با سلام و عرض ادب
دو هفته ی پیش دخترم از سوی دانش آموز دیگری در مدرسه دخترانه متوسطه دوره دوم قلمچی ناحیه 2 شهر ری مورد ضرب و شتم قرار گرفته و آسیب روحی شدیدی دیده و علی رغم ایستادگی و مقاومت مدیر و مسوولین مدرسه جهت نپذیرفتن دانش آموز خاطی که مقابل در ورودی مدرسه واقع در خیابان فدائیان اسلام نرسیده به میدان شهرری و در یک معبر پر تردد و در برابر دیدگان سایر اولیاء دخترم را مورد ضرب و شتم قرار داده و هم به وی و هم به مسوولین مدرسه فحاشی نموده است ؛ بخش بازرسی اداره آموزش و پرورش ناحیه 2 شهر ری متاسفانه به دلیل اینکه هیچ دانش آموزی را نمی توان اخراج کرد،حتی با جابه جایی مدرسه دانش آموز خاطی هم موافقت نکرده و فاتحانه و پیروزمندانه وحتی بدون جلب رضایت دانش آموز مضروب و اولیاء وی دانش آموز خاطی را راهی مدرسه نموده است و استدلال کارشناس بازرسی اداره ناحیه2 این است که چون ضرب و شتم آن سوی در ورودی مدرسه انجام شده به آموزش و پرورش هیچ ربطی ندارد و اولیاء دانش آموز مضروب میتوانند اقدامات قضایی انجام دهند!
وجداناً و انصافاً مسوولین و متولیان محترم آموزش و پرورش همین یک جمله را مد نظر قرار بدهند و این موضوع را مورد تامل قرار بدهند و بعد پاسخ بدهند :
دقیقاً چه کسانی در سیستم تعلیم و تربیت قرار است حیات طیبه را محقق کنند و سند تحول بنیادین را اجرا کنند؟!
یعنی در عقب مانده ترین کشورها هم تعلیم و تربیت این گونه نیست که آموزش و پرورش بگوید به ما ربطی ندارد و آن سوی در مدرسه به خود دانش آموز برمی گردد و مختار هستند که از سیستم قضایی پیگیری کنند!
الان از بازرسی آموزش و پرورش به کجا باید شکایت کنم؟!
از بازرسی به بازرسی شکایت کنم؟!
با این وضعیت چه انتظاری داریم که خانواده های ایرانی به موضوع فرزندآوری فکر کنند ؟!
چه انتظاری داریم که مهاجرت به خارج از کشور انجام نشود؟!
فرزندانمان را با کدام امنیت راهی مدرسه کنیم؟!
دختر من و خواهر دوقلوی وی بعد از برگشت فاتحانه دانش آموز خاطی به مدرسه دچار اختلال اضطراب شده اند!
چه کسی قرار است پاسخ بدهد؟!
چرا خودمان را فریب می دهیم و این زخم ها وآسیب ها را نادیده می گیریم؟!
آموزش و پرورش چرا پاسخ گو نیست؟! و چرا همیشه کسی که برای احقاق حق خودش پیش قدم می شود را به جای خاطی در سیستم آموزش و پرورش مجازات می کند؟!
من به عنوان یک مادر و یک فعال و کنشگر اجتماعی علی رغم مخالفت جدی همسرم از پیگیری این موضوع و موضوعات مشابه در سیستم آموزش و پرورش و توصیه به گذشت،نتوانستم از حق خودم بگذرم و پیگیری این موضوع را به عنوان یک مادر حق خودم دانستم ؛ هرچند که همسرم تاکید کردکه نه تنها به نتیجه ای نخواهد رسید بلکه ممکن است به جای دانش آموز خاطی ضربه های دیگری به فرزندان و خانواده ام وارد شود اما دیگر تاب و تحمل عدم انعکاس این موضوع را نداشتم و از « صدای معلم » که یگانه رسانه ای است که صدای بی صداهای آموزش و پرورش (اعم از فرهنگیان،اولیاء و دانش آموزان و صاحب نظران تعلیم و تربیت)است.. خواهشمندم این موضوع را منعکس و پیگیری نماید.
با تشکر
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
