گروه گزارش/
پرتال اداره ی کل آموزش و پرورش شهر تهران از انتصاب حبیب اله قربانی مهر مدیریت پیشین اداره ی آموزش و پرورش منطقه ی 19 تهران به عنوان سرپرست معاونت پرورشی و فرهنگی اداره ی کل آموزش و پرورش شهر تهران خبر می دهد .
این پرتال نوشت : ( این جا )
« مجید پارسا، مدیرکل آموزش و پرورش شهر تهران؛ در آیین تکریم و معارفه معاون پرورشی و فرهنگی آموزش و پرورش شهر تهران که با حضور جمعی از اعضای شورای معاونین و کارکنان حوزه معاونت پرورشی و فرهنگی برگزار شد؛ با تقدیر از خدمات و تلاش‌های ارزنده سیداحمد موسوی در دوران مسئولیت؛ حبیب اله قربانی مهر را با به عنوان سرپرست معاونت پرورشی و فرهنگی شهر تهران منصوب کرد.
مدیرکل آموزش و پرورش شهر تهران در این آیین با اشاره به ضرورت نوسازی در سطوح مدیریتی، گفت: جابه‌جایی مسئولیت‌ها فرصتی برای بازآرایی نیروهای انسانی، بهره گیری از توانمندی‌های متنوع و دمیدن روح تازه در بدنه آموزش و پرورش به منظور تحقق اهداف تربیتی و فرهنگی است.
وی با تأکید بر جایگاه ویژه حوزه پرورشی در سامان‌دهی مسائل فرهنگی و اجتماعی مدارس، تصریح کرد: ایفای نقش مؤثر در این عرصه، نیازمند نگاهی عمیق، میدان‌داری فعالانه و بهره‌گیری هوشمندانه از تجربه و خلاقیت نیروهای پرورشی در مواجهه با تحولات امروز جامعه است. دائما از گوشه و کنار گفته و شنیده می شود که باید « صدای منتقدان و ... » شنیده شود اما مشخص نیست که چرا و بر چه اساسی بر میزان « نارضایتی فراگیر معلمان » افزوده می شود ؟
پارسا در پایان، ضمن قدردانی از تلاش‌های سیداحمد موسوی، برای حبیب‌الله قربانی‌مهر آرزوی موفقیت و توفیق در مسئولیت جدید کرد » .
پرسش « صدای معلم » از مدیر کل آموزش و پرورش شهر تهران آن است که آیا عملکرد مدیریتی آقای قربانی مهر در 3 سال اخیر و در آموزش و پرورش منطقه 19 تهران رضایت بخش و مبتنی بر آموزه های علم مدیریت و کارشناسی به معنای واقعی و علمی آن بوده است ؟
مهم ترین نقطه روشن و قابل دفاع و متمایز در آن 3 سال که منجر به ارتقای سازمانی مدیریت پیشین اداره آموزش و پرورش منطقه 19 شده دقیقا چیست ؟
نکته ی قابل تامل آن که در نقد عملکرد مدیریتی آقای قربانی مهر در یک نمونه و در « صدای معلم » بیش از صدها نظر ثبت شده بی آن که پاسخ و یا بازخوردی از سوی مدیریت پیشین اداره ی آموزش و پرورش منطقه 19 تهران بیابد . ( این جا )
و این در حالی است که به تازگی دبیر شورای اطلاع رسانی دولت پزشکیان تاکید کرده است : یک نگاه اساسی وجود دارد و آن اینکه در همه دولت‌ها، نظام اطلاع‌رسانی باید بر مبنای شفافیت، صداقت و پاسخ گویی عمل کند. ( این جا )
مدیر کل آموزش و پرورش شهر تهران برای توجیه این انتصاب می گوید که جابه‌جایی مسئولیت‌ها فرصتی برای بازآرایی نیروهای انسانی، بهره گیری از توانمندی‌های متنوع و دمیدن روح تازه در بدنه آموزش و پرورش به منظور تحقق اهداف تربیتی و فرهنگی است .
مشخص نیست این گونه تعارفات بی مبنا و مبالغه گویی های کلیشه ای که متاسفانه به یک رویه غالب مدیریتی و کلیشه رفتار سازمانی مدیران به ویژه در سطوح میانی و فوقانی تبدیل شده قرار است تا کجا و چه زمانی استمرار داشته باشد ؟
طنز ماجرا آن جاست که مدیر پیشین اداره ی آموزش و پرورش شهریار و مدیر کل فعلی شهر تهران در جلسه عمومی مدیران مدارس منطقه ۲ تهران عنوان می کند که : « اعتقاد و باورم این است که باید فاصله ام را با مدارس و معلمان کم کنم » .
و یا در نخستین مجمع عمومی مدیران مدارس منطقه ۷ تهران ادعا می کند که شنیدن صدای مدرسه، نخستین گام در مسیر تحول پایدار است . ( این جا )
آقای مدیر کل چه برنامه و ساز و کاری برای شنیدن « صدای مدرسه » دارد در حالی که بیشتر اوقاتش به نشست و برخاست با مدیران و سخنرانی های تکراری می گذرد و 105 روز از عمر مدیریتی وی سپری شده بی آن که نشستی با رسانه ها داشته باشد ؟
دائما از گوشه و کنار گفته و شنیده می شود که باید « صدای منتقدان و ... » شنیده شود اما مشخص نیست که چرا و بر چه اساسی بر میزان « نارضایتی فراگیر معلمان » افزوده می شود ؟
اگر از آقای مدیر کل پرسش شود که مهم ترین تمایز و ویژگی ایشان با مدیریت قبلی در چیست ؛ چه پاسخی برای اقناع « حوزه عمومی » آموزش و پرورش خواهد داشت ؟
پایان گزارش/
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
