گروه گزارش/
امروز یکشنبه 20 مرداد و حدود ساعت 8 صبح فردی به نام " معبودی " که خود را مسئول روابط عمومی آموزش و پرورش می نامید تلفن زد و اطلاع داد که نشست مدیر کل با خبرنگاران برگزار می گردد .
به تصور آن که این نشست تجلیل از خبرنگاران از سوی اداره کل آموزش و پرورش شهر تهران ترتیب داده شده است مدیر صدای معلم خود را در ساعت مقرر به این اداره کل رساند .
پس از پرس و جوی بیشتر مشخص شد که نشست مزبور ارتباطی با اداره کل آموزش و پرورش شهر تهران ندارد و میزبان آن اداره کل آموزش و پرورش شهرستان های استان تهران است .
هر چند آقای معبودی در این زمینه به سبب اطلاع رسانی ناقص و دیرهنگام هم عذرخواهی کرد .
با توجه به روحیات عبدالرضا فولادوند مدیر کل شهر تهران و نیز تاریخچه این اداره کل در ارتباط با خبرنگاران و رسانه ها این امر در ابتدا کمی عجیب به نظر می رسید .
نکته قابل تامل آن است که مدیر کل یک استان محروم مانند سیستان و بلوچستان به خبرنگاران و جایگاه آنان اهمیت می دهد اما در پایتخت خبری از این حرف ها نیست .
در ابتدا مدیر کل آموزش و پرورش شهرستان های استان تهران خواست که خبرنگاران حرف های خود را بزنند .
مدیر صدای معلم در ابتدا ضمن تشکر از آقای صیدلو و همکاران ایشان که چنین نشستی را ترتیب داده اند گفت :
" این نخستین بار است که به این مناسبت و در حوزه شهرستان های استان تهران خدمت دوستان هستم .
دیروز و در نشست رسانه ای سرپرست وزارت آموزش و پرورش برخی از رسانه ها نسبت به عملکرد شورای معاونین وزارت آموزش و پرورش انتقاد داشتند و این که در حوزه " پاسخ گویی " ضعیف عمل می کنند .
با این که جلسه تجزیه و تحلیل نبود اما می شد مهم ترین انتقاد را به روابط عمومی های آموزش و پرورش وارد کرد .
در حال حاضر روابط عمومی ها اکثرا " به روز " نیستند .
قرار بود که روابط عمومی ها آموزش دیده و حرفه ای شوند اما در این مدت عملکرد خاصی را در آموزش و پرورش شاهد نبوده ایم .
در حال حاضر و بر اساس تجربیات خودم می توانم به جرات بگویم که خیلی از مدیران ما در آموزش و پرورش سواد رسانه ای ندارند و یا خیلی ضعیف هستند . حتی بلد نیستند برای یک رسانه چگونه جوابیه ارسال کنند .
در حوزه روابط عمومی ها افراد کاربلد و کارشناس کم هستند .
دلیل آن را نمی دانم اما فکر می کنم شاید فعالیت در این حوزه برای افراد خیلی جذابیت نداشته باشد .
امیدوارم که وزارت آموزش و پرورش در این حوزه و با به کارگیری دانش در روابط عمومی بتواند رویکرد اقناع گری را در فرهنگ سازمانی آموزش و پرورش وارد کند و بتواند با رسانه ها تعامل خوب و نظام مندی تعریف و تبیین کند .
به نظر می رسد در حال حاضر چنین تعاملی خیلی کم رنگ است .
پورسلیمان در ادامه با توجه به بازخورد مطالبی که از همکاران در صدای معلم منتشر می شود ؛ عملکرد حراست اداره کل آموزش و پرورش شهرستان های استان تهران را ضعیف و ناکارآمد ارزیابی کرد .
هر چند در ادامه توضیح داده شد که مسئول سابق حراست در این اداره کل توسط فولادوند مدیر کل آموزش و پرورش شهر تهران به سمت " رئیس گزینش " منصوب شده است .
سپس خبرنگاران مشکلات و مسائل خود را مطرح کردند .
در ادامه محمد صیدلو ضمن تبریک روز خبرنگار و تشکر از تشریف فرمایی خبرنگاران چنین گفت :
" روز خبرنگار مصادف با شهادت صارمی است و شهید صارمی های زیادی در راه اطلاع رسانی به مردم جان خودشان را از دست داده اند .
در روز خبرنگار ؛ بنده به عنوان یک مدیر اجرایی که نیازمند کمک هستم و نگاه های ریزبینانه شما می تواند به من کمک کند .
این نشست را برگزار کردم تا بتوانم با صراحت بییشتری از شما کمک بخواهم .
معمولا این طور به نظر می رسد که اگر روز روز خبرنگار است مسئولان باید خبرنگاران را دعوت کنند و آن روز باید سکوت کنند .
آن ها نباید حرف بزنند و فقط باید گوش کنند .
ظاهرا در کشور ما این خلاف رویه است .
خبرنگاران را دعوت می کنیم و بعد شروع به حرف زدن می کنیم .
چه می خواهیم بگوییم ؟
چقدر می خواهیم حرف بزنیم ؟
به نظر می رسد حرف زیاد می زنیم . در شرایط نه چندان مطلوب فعلی که البته به لحاظ اقتصادی آموزش و پرورش زودتر از جاهای دیگر تحت تاثیر قرار می گیرد یک مقدار کم تر صحبت کنیم .
کم تر حرف بزنیم و بیشتر کار کنیم .
در این نشست و در این مناسبت دوست داشتم بیشتر گوش کنم و استفاده می کردم .
اگر بخواهم عرایضم را در یک جمله خلاصه کنم این است که بیایید بررسی کنید و ببیید اگر می خواهیم کار کنیم و می خواهیم با منطق صحیح داریم کار کنیم به یکدیگر کمک کنیم .
اگر شما در کنار ما باشید و شما اراده کنید که تا بخشی از مسیر سختی که پیش رو داریم هموار شود این ظرفیت و توان مندی در حوزه کار شما وجود دارد که حتما موثر خواهد بود .
کسی که اطلاعات ندارد و دسترسی به اطلاعات صحیح ندارد قاعدتا نمی تواند تحلیل صحیحی داشته باشد و کسی که تحلیل صحیح نسبت به پیرامون خود ندارد نمی تواند تصمیم بگیرد و اگر آن آدم مدیر باشد که نیازمند هم اطلاعات است و هم این که ابزار صحیح تحلیل آۀن اطلاعات را داشته باشد و این که تصمیم درستی بگیرد خیلی نمی تواند توفیق داشته باشد .
مدیران در مواجهه با رسانه ها به زعم من یکی از این 3 راه و یا نگاه را دارند :
برخی رسانه ها را خیلی فایده ای برایش نمی بیینند . علاقه زیادی به کار کردن با آن ها ندارند . تاثیر آن ها را بر روند کارشان خنثی می بینند . یا رسانه ها خیلی مثبت ارزیابی می کنند و یا نگران هستند و نگاهشان منفی است .
مدیرانی که به رسانه ها خنثی نگاه می کنند و فایده ای را در تعامل به رسانه نمی بینند قاعدتا در مواجهه با رسانه چون علاقه ای ندارند موضع شان اغلب " تدافعی " است .
کسانی که نگاه مثبتی دارند تعامل می کنند و دل شان می خواهد از این ظرفیت استفاده کنند و کسانی که نگاه منفی دارند و به کار کردن با رسانه خوش بین نیستند موضع شان " تهاجمی " است .
تهاجم می کنند با این منطق که : " اگر حمله نکنی ، حمله می کنند ! "
ادعا نمی کنم مدیری هستم که نگاهم نگاه مثبتی است اما من دلم می خواهد و در حوزه شما آدم متخصصی نیستم ، در این حوزه نه تحصیل کردم و نه سابقه ای دارم اما اعتقاد دارم که حوزه کار شما ظرفیت بسیار دارد که اگر این ظرفیت به کار گرفته شود و اگر این حوزه اراده کند برای کمک به مدیر حتما می تواند کمک زیادی بکند .
ادامه دارد
