چرا بايد فرزندان فرهنگيان از سهميه هاى كنكور بى بهره باشند ؟

 امروزه كنكور به يكى از معضلات بزرگ جوانان ما تبديل گرديده و متاسفانه هر سال ،  سخن از حذف كنكور و بالابردن ظرفيت ها و پذيرفته شدن همه داوطلبان تحصيل در كنكور سراسرى ، وعده داده مى شود كه متاسفانه از مرحله وعده ، جلوتر نرفته و پس از مدتى كلنجار رفتن با قوانين و حلاجى كردن مسايل در پايان اعلام مى كنند كنكور و معضلات آن به قوت خود باقى است و در كنار آن عده اى غمگين و نااميد و عده اى اميدوار به سودهاى كلان ، از تدريس هاى خصوصى با ارقام نجومى و يا آموزشگاه هايى كه هر ساله ميليون ها تومان از اين بازار كسب در آمد نموده و متاسفانه عملكرد آنها نيز اكثرا دروغ و كلاهبردارى و سوءاستفاده از عواطف جوانان و اولياء آنان مى باشد.

 

اما در اين ميان موردى كه داغ اين جوانان را بيشتر مى كند ، سهميه هاى رنگارنگ است ، كه موجب مى شود عده اى به هر دليلى  با كمترين توانايي هاى علمى ، صاحب يك حاشيه اطمينان براى فرزندان خود گرديده و در تصويب و يا اجراى قوانين ، كارى به درست يا نادرست بودن آن نداشته و همين مورد كه فرزندان آنان ازيكى ازاين سهميه هاى ناعادلانه ، برخوردار است براى آنها كفايت كرده و بقيه جوانان زحمتكش و باسواد كه هرساله به دليل اين تبعيض ها پشت كنكور مانده و يا دررشته مورد علاقه خود پذيرفته نمى شوند، مهم نبوده و صدايشان هم به جايى نخواهدرسيد .

 

يكى از سهميه هاى ناعادلانه ، استفاده فرزندان اعضاى هيات علمى از قبولى و استفاده از سهميه « انتقال ويژه » است  كه متاسفانه فرد پذيرفته شده با رتبه و نمره بسيار پايين و فقط به دليل اشتغال پدر و يا مادر او به عنوان هيات علمى مى تواند ، به بهترين دانشگاه ها انتقال يابد كه اين موضوع موجب مى گردد ، فردى تواناتر و با رتبه بالاتر حذف و فرد مورد اشاره جايگزين او گردد ؛ خصوصا در گروه علوم تجربى كه تعداد متقاضيان بسيار زياد و رشته هاى به درد بخور بسيار كم است و اجراى هركدام از اين سهميه ها موجب عقب افتادن تصاعدى از رتبه و سهميه فرد با سوادتر مى گردد.

 

به هرحال به نظر مى آيد بهترين راه حل ، باز كردن در دانشگاه ها به روى جوانان جوياى تحصيل و برداشتن سد كنكور و سخت گيرى به افراد بى سواد و نامستعد در دانشگاه ها و منصرف نمودن آنها از تحصيل بى دليل و جذب افراد مستعد به دانشگاه ها و برداشتن سهميه هاى ناعادلانه از چرخه دانشگاه ها باشد و جلوگيرى از سوء استفاده افراد و آموزشگاه هايى كه هرساله ، براى جيب اولياء اين جوانان كيسه دوخته و با حق التدريس هاى نجومى به خواسته هاى خود مى رسند و عده اى را نيز سرخورده ونااميد مى نمايند.

 

اما چنانچه همه اين موارد درحال حاضر به دلايل ناگفته مقدور نيست حداقل ، پيشنهاد مى شود فرزندان فرهنگيان كه از زحمتكش ترين  اقشار جامعه و محق ترين گروه از اين گروه ها براى استفاده از اين سهميه ها مى باشند ،  نيزاز امتياز انتقال به شهر و دانشگاه مورد تقاضا بر اساس محل كار اولياء شان همانند اعضاى هيات علمى ، برخوردار باشند .

 

گر چه در نهايت ، بهترين نوع گزينش در كنكور سراسرى ، گزينش براساس توانايي هاى علمى و سخت گيرى در تحصيلات دانشگاهى به جاى كنكور ورودى باشد و اگر قرار است از قشرى از جامعه نيز تجليل خاصى به عمل آيد در نوع تحصيل و يا تخفيف در هزينه هاى تحصيل باشد و نه سهميه هاى ناعادلانه وخاص !