بیش از هفتاد مصوبه در مورد آزمون های تیمز و پرلز بیرون آمده ولی هیچ یک از آن مصوبات اجرایی و یا عملیاتی نشده اند !

زرافشان :

دو نکته ی مهم که در این نشست مطرح شد این بود که از سال 2001 که ما در این آزمون شرکت کردیم وقتی مطرح شد که باید در سال 2006 هم شرکت کنیم ؛ آن زمان این را مطرح کردم که اگر تا سال 2006 کاری انجام دادیم ؛ شرکت کردن ما معنا دارد اما اگر هیچ گونه اقدام مداخله ای برای بهبود وضعیت انجام ندادیم ؛ شرکت ما در این آزمون ها دیگر معنایی ندارد !

صدای معلم :

در واقع ، شرکت کشورها در آزمون های معتبر بین المللی مانند تیمز و پرلز با اراده و تصمیم آزاد و داوطلبانه ی دولت های آنان صورت می گیرد ؟

زرافشان :

بله .

صدای معلم :

حال با توجه به نتایج ضعیفی که دانش آموزان ایرانی از همان ابتدا در این گونه آزمون ها داشته اند واقعا چه ضرورتی برای تکرار این رویه بوده است ؟

زرافشان :

از سال 2001 تا کنون این آزمون ها روند دانش آموزان ایرانی را مشخص می کند که آیا ما در حال پیشرفت هستیم و یا عقب گرد داشته ایم ؟ و همچنین نسبت ما را با کشورهای دیگر مشخص می کند با توجه به افقی که سند چشم انداز برای ما مشخص کرده و ما باید در منطقه اول باشیم .

نسبت و وضعیت ما را با سایر کشورهای منطقه هم تعیین می کند .

شرکت ما در این آزمون ها خوب است برای این که یک ارزیابی پیرامونی از وضعیت نظام آموزشی را مشخص می کند .

صدای معلم  :

منظور ارزشیابی بیرونی و واقعی است ؟

زرافشان :

بله . نفس شرکت در این آزمون ها قابل دفاع است اما پس از این آزمون ها باید همراه با « مداخلاتی » باشد .

مثلا آزمون تیمز برگزار شد و آمریکا در سال 1995 شرایط خوبی را نداشت بلافاصله این کشور مطالعاتی را انجام داد . این مطالعه توسط مرکز امور بین الملل به اسم « مدارس برتر جهان » ترجمه شد.

آمریکا به دنبال این بود که ده کشور آزمون تیمز چه ویژگی هایی دارند و یا چه اقداماتی انجام داده اند و به این جا رسیده اند .

و یا آن کتاب « آموزش به مثابه ی فرهنگ » آقای دکتر سرکارآرانی بعد از برگزاری آزمون های تیمز و پرلز بود که می خواستند ببینند کشورهای موفق مانند ژاپن ، آلمان و.. چه کار کرده اند که موفق بوده اند ؟

لذا نفس آزمون خوب است چون کارنامه ای به دست مسئولان کشور می دهد و به او می گوید که عملکرد تو این است .

و اگر مسئول آن کشور به این کارنامه توجه کرد و آن را تجزیه و تحلیل کرد ، نقاط قوت و نقاط ضعف را شناسایی کرد و برای رفع و بهبود نقاط ضعف اقدامی انجام داد در آزمون بعدی ؛ تجربه و وضعیت بهتر می شود اما اگر مانند ایران ، کاری انجام نداد نمی شود .

گزارشی که توسط آقای دکتر کبیری ارائه شد نشان می داد که بیش از هفتاد مصوبه در مورد آزمون های تیمز و پرلز بیرون آمده ولی هیچ یک از آن مصوبات اجرایی و یا عملیاتی نشده اند !

صدای معلم :

آقای زرافشان

منظور شما این است که با وجود مشاهده نتایج ضعیف دانش آموزان ایرانی در این آزمون های معتبر بین المللی ؛ دولت های مستقر در جمهوری اسلامی در آن شرکت می کنند ، نتایج بیرون می آیند  . پس از آن به گفته ی آقای کبیری این همه مصوبه صادر می شوند . کسی هم به آن مصوبات توجهی نمی کند . فرد و یا مقامی هم آن را پی گیری نمی کند و دوباره در این آزمون ها شرکت می کنند ؟!

این بر چه منطقی استوار است ؟

زرافشان :

بله . در واقع همین طور است .

صدای معلم :

منظور این است که آیا این وضعیت و روند با آن نخبگی که در جمهوری اسلامی تبلیغات می شود و وزیر آموزش و پرورش دولت سیزدهم هم با این عنوان نشست برگزار می کند ؛ چقدر هماهنگی و مطابقت دارد ؟

زرافشان :

وزارت آموزش و پرورش با یک مساله مواجه شده است و نتیجه این آزمون در آخرین ارزیابی مطرح شده است و این مساله هم در داخل کشور و در بین شخصیت ها و نهادهای فرهنگی و هم در خارج از کشور مورد بحث و بررسی قرار می گیرد .

بالاخره همه دولت ها پس از مشاهده نتایج آزمون حرکتی را انجام می دهند اما این چه هیچ اقدامی انجام نمی شود این از آن نکاتی بود که من در نشست مطرح کردم .

عرض من این بود که طول عمر دولت ها و کوتاهی که به طور میانگین یک و نیم سال برآورد شده است ؛ « امتناع از برنامه ریزی » را ایجاد می کند یعنی مانع برنامه ریزی می شود و به همین دلیل ، تفاوتی نمی کند که کدام دولت سر کار باشد .

وقتی دولتی می آید و می خواهد کاری را شروع کند بلافاصله عوض می شود .

نکته ای در جلسه و در جمع بندی مطرح شد این بود که هر دولتی که سر کار می آید تصورش این است که تازه امروز انقلاب شده و آن اولین دولت است و باید کار گذشتگان را جبران کند !

و نکته ای که در جمع بندی برای رفع این مساله مطرح شد این بود که آقای کبیری و آقای محبی پس از این که برنامه شان را تهیه کردند ؛ پیشنهادی را هم برای شورای عالی انقلاب فرهنگی آماده کنند که ما یک مصوبه برون سازمانی برای این موضوع داشته باشیم و این که هر دولتی آمد مکلف باشد که بر اساس آن مصوبه برون سازمانی کار را ادامه دهد و وضعیت استمرار داشته باشد .

جمع بندی این بود که پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش برای جلسه ی آینده پیشنهادات عملیاتی خودش را با مشارکت همه معاونین و دستگاه های بیرونی ، یک برنامه ی ملی را در این خصوص تدارک ببیند چون همه کشورها در مواجهه با نتیج تیمز و پرلز ، « برنامه های ملی » ارائه می کنند یعنی صدا و سیما درگیر می شود ، نهادهای مرتبط درگیر می شوند ؛ اولیا درگیر می شوند و...

یک چنین برنامه ای را تهیه کنند و یک پیشنهاد مصوبه ای را هم بیاورند که در شورای عالی انقلاب فرهنگی تصویب شود .

این شورا هم تکلیف می کند هر وزیری هم آمد ؛ کار متوقف نشود و استمرار پیدا کند.

صدای معلم :

با توجه به وضعیتی که این دولت دارد و افرادی که در این مجموعه کار می کنند و نیز فلسفه و تفکری که بر مجموعه ستاد آموزش و پرورش حاکم است ؛ شما فکر می کنید چقدر می توان امیدوار بود و یا خوش بین بود که حداقل وضعیت دانش آموزان ایرانی در این آزمون ها متحول شود و ما حرکت به جلویی را مشاهده کنیم ؟

زرافشان :

با اقدامی که انجام شد ، متنی که آماده شد و نامه نگاری که آقای صحرایی داشتند باید امیدوار بود که این حرکت استمرار پیدا کند و ما بتوانیم گام های مثبتی را در این حوزه برداریم .

پیاده سازی و ویرایش : زهرا قاسم پور دیزجی

مصاحبه کننده : علی پورسلیمان

بخش نخست

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید