می گویند آقای احمدی نژاد به کشور در ابعاد مختلف لطمه زد . مثلا هفتصد میلیارد دلار پول فروش نفت را کجا برد و چه کار کرد ...
من هم می گویم بزرگترین لطمه ای که ایشان به انقلاب زد این بود که انقلاب را از «تجربه بعد از انقلاب » تهی کرد . در همین آموزش و پرورش آن قدر روی بچه ها فشار آوردند که همه با 25 سال سابقه خودشان را بازنشست کردند ؛ بازنشستگی پیش از موعد.
وقتی ما آمدیم وزیر شدیم دیدیم اصلا نفر نداریم. نفرات اصلی ما بازنشست شدند. بعضی از آن بازنشسته ها را مدیر کل گذاشتیم.
در استان ها با چراغ گشتیم ؛ نیروهای به درد بخور که یک سری از آنها انجمن اسلامی بودند و یک سری نبودند . آن ها را گذاشتیم و بارمان را بستیم.
یادتان هست که رسانه های مخالف صبح ، ظهر و شب می گفتند اینها هر چه پیر و پاتال است در آموزش و پرورش جمع کرده اند ولی امروز شما عملکرد آن زمان آموزش و پرورش را با این وضعیتی که ما الآن می بینیم مقایسه کنید ! من به دوستان تشکل ها هم گفتم این که شما باید آموزش و پرورش را لحظه به لحظه رصد کنید و بیانیه بدهید. بگویید اینجا اشتباه است ، اینجا درست است ، این جا خوب است....
بنابراین این خیلی نکته ظریفی است که اصلا سرمایه ما نیروی انسانی است و نیروی انسانی ما را بی اعتبار کردند ولی الحمدالله ما بازسازی کردیم.
اگر اشل انتخاب وزیر این باشد که الآن اتفاق افتاده است من به جرات می گویم من حداقل سی چهل تا وزیر در اختیار داشتم چه معاونان من مانند آقای زرافشان مگر آدم کمی است و بقیه دوستان و مدیر کل های ما هر کدامشان به مراتب از وضعیت فعلی بالاترند.
نکته دوم این که ما آموزش و پرورشی را تحویل گرفتیم : « امنیتی » و من اعلام کردم امنیت فرهنگی به جای فرهنگ امنیتی. این جمله، خیلی جمله پرمغزی بود که که عملا اجرا کردیم.
وقتی من گفتم زمانی که معلمان جلوی وزارتخانه جمع می شوند خودم بین آنها می رفتم و می پرسیدم چه می خواهید ؟
می گفتم چرا روی زمین نشستید ؛ بیایید داخل آمفی تئاتر . بلندگو رو روشن کنید پذیرایی هم بکنید. اما بعضی معلمان به من هم فحش می دادند !
بعد من به آنها می گفتم که شصت سال است که شما از آموزش و پرورش طلبکارید ! انتظار دارید که ظرف دو سال که ما آمدیم این شصت سال را جبران کنیم ؟ نمی توانیم نه این که نخواهیم نه این که حق شما نیست ما نمی توانیم.
ما توانستیم هشتاد و چهار و نیم درصد میانگین حقوق را افزایش دهیم. تورم دوازده درصد و حتی هشت درصد.
در اواخر دولت یازدهم که من کنار رفتم تورم هشت درصد بود . ما هشتاد و چهار و نیم درصد حقوق را میانگین اضافه کردیم. در ظرف همان سه سال و دو ماهی که من بودم. یعنی من منحنی تورم را در ده پانزده سال اخیر رسم کردم. بعد منحنی رشد حقوق هم رسم کردم .
دوره من تنها دوره ای است که افزایش حقوق از تورم بالاتر بود .
بروید و بررسی کنید !
من ادعای بی جا نمی کنم !
این نشان می دهد که آن ترکیب ، همان نیروهایی که می گفتند پیر و پاتال است آنها توانستند درست عمل کنند و کارنامه درستی بدهند.
نکته بعد مسائل امروز آموزش و پرورش است که دو خطر بزرگ بالای سرش است.
من به دوستان تشکل ها هم گفتم این که شما باید آموزش و پرورش را لحظه به لحظه رصد کنید و بیانیه بدهید. بگویید اینجا اشتباه است ، اینجا درست است ، این جا خوب است.... الآن شورای عالی انقلاب فرهنگی برای کنکور یک چیزی تصویب کرده است. می دانید چه تصویب شده است ؟ شاید خیلی از شماها ندانید. چه بلایی در انتظار است ؟ شاید ندانید. باید بدانید. انجمن اسلامی یا سازمان معلمان یا کانون صنفی اینها باید مسائل آموزش و پرورش برایشان مهم باشد. ما آموزش و پرورشی را تحویل گرفتیم : « امنیتی » و من اعلام کردم امنیت فرهنگی به جای فرهنگ امنیتی. این جمله، خیلی جمله پرمغزی بود که که عملا اجرا کردیم.
من به آقای کمیجانی در مجمع فرهنگیان ایران اسلامی گفتم که بجنبید !
الآن می گویند که دهم ، یازدهم و دوازدهم امتحان نهایی است. فرضا همین یک سال دوازدهم را که داریم اجرا می کنیم است حق الزحمه آن را شش ماه بعد یک سال بعد می دهیم. حالا سه پایه را می خواهیم یک جا امتحان بگیریم پول آن را از کجا داریم که بدهیم ؟ از آسمان که پول نمی آید !
نیرویش را نداریم. فضایش را نداریم که امتحان بگیریم مگر این که بچه ها را در مرداد امتحان نهایی بگیریم در گرمایی که در مناطق محروم و مناطق گرمسیری هستند. آموزش و پرورش هم هیچ گامی برای این کار برنداشته است.
ادامه دارد
پیاده سازی و ویرایش : زهرا قاسم پور دیزجی
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
