سرپرست محترم وزارت آموزش و پرورش جناب آقای حسینی در اظهار نظری فرموده اند : " معتقدم اصلاح جهت گیری ها را باید با اصلاح نام ها شروع کنیم از این رو باید نام وزارت آموزش و پرورش تغییر کند . چرا که طبق آیات قرآن تربیت مقدم بر تعلیم است . همچنین نام سازمان آموزش و پرورش استثنایی به سازمان تعلیم و تربیت با نیازهای ویژه تغییر کند ".
برای نخستین بار که این جملات را از زبان سرپرست وزارت آموزش و پرورش شنیدم تصور کردم که یا خبر درست مخابره نشده یا شاید ایشان منظور دیگری داشتند و نتوانستند منظور خود را به مخاطبان درست منتقل کنند ! اما پس از چند روز بازنشر این خبر بدون تکذیب آن از سوی سرپرست محترم وزارت باعث شد که یقین کنم جناب حسینی این عبارات را گفته و بدان باور هم دارد !
من یک پیشنهاد برای جناب آقای حسینی دارم و آن اینکه برای سنجش درستی این راهبرد خود آن را در معرض داوری فرهنگیان کشور بگذارند تا نظر آنان را نیز که صاحب صلاحیت ترین افراد درباره این دیدگاه هستند بشنوند .
به نوبه خود داوری ام را در این باره خدمت ایشان عرض می کنم .
بیان این سخنان از سوی جناب آقای حسینی دقیقا نشان دهنده غلبه ی گفتمان فرمالیسم و پوپولیسم بر این وزارتخانه ی بی سر و سامان است ، وزارتخانه ای که پس از چهار دهه، شعار دادن ، وعده دادن ، قشری گری ، ظاهربینی و فرمالیسم در آن حرف اول و آخر را می زند بدون آنکه به نتایج و عواقب این نوع برنامه ها و ایده ها اندیشیده شود !
آیا همکاران فرهنگی نباید از مسئولان وزارتخانه پرسش کنند که به واقع مشکل درماندگی آموزش و پرورش ، نام آن بود ؟!
آیا انحطاط تعلیم و تربیت و مدارس ما و وضعیت معیشت و زندگی معلمان ما از نام آن شروع یا نشات گرفته است ؟!
اتفاقا نام گذاری این وزارتخانه بسیار خردمندانه و هوشمندانه بوده است ، چرا که اولا دو واژه ی کاملا فارسی برای آن انتخاب شده که برای این وزارتخانه دارای اهمیت است ثانیا نام آن آهنگین و موزون برگزیده شده ، بدین معنی که گرچه به درستی تربیت بر تعلیم مقدم است ولی فکر و زبان شاعرانه و هنرمندانه ایرانی برای بیان این عبارت به جای عنوان وزارت پرورش و آموزش ، عنوان "وزارت آموزش و پرورش " را نیکو دیده و پسندیده است ولی این بدین معنا نبوده و نیست که تربیت در درجه دوم اهمیت قرار گرفته باشد ، بلکه فقط در بیان آهنگین آن ضرورت دیده که بدین شکل ترکیب سازی کند . اصولا جناب آقای حسینی می دانند که این رویه ها هستند که نظام تعلیم و تربیت را ساماندهی و راهبری می کنند نه نام و عنوان ها . مگر تاکنون اگر رویه ای برای اجرای راهبرد تربیت و سپس تعلیم طراحی شده ، دارای مانعی با عنوان " وزارت آموزش و سپس پرورش " بوده است ؟!
همچنین جناب آقای حسینی عمل به همین تنها برنامه شما ، می تواند هزینه ی هنگفتی برای وزارتخانه ای بتراشد که در پرداخت مطالبات چندین و چندساله ی پرسنل مظلوم و محرومش درمانده است ! آیا به راستی به هزینه ی سخنانی که می گوییم اندیشیده ایم ؟!
آیا در پایان دهه ی نود خورشیدی چنین وزارتخانه ی مهم و آینده سازی باید همچنان در اسارت فرمالیسم باشد ؟!
انتظار می رود که مسئولان و تصمیم گیران پس از سالها و دهه ها آزمون و خطا ، با رجوع و ارزیابی از گذشته و تجربیات بس گران سنگ ، راهبردهای خردمندانه ، راه گشا و به دور از شعارگرایی و ظاهرگرایی اتخاذ کنند تا بیش از این نظام تعلیم و تربیت به قهقرا و انحطاط سقوط نکند .
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
