خبر زیر شگفت زده ام کرد مگر چنین چیزی ممکن است در ناف آمریکا ازدواج پیرمردی با دختر 11 ساله ! اما تا متن آن را خواندم با خود گفتم ، آنان کجا و ما کجا ؟!
" جیم زتز 62 ساله اهل کالیفرنیا که دچار سرطان لوزالمعده مرحله 4 است ، در مراسمی که در حیاط پشتی خانه شان در 14 مارس با حضور اقوام و دوستان برگزار شد با غرور دست دخترش جوزی را گرفت و حلقه ای را بر انگشت اشاره او قرار داد." (1)
او هم به آرزوهای دخترش پاسخ داد و هم خودش . هر دو در زمان ازدواج واقعی نمی توانستند دوشادوش هم برای خوانده شدن عقد ، جلوی کشیش کلیسا بروند، اما با این تمرین آن دو به آرزوی خود جامه عمل پوشاندند . یک تصمیم و اجرای کاملا انسانی و تحسین برانگیز.
کسی قصد دفاع از آمریکا را ندارد ، نیازی به این کار نیست ، آمریکا کشوری است که همجنس بازی را قانونی کرده است و به دیگر کشورها نیز سرایت داده است ، آزادی روابط جنسی در آن غوغا می کند و......اما حداقل چنین رفتارهای انسانی را هم دارد.
اما در کشور ما رهای 11 ساله با سودجویی یک مرد 50 ساله برای پاسخ دهی به آمال شهوانی خود ، مقروض بودن پدر دختر را آلت نقشۀ شوم خود ساخته است.
آری چنین اخباری مخصوص کشورهای مسلمان است. بیان مسأله مسئولیت سنگینی دارد اما تعداد خوانندگان خبر :
( در عرض 12 ساعت 20600 نفر گزارش خبر صدای معلم را مطالعه کردند ) .
ازدواج رهای 11 ساله با مرد 50 ساله در قبال 15 میلیون تومان قرض پدر ، مرا واداشت تا بنویسم.
در کتاب مقدس ما مسلمانان و به تبعیت از آن در روایات از ائمه اطهار ، سن خاصی برای ازدواج دختران مشخص نشده است اما به بلوغ دختران برای ازدواج اشاره شده است و چون دختران در سن 9 سالگی به سن تکلیف می رسند ، سن 9 سالگی اولین پله برای تحقق ازدواج دختران به عنوان توجیهی موجه است. هر چند کودکان سرزمین ما به دلیل فقر و جهل موروثی والدین شان ، زودتر از سن قانونی اشتغال یعنی زیر 15 سال ، وارد عرصه فعالیت ولو از نوع کاذب آن می شوند ، اما امر ازدواج ، اصلا شوخی نیست ، بازی نیست ، اسباب بازی هم نیست ! کانالی برای سیرسازی شکم هم نیست و یا ابزاری برای تأمین کمبودهای زندگی پدران جاهل هم نیست. وقتی آدمی می اندیشد که قرآن مبین اختیار و مسئولیت ازدواج دختران را بر دوش پدران نهاده است تا بر اساس رضایت خودِ دختر ، آنان را شوهر دهد، سوءاستفاده برخی از پدران از این قدرت در نگاه ابزاری به دخترانشان در رفع نیازهای مادی دو سه روزۀ خودشان ، عین نکبت و بدبختی است!
در جامعه ما بین رفتارهای مربوط به ازدواج ، فاصله از زمین تا آسمان است ؛ از یک سو آزادی بی حد و نصاب در روابط جنسی را داریم که عمده فاکتور افزایش بیماری ایدز در کشور است ، از سویی برای همین دلیل و افزایش توقع و انتظارات دختران برای مدت تحصیل بیشتر و بالاتر و اشتغال آنان و بی نیازی شان همچون گذشته به مردان ، افزایش سن ازدواج را داریم و شاید تلاش برای حفظ حریم آزادی خود ، چون بیشتر زنان ما هنگام ازدواج دیگر هیچ نوع آزادی عمل حتی میل به ملاقات والدین رفتن را نیز ندارند چون شوهرانشان چنین اجازه ای نمی دهند ! از سویی آمار بالای طلاق را ، از سویی روابط نامشروع مابین زنان و مردان همسردار را ، از سویی چند همسری را و.... و نهایتا ازدواج با کودکان زیر 18 سال که معیار سن قانونی برای امور بانکی و رانندگی و دیگر فعالیت های اجتماعی و سیاسی هست اما متأسفانه برای خطیرترین تصمیم زندگی بشر یعنی ازدواج ، رعایت نمی گردد.
برخی از کشورهای مسلمان دیگر در منطقه نیز همچون افغانستان ، ترکیه و...با ما همدردند. به نظر می رسد با وجود این همه عالِم و فقیه در جامعه ، نسبت به شرایط زمان ، باید وِفاقی حاصل آید و فتوایی در جهت حمایت از تن نحیف دخترکان سرزمین مان صادر شود. حس انسان دوستی صدور چنین حکمی را در زمان تشکیل اجلاس کشورهای مسلمان برای تمامی کشورهای درگیر ، مصلحت می داند و ضرورت آن را مطالبه می نماید.
انتظار می رود مقام معظم رهبری ، برای پشتیبانی از دختران امروز و مادران فردای جامعه و سلامتی هر دو ، نگاهی مهربانانه داشته باشند و رهاهای در دام ماندۀ صیادان را رهایی بخشند. این رهایی یک موهبت الهی است که در وجود هر انسانی از سوی خالق نهاده شده است ، منتهی مراتب عده ای ، حال در سایۀ جهل و بیسوادی و یا فقر و نیاز مادی و ... ، آن را طعمۀ مطامع خویش ساخته اند.
فراموش نکنیم که رها اولین و آخرین دختر قربانی امیال فردی نیست ، از اخبار زهره ها و نسیم ها و.... ما بی خبریم و یا بی تفاوت از کنار آنها می گذریم . نتوانستم برای انگیزش بیشتر و یا استناد به موارد دیگر ، نمونه های بیشتری ذکر کنم و یا مطلب را خارج از شأن سایت و همکاران باز کنم ، برای خودم نیز قابل تحمل نبود ، اما اگر امروز توانسته اید واکنش انزجار و نفرت خود را نسبت به این مسأله ، ابراز دارید ، از طریق مراجع مجازی ، در پی آگاه سازی افکار عمومی برآئید تا شاید یک بار برای همیشه هر چند نومیدانه و با تصویری غیرممکن ، به نتایج مفیدی در این خصوص برسیم. امروز من و شما این صدا را تبدیل به فریادی کنیم تا قانون به دادرسی ناتوانی این کودکان در قبال مسئولیت روابط زناشویی ناخواسته و تحمیلی از سوی عزیزترین و نزدیک ترین ولی نعمت خودشان برسد و مجرمین را با تعیین حد مجازات ، به کیفر اعمال برساند.
اگر فقط به خواندن و متأثر شدن فردی خود بسنده کنیم ، دردمندی تن نحیف دختر بچه های بیشماری وبال گردن ما خواهد بود. شاید همین الان نقشۀ شوم دیگری توسط پیرمردی برای دختر بچه ای در حال پی ریزی است ، چه فرق می کند در کدام شهر و روستا و یا استان و یا حتی کدام کشور ، ما به نام انسان و انسانیت سخن می گوئیم و برای انسان که از دوران برده داری ، ازمنۀ بسیاری را پشت سر نهاده است ، نگرانیم. اسلام دین شفقت و مهربانی و گذشت و رحمت است ، چهرۀ دین خود را با نسبت های ناشی از امیال رفتارهای گناه آلود حیوانی عده ای ، آلوده نسازیم. ازدواج را هم که پدیده ای خوشایند و مطلوب برای نوع بشر است و دلایل فردی و اجتماعی آن بر همگان آشکار ، به زشتی و پلیدی ملبس نسازیم که حرمت و قداست آن نیز لکه دار می گردد. ازدواج برای تولید نسل و تأمین سلامتی روح و جسم و تضمین سلامت جامعه ، امری لازم و ضروری است اما چنین نگاه معامله گری بدان ، آسیب های جدّی به باور کودکان ونوجوانان وارد می سازد که بیزاری و دوری از آن ، یکی از آن رفتارهاست.
امروز رها به جای بازی نقش مادر با عروسک پوشالی و مهمان بازی اش با دیگر همسن و سالان خود ، نقش یک زن واقعی را ایفا می کند ! تن نحیف او برای واقعیت ارضای نیاز جنسی ، خیلی خیلی شکننده و آسیب پذیر است !
داستان دختر 8 ساله را بروید مطالعه کنید که در زیر سایۀ همین انجام واقعی رابطۀ زناشویی دوام نیاورده و در اثر خونریزی شدید فوت کرده است .
آسیب های روحی – روانی دخترانی که هنوز از تشخیص دست راست و چپ خود ناتوانند اما مجبور به انجام رابطه ای هستند که برای او به جز وحشت و درد ، هیچ بهره ای ندارد !
آخر در او هنوز چنین نیازی به قابلیت تشخیص و ارضا نرسیده است !
چنین سرنوشت برای دخترکان بینوای سرزمین من یا دیگری به جز واقعیت تجاوز جنسی ، هیچ تعریف دیگری ندارد .
شما پدری که صلاحیت اطلاق چنین نامی را بر خود ندارید با خشم ناشی از قدرت پدرانه و با دستان خود دختر خود را به حجلۀ تجاوز همجنس خود مهمان ساخته اید .
رها و رهاهای دیگر با طی این مسیر زنده به گور می شوند و آرزوهای کودکانۀ آنان مدفون می گردد. او کودکی را آرزو نکرده زن گردیده است .
او تکامل بلوغ سنی – جنسی را در خود تجربه نکرده ، کودکی خود را قربانی شده یافته است .
او قربانی غفلت ما و آمال بوالهوسانۀ مردی 50 ساله و رهایی پدری از قرض چند تومنی اش گردیده است . اگر همۀ این ها جنایت نیست پس چیست ؟
ما چرا برای مهم ترین اصل زندگی اجتماعی خود یعنی مسأله ازدواج ، قانونی مستحکم با ضمانت اجرایی مُوثّقی نداریم ؟!
بحث و مطالعه مهریه و حدود آن مهم است یا خود امر ازدواج؟!
ناتوانی در پرداخت مهریه های فزایندۀ چشم و همچشمی و زندانی شدن تازه دامادها و پدران دختران مهم است یا خود امر ازدواج ؟
ما فرع را اصل فرض گرفته ایم و برعکس . بیایید برای رهایی تمامی دختران در بند معاملات پدران بی رحم و مردان بی وجدان ، فریاد برآئیم و نهضتی را برای نجات آنان آغاز کنیم . نهضت مخالفت با ازدواج دختران زیر 18 سال !
1) سایت نمناک - ازدواج غم انگیز دختر 11 ساله.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید