گروه گزارش/
چندی است که موضوع " چابک سازی " با هدف اصلاح ساختار و کوچک سازی ستاد در ادبیات مسئولان به ویژه وزارت آموزش و پرورش تکرار می شود .
به تازگی ؛ فرهاد فلاحتی عضو کمیته آموزش و پرورش کمیسیون آموزش مجلس در گفت و گو با خبرگزاری خانه ملت ( این جا ) با مثبت خواندن بحث چابک سازی در آموزش و پرورش گفته است :
با حذف پست های تشریفاتی در آموزش و پرورش می توان از کارمندان ستادی در حوزه تدریس استفاده کرد.
این نماینده مجلس تاکید کرده است :
" اگر وزیر آموزش و پرورش قصد چابک سازی از طریق شناسایی وحذف پست های تشریفاتی دارد، باید گفت که این اقدامی درست و سازنده است و به طور قطع نتایج مثبت آن را در آینده نزدیک مشاهده خواهند کرد؛ البته باید تمام ملاحظات در این خصوص صورت گیرد و از فرد یا پستی که کارایی لازم را ندارد، در کلاس درس استفاده شود . " هم ترین کارکرد این تشکیلات معلمی می تواند تعریف " هویت حرفه ای " برای معلمان باشد که متاسفانه در حال حاضر چنین چیزی در نظام آموزشی و جامعه ما مشاهده نمی شود
به نظر می رسد در موضوع چابک سازی و اجرایی کردن آن قرار است هر فردی که کارایی و یا بازدهی لازم را ندارد روانه کلاس و مدرسه و تدریس شود .
نخستین پرسش « صدای معلم » آن است که آیا کلاس و مدرسه قرار است " تبعیدگاه " افرادی باشد که از نظر آقایان به درد هیچ کاری نمی خورند ؟
اصولا معیار کارآمدی و یا ناکارآمدی در نظام آموزشی ما چیست ؟
آیا معیار ارتقا در نظام اداری و مدیریتی ما شفاف سازی شده است و افراد و جریانات بدون برخورداری از " رانت " و " توصیه " و صرفا به خاطر " شایستگی های فردی " و " قابلیت های حرفه ای " به پست های ستادی و مدیریتی دست می یازند ؟
این نوع نگاه تحقیر آمیز و دست چندم نسبت به جایگاه معلم و کلاس ناشی از چه می تواند باشد ؟
مگر نه این است که همه امکانات ستادی و اداری در وزارت آموزش و پرورش باید در خدمت " معلم " و " دانش آموز " باشند ؟
اساسا بدون حضور این دو رکن اساسی در تعلیم و تربیت وجود سایر بخش ها و دوایر چه لزومی خواهند داشت ؟
پرسش این است اگر نیرویی ناکارآمد تشخیص داده می شود چرا باید در سیستم حفظ شود ؛ چه فرقی می کند در ستاد باشد و یا مدرسه ؟
متاسفانه تعداد قابل توجهی از مسئولانی که در حال حاضر در ستاد و در مقام " تصمیم ساز " و " تصمیم گیر " حضور دارند تاکنون حتی رنگ کلاس و تدریس در مدارس متراکم با دانش آموزان را ندیده اند و هر روز پشت درهای بسته و در جلسات تکراری برای " معلمان " نسخه می پیچند .
« طرح معلم تمام وقت » هم یکی از آن موارد است که سرانجام به جامعه معلمان تحمیل شد .
از نظر ما ؛ بهترین ، شایسته ترین ، کاراترین و دلسوز ترین افراد در نظام آموزشی باید در " کلاس " مشغول به کار شوند چرا که خاستگاه و محور توسعه و ارتقای جامعه همین جا است .
بارها در مورد لزوم تشکیل و تاسیس " سازمان نظام معلمی " گفته و نوشته ایم .
مهم ترین کارکرد این تشکیلات معلمی می تواند تعریف " هویت حرفه ای " برای معلمان باشد که متاسفانه در حال حاضر چنین چیزی در نظام آموزشی و جامعه ما مشاهده نمی شود . « طرح معلم تمام وقت » هم یکی از آن موارد است که سرانجام به جامعه معلمان تحمیل شد .
« صدای معلم » بر این باور است تا زمانی که چنین هویت و جایگاهی برای معلمان و با مطالبه گری آنان شکل نگیرد هر روزه باید شاهد چنین توهین ها و تحقیرهایی از سوی افرادی باشیم که مدعی کارشناس بودن در حوزه " آموزش " هستند در حالی که شناختی از کار معلمی و پیچیدگی های تدریس و امر آموزش ندارند .
مدیران و نمایندگان قبل از اظهار نظر کمی فکر و مطالعه کنند .
پایان گزارش/