به دور از معرفت نفسی حقیقی
به جانب نفس خاطی میل جویی
به نقصانی جمالی افتخاری
چنان جانا که خود را انتحاری
به سیمایی نگاهی جلوه آرا
به تقوا جامه ای پوشش چه زیبا
بسی ابله دلانی جلوه در ناز
لباس عاریتی را دور انداز
به ظاهر ننگری گویم تو را هان
به باطن کن نگاهی جلوه ایمان
به معنا صورتی اندیشه هر حال
تو را به توشه ها باشد به اعمال
خوشا آن بنده ای در راه ایمان
فدا خود را که ایثاری مسلمان
به نو آن کیسه هایی کن نگاهی
که صد لعنت به مردانی که نانی
ترقی پله را آن گونه طرحی
محاسب گر چسان گویم به شرحی
محاسب گر برد سودی نجومی
که صاحب علم ها در خوشه چینی
چه باید گفت ای مردان آگاه
شما را علم عاید علم صد آه
رها خود را از این دنیای واهی
به آن جایی روان دور از جهانی
به غایت کاردانی بود برنا
چنان زیرک به تیزی فهم جانا
به دانایی زبانزد بین مردم
به پوشش جامه تقوا لا که خود گم
شبان روزی که در خدمت مرادی
مریدی بود کیّص کن تو یادی
میان هر یک مریدان لایق انسان
به دور از نفس خاکی پاک ایمان
گذر ایام شد سالی به سالی
فزون هر لحظه بار علمی چه حالی
چو رؤیت ناگهانی جلوه زیبا
به زیبایی چو مهری ماه سیما
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید