گروه گزارش/
تسنیم نوشت : ( این جا )
« محسن برمهانی در احکام جداگانه‌ای محمدمهدی قاسمی مدیر شبکه سلامت سیما را با حفظ سمت، به سمت «سرپرست شبکه آموزش سیما» و حسن نجفی سولاری را به سمت «دبیر ستاد تحول ساختاری سیما» منصوب کرد. چرا در برنامه های تخصصی صدا و سیما که خود را « رسانه ملی » می نامد نباید از منتقدان دعوت شود ؟
در پایگاه اطلاع‌رسانی سیما آمده است: محمدمهدی قاسمی که متخصص روان‌پزشکی از دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی است، مدیریت شبکه‌های سلامت، آموزش، شما، مدیرکل طرح و برنامه سیما، مدیر شبکه رادیویی سلامت، رییس ستاد جمعیت سیما و نیز مدیریت شورای سیاستگذاری سلامت صداوسیما را در کارنامه خود دارد » .
پیش از این علی عبدالعالی مدیر شبکه آموزش و مجری برنامه پرسشگر بود .
عبدالعالی 20 اردیبهشت سال 1402 مدیر شبکه آموزش شد .
دهم تیر 1396 ؛ « صدای معلم » در گزارش خود با عنوان « برنامه " پرسشگر " صدا و سیما و چند پرسش ! چرا این برنامه نتوانسته است با اقبال معلمان رو به شود ؟ » نوشت : ( این جا )
« حال باید این پرسش را نه از مسئولان این برنامه که از سیاست گذاران رسانه ملی پرسید که چرا و علی رغم صرف بودجه و اعتبار ، این برنامه نتوانسته است با بخش ها و ارکان مختلف آموزش و پرورش ارتباط موثر و متقابل برقرار کند ؟ چرا صدا و سیما در این 4 سال از این نوع برنامه ها نمی گذارد و همین که نزدیک چنین موسم هایی می شود تازه به فکر معلمان و مطالبات آنان می افتند ؟
آیا در این برنامه از کارشناسان مستقل و نیز غیردولتی هم استفاده شده است ؟
مسئولان رسمی و دولتی تریبون های مختلفی دارند و البته کما بیش جامعه و فرهنگیان از نظرات آنان مطلع هستند .
نکته جالب توجه آن است که بسیاری از این مسئولان وزارت آموزش و پرورش که خود طراح و مجری سیاست های جاری هستند برخی اوقات در نقش " منتقد " و حتی " اپوزیسیون " ظاهر می شوند و این در حالی است که آنان باید از عملکرد خود در حوزه مسئولیت شان دفاع کنند و دیگران که همان کارشناسان مستقل و متخصص هستند برنامه های جاری و وضعیت موجود را به چالش بکشند .
تفکر نقادی » و « روحیه پرسشگری » آن گونه که مورد ادعای طراحان این برنامه است زمانی معنا پیدا می کند که از کلیشه های رسمی ، ظاهری و تشریفاتی خارج شده و اندیشه ها و دیدگاه های مختلف و حتی کاملا متضاد به محاجه و استدلال بپردازند .
تنها از این طریق است که می توان شکاف عظیم میان " صف " و " ستاد " حداقل در آموزش و پرورش و دستگاه های رسمی و حتی در مقیاس بزرگ تر به ترمیم اعتماد در میان جامعه پرداخت وگرنه این گونه برنامه ها نیز سرنوشتی مانند سایر برنامه های این رسانه ملی خواهد داشت . »
قبل از برگزاری دوازدهمین دوره ی انتخابات مجلس شورای اسلامی ؛ « صدای معلم » در یادداشتی به قلم مدیر مسئول با عنوان : « دعوتی که رد شد » ؛ مجلس آینده و مطالبات فرهنگیان : اساس امنیت اعتماد است نه تبلیغات ! چنین نوشت : ( این جا )
«پنج شنبه 26 بهمن خانمی صبح تماس می گیرد و از من دعوت می کند تا برای حضور در یک « برنامه ویژه » به شبکه یک صدا و سیما بروم .
موضوع را می پرسم هر چند می دانم برای چه منظوری تماس گرفته است .
او عنوان می کند که موضوع برنامه ، « مجلس آینده و مطالبات فرهنگیان » است .
صریحا به او می گویم که در این برنامه شرکت نمی کنم .
وقتی علت را می پرسد به او می گویم که چرا صدا و سیما در این 4 سال از این نوع برنامه ها نمی گذارد و همین که نزدیک چنین موسم هایی می شود تازه به فکر معلمان و مطالبات آنان می افتند ؟
به او می گویم که این جنس برنامه ها بیش تر تبلیغاتی و نمایشی است و همین که انتخابات تمام شد همه چیز تمام می شود و هر کسی دنبال کار خود می رود . گویی هیچ اتفاقی نیفتاده است .
تا کی باید این « نگاه ابزاری » و « سیاسی » به نهادی مانند آموزش ساری و جاری باشد ؟
تجارب و مشاهدات در این چند دهه چیزی فراتر از این را نشان نمی دهد و یا اثبات نمی کند .
چرا در برنامه های تخصصی صدا و سیما که خود را « رسانه ملی » می نامد نباید از منتقدان دعوت شود ؟
چند گزارش و یادداشت انتقادی در مورد « برنامه پرسشگر » نوشتم ؛ دریغ از یک پاسخ و واکنش » .
با این حال اظهارات مدیر پیشین شبکه آموزش و مجری برنامه پرسشگر در واپسین روزهای سال 1402 در برابر رضا مرادصحرایی وزیر آموزش و پرورش دولت سیزدهم به همراه معاونین وزارتخانه خبر ساز شد .
عبدالعالی عنوان کرد که ای کاش صحرایی 20 سال وزیر آموزش و پرورش باشد .....
« صدای معلم » در گزارش خود نوشت : ( این جا )
« شرکت در یک برنامه تلویزیونی یک طرفه آن هم با حضور یک مجری تکراری و حرف های کلیشه ای که آرزو می کند فرد فعلی 20 سال وزیر آموزش و پرورش باشد بدون آن که پرسش شود ایشان چگونه مراتب و درجات « وزیر بودن » را طی کرده و آیا بر اساس صلاحیت های حرفه ای و مدیریتی به این مقام دست یازیده و مهم تر آن که معاونین شان چگونه به این سطح جهش یافته اند ؛ هنر زیادی نمی خواهد . »
اگر این شبکه ی تخصصی قصد دارد تا در حوزه ی عمومی آموزش ایران مطرح شود و مباحث آن در کف مدرسه نفوذ پیدا کرده و جدی گرفته شود می باید که نگاه خود را به صورت اساسی و بنیادین تغییر داده و به الزامات « تفکر انتقادی » تن دهد .
با تبلیغات و شعار چیزی حل نشده و نخواهد شد .
پایان گزارش/
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
