سرپرست محترم وزارت آموزش و پرورش اخیراً در سفری به استان خوزستان طی مصاحبه‌ای بیان کردند: نیروهای خرید خدمت راه اضطرار برای حل مشکل آموزش و پرورش هستند.
از آنجایی که لزوم برگزیدن راه اضطرار به جهت وجود وضعیت اضطراری است؛ بهتر است ابتدا نگاهی به تعریف وضعیت اضطراری در یک سازمان بیندازیم. در یک تعریف ساده وضعیت اضطراری به شرایطی اطلاق می‌گردد که بر اثر بروز یک فاجعه یا بلای طبیعی یا انسانی در سازمانی به وجود آید.
راه اضطرار که سرپرست محترم وزارت آموزش و پرورش از آن سخن می‌گویند؛حاصل شرایط اضطراری است که در اثر بلاهای انسانی از نوع مدیریت غلط در نهاد آموزش و پرورش به وجود آمده است و آن کمبود شدید نیروی انسانی در اثر عدم پیش بینی و مدیریت صحیح موج بازنشستگی‌ها در آموزش و پرورش است.
برای مدیریت اوضاع در شرایط اضطراری و کاهش اثرات و خسارات احتمالی آن،نیاز به انتخاب‌های صحیح و کارشناسانه است. انتخاب آموزش و پرورش در بحران کمبود نیرو چه بود؟
استفاده از معلم با کیفیت ولی ارزان قیمت تحت لوای طرح خرید خدمات آموزشی. طرحی که دولت را از شرایط اضطرار نجات داد ولی به قیمتی گزاف! به قیمت تنزیل شان و جایگاه معلم و به استثمار کشاندن جوانان تحصیل‌کرده‌ی این مرز و بوم که با عشق معلمی و به امید آینده‌ای روشن دست یاری آموزش و پرورش را بی‌پاسخ نگذاشتند و با خدمت در دور افتاده‌ترین، محروم‌ترین و صعب‌العبورترین نقاط کشور که به نقل از معاون محترم وزیر آموزش و پرورش نیروهای رسمی حاضر به خدمت در آنجا نیستند،عشق خود را به بوته آزمایش گذاشتند.
پنج سال از اجرای طرح خرید خدمات آموزشی می‌گذرد و ارزیابی‌های رسمی دال بر کارآمدی نیروهای شاغل در این طرح است؛ همین امر موجب شده، دولت با افتخار از حل مشکل کمبود معلم سخن بگوید و موفقیت خود را در بوق و کرنا کند لیکن در آن روی سکه از پاسخگویی نسبت به وضعیت معیشتی و امنیت شغلی این معلمان شانه خالی می‌کند!
اینَک و پس از گذشت پنج سال از طرح خرید خدمات آموزشی همچنان نگاه به این نیروها نگاه اضطراری است؛چرا که آمارها حاکی از آن است که حداقل تا سال ۱۴۰۳ بحران کمبود معلم ادامه خواهد داشت.
سوال اصلی اینجا مطرح می‌شود ؛سرنوشت این نیروها پس از عبور از شرایط اضطراری چه خواهد شد؟
آیا دولت پس از عبور از بحران، عامل حل بحران را فراموش خواهد کرد یا قدردان زحمات و رنج چندین ساله آن‌ها خواهد بود؟ در صورت گذر از بحران و سپری شدن ده سال از خدمت خالصانه این قشر از فرهنگیان، اگر تغییری در وضعیت شغلی این نیروها حاصل نشود و تعیین تکلیف نشده باشند چه کسی پاسخگوی عمر و جوانی از دست رفته‌ی این معلمان خواهد بود؟
چه کسی به یاد خواهد آورد که برگ برنده‌ی دولت در حل معادله کمبود نیروی انسانی،چه کسانی بودند؟
امیدواریم دولت و مجلس محترم با تعیین تکلیف نیروهای خرید خدمات آموزشی پیش از اتمام دوره‌ی کمبود نیروی انسانی، از الصاق برچسب‌های دیگری چون راه اضطرار، مُسَکن، موقتی و .... به این نیروهای مظلوم جلوگیری کرده و با اهدای ثبات شغلی،امنیت شغلی این قشر از فرهنگیان را تضمین کنند.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
