۱۳ آبان روز بزرگی در تاریخ انقلاب اسلامی است روزی که از یک سو استعمارستیزی جوانان ایرانی را به یاد می‌آورد و از از طرفی دیگر به نام دانش‌آموز نام گذاری شده است.
شاید به جرات بتوان دانش‌آموزان را در ردیف مظلوم‌ترین اقشار این کشور قرار داد. جمعیتی چند میلیون نفری که نه شنیده می‌شود و نه خواسته‌هایش مورد توجه قرار می‌گیرد. تشکیلات قوی و منسجمی نیز ندارد که آنچه از نظام آموزشی می‌خواهد را منتقل کند.
تصمیم‌سازان و مجریان تصمیم نیز در اتاق‌های در بسته تصمیماتی می‌گیرند که هر کدامش می‌تواند آینده چند میلیون نفر را متاثر از خود کند.
دانش آموزان ما امروز باید مهارت‌های زندگی را بیاموزند اما در مدارسمان اثری از این آموزش‌ها نیست. باید با نشاط و شادابی تحصیل کنند اما بیشتر شاهد خمودگی و روزمرگی هستیم.
لازم است تا همه کسانی که در امر آموزش دخیل هستند برای تغییرات و اصلاحات بنیادین در نظام آموزشی متحد شوند. سنگ بنای فرهنگ و دانش یک جامعه مدرسه است و اگر نتوانیم انسان‌های با اخلاق، ماهر و اجتماعی را از مدرسه به جامعه معرفی کنیم آن‌وقت هیچ نسخه توسعه‌ای برای جامعه شفابخش نخواهد بود.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
