شیوا دولت آبادی، روان شناس و عضو هیئت علمی بازنشستۀ دانشگاه علامه طباطبائی با اشاره به تغییر ساختار آموزش و پرورش طی چند سال اخیر گفت: کتاب‌های درسی در مقایسه با بیست سال پیش که بچه‌های من به مدرسه می‌رفتند بهتر شده است، یعنی مفاهیمی را به آن اضافه و یا داستان‌ها را عوض کردند و جاهایی سعی شده دروس مقداری تحلیلی‌تر باشند.
دولت آبادی اضافه کرد: سیستم ما در حال حاضر انتقال اطلاعات است، البته نه انتقال فکر و معلوماتی که پیچیده و مستقل باشد و امکان نقد و تحلیل به دانش آموز بدهد. نکته این است که این سیستمی نیست که دانش آموز را دانشمند کند و جای این موارد در سیستم ما خالی است.
او در ادامه افزود: بدون شک راه توسعه از مدرسه می‌گذرد، برای اینکه مدرسه جایی است که می‌تواند از این فرصت فوق العاده‌ای که دارد استفاده کند و مغز میلیون‌ها انسان و میلیاردها سلول مغزی را در اختیار تفکری بگیرد که به جانب توسعه برود، به سمتی که خلاق و مسئولیت پذیر باشد.
وی با اشاره به تعریفی از مفهوم توسعه در سیستم آموزشی گفت: از یک طرف توسعه به معنای این است که شانس انتخاب داشته باشیم اما متاسفانه این شانس را نداریم به همین دلیل استعدادها شناسایی و شکوفا نمی‌شوند. اگر مدرسه جایی باشد که ما هم استعدادها را بشناسیم، هم پرورش دهیم و هم تفکر انتقادی آموزش دهیم به طرف توسعه می‌رویم.
دولت آبادی افزود: توسعه یعنی اینکه ما در هر جایی که هستیم کارمان را مسئولانه و خوب انجام دهیم و بخواهیم از آن هم بهتر باشیم. مثل نگاهی که یک آلمانی به محصولی که تولید می‌کند دارد، من سال‌ها آلمان بودم و دیدم که مثلاْ در صنعت پیچ یک کالا را یک دور اضافه می‌پیچانند، با این تصور که مشخص باشد این کارِ آن شرکت است و با اطمینان تولید شده و هرگز باز نمی‌شود.
این روان شناس در پایان اظهار کرد: آیا ما محصولات کشورمان را با این کیفیت به بازار میفرستیم؟ مسیری که از بستر خانواده شروع می‌شود و از راه مهد کودک، مدرسه، دانشگاه و حرفه آموزی عبور می‌کند، مسیر رسیدن به توسعه است.
ایلنا