تفریح و سیاحت به عنوان ابزاری برای زودن آثار خستگی ناشی از ناملایمات زندگی یا امور شغلی ، امری حتمی و اجتناب ناپذیر برای هر فرد خصوصا شاغلین یک جامعه است. هر انسانی در هر مقطع زمانی ، چند روزی نیازمند فراخ خاطر و آسودگی در کنار خانواده خود است. نیازمند نفس راحت کشیدن بدون هر نوع فشار اجتماعی یا اقتصادی است. آدمی در سفر وجود خود را رها می کند . ریلکس می شود. از مسیر روزمرگی و عادات خسته کننده زندگی خارج می شود. با ناشناخته ماندن در شهر و مکانی که بدان جا سفر کرده است گویی به آزادی بدون کنترل و نظارت اجتماعی دست یافته است و تجدید قوا می کند و از یکسانی ایام به تنوع پناه می برد. البته در کشورهای مرفه یا اهل تفریح آخر هر هفته این امکان برایشان مقدور است اما ما فقط در دو برهه زمانی یعنی تعطیلات تابستانی و عید نوروز و البته نه برای همگان .
پس سفر یعنی آرامش. یک سفر مطمئنه در کمال امنیت یعنی تولدی دوباره . یعنی بازیافت انرژی از دست رفته (در هر دو بُعد روحی و جسمی). چنین سفرهایی به منزله خواب برای استراحت تمامی وجود است.
حال می رسیم به واژه اسکان. جای دادن کسی در خانه. آرامانیدن و آرام کردن ، معانی اسکان است .
ایرادات وارده به طرح اسکان مدارس فرهنگیان :
ایراد اول : کاربرد اسکان در جمع به کار می رود یعنی جایگزین کردن جمعی در مکانی و بیشتر در بلایای طبیعی چون سیل و زلزله و ... کاربرد دارد. می توان به جای آن سُکنی گزیدن گفت.
ایراد دوم : معلمان شرف و آبرو دارند و جا دادن آنان در مدارس باعث از بین رفتن قاموس حرمت گذاری به آنها می گردد.
ایراد سوم : مدارس ما هیچ امکانی برای پذیرایی ندارند به جز آب شیر آبدارخانه و سرویس های غیربهداشتی و یک سماور زِوار در رفته . مسافر باید پتو و رختخواب و.... را بار خود کند و سفر رود یا سرمای برخی شهرها و استانها را به جان بخرد و الباقی بیماری و سرماخوردگی و..... در همه مدارس امکانات رفاهی موجود نیست خصوصا در مدارس روزانه . آنچه با چشمان خود در مدارس شهرم دیده ام.
ایراد سوم: آموزش و پرورش مدعی است که روال اسکان فرهنگیان در مدارس بدین صورت است که کلاس‌های درس با تجهیز شدن به امکاناتی از جمله تخت، تلویزیون، فرش و یخچال برای پذیرش فرهنگیان آماده می‌شوند و هر فرد در نهایت تا سه روز می‌تواند در مدارسی که به مراکز اسکان تبدیل شده‌اند، حضور یابد البته قیمت چنین مراکزی بالاست و منبع در آمدی برای آموزش و پرورش است.
طبق نظرسنجی که کانال تلگرامی وابسته به معلمان از سه هزار نفر از فرهنگیان کشور انجام داده است، 62 درصد فرهنگیان از اسکان نوروزی استفاده می‌کنند اما ناراضی هستند، 9 درصد از اسکان استفاده می‌کنند و راضی هستند و 29 درصد فرهنگیان نیز از اسکان استفاده نمی‌کنند.
ما که زمان مراجعه به مدارس شهر خودمان در تابستان ، آثاری از امکانات ندیده ایم شما چطور؟
ایراد چهارم : تحقیر و کوچک شمردن فرهنگیان با اسکان در مدارس ، شخصیت فردی و شغلی و اجتماعی آنان را زیر سئوال می برد و جامعه ناتوانی آنان را صد چندان بیشتر باور می کند.
ایراد پنجم : خود فرهنگیان برای قبول اسکان این چنینی مقصرند . وزارت آموزش و پرورش کسی را مجبور به اسکان در مدارس نمی کند فقط تیرِخلاص امکان سفر را شلیک می کند و گروهی درحالت انفجار روحی در موقعیت پذیرش ناچاری قرار می گیرند. با قبول چنین روندی برخی ثابت می کنند که ظرفیت برای هر چیز را دارند لذا توجه آموزش و پرورش به منزلت و مقام معلم در سایه چنین باورهایی تضعیف می گردد.
ابتدا اسکان فرهنگیان رایگان بود اما با دور اندیشی مسئولین و با ارائه برخی امکانات که در بالا اشاره شد ، آموزش و پرورش فی الواقع حریف و رقیب هتل ها و مهمانسراها شدند. با یک حساب سر انگشتی و قدری خلاقیت در تفکر ، آموزش و پرورش محلی برای کسب درآمد یافت اما سئوالی که جای طرح دارد این درآمد ها به کجا می رود و برای چه چیز هزینه می شود و سقف نهایی آن در دو موقعیت زمانی برای تعطیلات( عید نوروز و تابستان ) چقدر است؟
بازنشسته های محترمی که از طرح خاتم بعد اتمام خدمت برای سه بار استفاده کرده اند نیک می دانند که ابتدا این سفرها کلا رایگان بود و فقط هزینه وسیله نقلیه اعم از ریلی و هوایی و زمینی بر عهده فرد بازنشسته بود اما چند سالی است که آموزش و پرورش به نسبت نوع و درجه هتل یا مهمانسرا مبلغی که کمتر از صد هزار تومان است برای هر فرد دریافت می کند، البته اگر افزایش نیابد.
مدارس تحت پوشش ستاد اسکان به چهار دسته تقسیم می‌شوند:
1- مدارس گروه ویژه : به مدارسی گفته می‌شود که دارای اتاق‌هایی مجهز به تخت، فرش، یخچال، تلویزیون، وسایل گرمایشی و سرمایشی، پتو و بالش هستند حمام و آشپزخانه مشترک است. همانند مراکز پردیس دانشگاه فرهنگیان، اردوگاهها و مدارس.
2 - مدارس گروه الف : به مدارسی گفته می‌شود که دارای اتاق‌هایی مجهز به فرش پتو، بالش، وسایل خنک کننده و گرمازا، یخچال و تلویزیون اختصاصی باشد. حمام و آشپزخانه مشترک است.
3 - مدارس گروه ب : به مدارسی گفته می‌شود که دارای اتاق‌هایی مجهز به فرش، پتو، بالش، وسایل خنک‌کننده و گرمازا باشد. یخچال، تلویزیون، حمام و آشپزخانه به صورت مشترک است.
4 - مدارس گروه ج : به مدارسی گفته می‌شود که دارای اتاق‌هایی مجهز به فرش یا موکت و حتی‌الامکان پتو بوده و یخچال و اجاق گاز و تلویزیون به صورت مشترک باشد.
تبصره: تعرفه مدارس با شرایط خاص (نزدیکی به مراکز زیارتی، سیاحتی و ...) با تأیید ستاد اسکان استان، یک درجه بالاتر محاسبه می شود. لازم است قبل از شروع اسکان اطلاع رسانی و در محل‌های پذیرش نصب شود.**
سه سئوال قابل طرح است:
1 - راستی درآمدهای حاصل از سفر فرهنگیان با انواع امکانات موجود در مدارس چگونه هزینه می شود؟ حداقل اگر هر دو مورد وارد رگ های بودجه آموزش و پرورش شود ، سرمایه ای مفید محسوب و قدری خیال معلمان آسوده می شود.
2 - مگر خانه های معلم سراسر کشور برای همین امر نیست؟ چرا به جای معلمان اکثر نیروهای ستادی از خانه های معلمان استفاده می کنند؟ کاش حداقل نامش را خانه های کارمندان اداری می گذاشتید تا خیال ما هم راحت می شد.
3 - به جز فرهنگیان افراد عادی نیز اجازه استفاده از اسکان مدارس را دارند این خود نوعی استفاده تجاری از مدارس کشور نیست ؟ و آیا چنین استفاده هایی باعث استهلاک در ساختمان نمی گردد ؟ یکی از هزینه های مدارس نگهداری ساختمان و تجهیزات آن است.
چرا معلمان حق برخورداری از امکانات خانه های معلمان سراسر کشور را بالسویه ندارند؟ چرا خانه های معلم سراسر کشور آباد یا فعال نیستند؟ چرا برای خیلی از مشاغل چنین امکاناتی رایگان هست و برای آموزش و پرورش باز بودجه نیست؟ شاغلین آموزش و پرورش به فراغت خاطر بیشتری نیازمندند. عقل سالم در بدن سالم است .
وزیر محترم برای تأمین و تثبیت سلامتی معلمان در آینده چه اندیشه ای دارید؟
کمتر از یک ماه برای ثبت نام اسکان عید در مدارس زمان باقی است و حال مسأله اصلی این است رفتن یا نرفتن ، عزت یا خواری !!
** کد خبر: ۳۹۷۲۴۷ .بهمن 93
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید