گروه گزارش/
مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش، اطلاعیه ای را درباره لغو آزمونهای مدارس و آزمون ورودی مدارس سمپاد و نمونه دولتی صادر کرده است . ( این جا )
در این اطلاعیه آمده است :
« به اطلاع دانشآموزان، والدین و جامعه آموزشی کشور میرساند؛ بر اساس تصمیم ستاد عالی آزمونها و با توجه به شرایط موجود، تمامی آزمونهای مدارس(امتحانات داخلی و غایبین موجه) و آزمون ورودی مدارس سمپاد (سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان) و مدارس نمونه دولتی لغو گردید. مدیریت بحران، یعنی تربیت انسانهایی که در دل ناآرامی، بتوانند آرام بمانند و درست عمل کنند. این دقیقاً همان کاریست که مدرسه باید ادامه دهد .
تاریخ جدید برگزاری این آزمون ها متعاقباً از طریق درگاه های رسمی وزارت آموزش و پرورش و خبرگزایهای رسمی کشور اعلام خواهد شد.
وزارت آموزش و پرورش همواره در تلاش است تا بهترین شرایط را برای آموزش و پرورش دانشآموزان فراهم آورد و امیدواریم با همکاری تمامی ذینفعان، این دوره نیز با موفقیت سپری شود » .
پرسش « صدای معلم » از وزارت آموزش و پرورش آن است که دلیل و یا دلایل ستاد عالی آزمونها برای اتخاذ این تصمیم چه بوده است ؟
منظور از « شرایط موجود » دقیقا چیست ؟
این در حالی است که سخنگوی قوه قضائیه اعلام کرده فرمانده کل قوا هنوز برای کشور شرایط جنگی اعلام نکردهاند . ( این جا )
آیا مدیریت بحران در چنین مواقعی فقط « تعطیل کردن » و « فرار از حل مساله » است ؟
آیا اتخاذ این گونه تصمیم ها به معنای پاک کردن صورت مساله مطابق معمول نیست در حالی که مدارس باید بر اساس ماموریت خود و به ویژه در چنین شرایطی ؛ آموزش را تعطیل نکنند و تامین امنیت روان را راهبرد اصلی خویش قرار دهند .
در روزهای بحرانی، بیش از همیشه به عقلانیت در تصمیم گیری نیاز داریم.
تعطیلی مدارس شاید در ظاهر راهی برای حفظ امنیت باشد، اما در باطن، جامعه را از ستون اصلی آرامش و ثبات محروم میکند.
مدرسه فقط محل آموزش نیست؛ جایی است برای تمرین تحمل، قانونمداری و زیستن در شرایط دشوار .
دانشآموز ایرانی باید بیاموزد که بحران، بخشی از واقعیت جهان امروز است .
ما به نسلی نیاز داریم که در برابر فشار، پخته تر شود نه خاموشتر. بلوغ فکری، در پناه آموزش مداوم و هدایتشده شکل میگیرد، نه در انزوا و ترس .
مدیریت بحران، یعنی تربیت انسانهایی که در دل ناآرامی، بتوانند آرام بمانند و درست عمل کنند. این دقیقاً همان کاریست که مدرسه باید ادامه دهد .
مدارس ما باید محیطی برای آموزش مهارتهایی باشد که در دوران بحران ضروریاند: از مدیریت اضطراب گرفته تا آشنایی با اصول پناهگیری، کمکهای اولیه و تصمیمگیری مسئولانه در شرایط غیرعادی.
و اما در چنین شرایطی باید این پرسش مهم را از دست اندرکاران مطرح کرد که فلسفه ی آموزش دروسی مانند « آمادگی دفاعی » با صرف بودجه و و زمان و نیروی انسانی چه بوده است ؟
در ضرورت آموزش این درس چنین آمده است : ( این جا )
« برنامه درسی آمادگی دفاعی شامل برنامهریزی برای آن دسته از آموزشها و مهارتهایی است که در زمینهی دفاع عامل و غیر عامل در برابر تهدیدها و تهاجمات نظامی و غیر نظامی ( جنگ نرم، جنگ روانی و...) دشمنان نظام و عناصر وابسته به آنها و همچنین، مقابله با برخی مخابرات ( طبیعی و انسانی)، در قالب اسناد مانند راهنمای برنامهی درسی و...، صرفا کتاب درسی نیست. امروزه حوزهی یادگیری بسته آموزشی است که کتاب بخشی از آن است. مانند: کتاب دانشآموز، بستهی آموزشی و ....، و تجربههای عملی مانند کلاس درس، اردوی عملی و... ارائه میگردد.
از طرف دیگر در عصر حاضر پدافند غیر عامل به عنوان دفاع بدون استفاده از سلاحهای جنگی، یکی از محورهای مهم دفاع همه جانبه در کشور ما میباشد. این امر مهم نیز یکی از اهداف اساسی برنامهی درسی آمادگی دفاعی میباشد.
برنامهی درسی آمادگی دفاعی سعی دارد ضمن بیان پیام صلحطلبی اسلام، دانشآموزان را هوشیار نماید تا فریب بازیگردانان دنیای به ظاهر متمدن امروز را نخورند.
زیرا این درس در پی آن است که دانش آموزان:
- نسبت به تهدیدات عصر حاضر و دوستان و دشمنان میهن شناخت کافی داشته باشند؛
- روحیهی غیرت مندی، سلحشوری، وطن دوستی و اعتماد به نفس در مقابل دشمنان خود و ملت کسب نمایند؛
- نسبت به هویت دینی و ملی خود مباهات نمایند؛
- انسانهایی ولایتمدار، منتظر، معتقد به جهاد و شهادت طلب باشند؛
تا بتوانند در مسیری که رضایت خداوند در آن است و مقاصد آن حیات طیبه میباشد، حرکت نمایند » .
پایان گزارش/
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید