ما خواندند و دریغ از نامه ای که توانسته باشند با خط خوانا و بدون ابهام و اشتباه ، مثمر ثمرتر از قصیده ای که خواب رفتگان مجلس در سالن غذاخوری نوشتند ، بنویسند.
معلوم نیست ریش هایشان را کجا گرو گذاشته اند که با پا درمیانی آن ها هم این چکامه گوشه ای از شتاب زدگی در حل مرافعه را پوشش نداد. مختصر رضای طرفین که با تعظیم و ترتیب برای تعجیل در ابلاغ قباله ای که عرفش بر شرعش برتری داشت، ما را به ستوه آورده است.
خویشاوندی شما با ما از کجاست که با رِندی که به خرج دادید به اظهار مهربانی ، با لبخند، انا الله و انا الیه راجعون مشمولین را با دلخونی بدون توشه عازم سفری بی پایان کردید؟
اکنون فکر می کنید ما را خوشبخت کردید؟ اشکالی مانده است که با ندانم کاری شما بر چهار گروه سایه نینداخته باشد؟
سه گروه را با توفیق رسیدن به مقام حق التدریسی ، به دیدار بهشت نمط خوانی کردید و برای گروهی فقط فاتحه خواندید. عن قریب هر چه به زمان انتخابات فاصله اندک شد ، دمی به خود رونق مسلمانی دادید و صداهایی از شما شنیده شد .معلمان که از فرط بیچارگی به هر چه گفتید و نوشتید تن دادند. پیداست که از معده ی خالی چه قوّت آید و از دست تهی چه مروّت . مشخص است که از پای بسته چه سَیر آید و از دست گرسنه چه خیر.
رنجی که شما بر چهار گروه مشمول محتمل کردید ، هیچ انسان هوشمندی به سان کاری خطیر نمی بیند ، بلکه فرومایگی ست. مجلس ، وزارت آموزش و پرورش و تمامی مسئولینی که به هر نحو نسبت به مصون ماندن مشمولین از حق واقعی خود دخیل بودند ، ذخیره آخرت خود را با کناره روی از سِمَت به دست مدعیان توانگر بسپارند. شاید بانگ تدبیر آنان بِه از بدیهه گویی های شما باشد.
اگر قانون بنا بر بی قانونی نباشد ، باید آزمون میان تمام نیروهای مشمول برگزار شود.
تا به امروز نتوانسته اید دلیلی برای این بی عدالتی عنوان کنید. فقط بغضی در دل شماست که هر بار با تلنگری می ترکد. قبل از آنکه دست از صحن و سرای مجلس بشویید و با آن خداحافظی کنید -که قطعا راه برگشتی هم نباید باشد -اندکی از بار حق الناسی که بر برگردن دارید کم کنید.
در این برهه از زمان می خواهیم که از مشمولین تبصره ده ماه 17 عذرخواهی کنید.می دانیم به کَرَم شما امیدی نیست.
