«دانشگاه فرهنگیان» یا همان تربیت معلم سابق، نامش تغییر کرد اما اوضاعش تغییر نکرد/ «همه بچه‌های این ورودی یکسال حقوق معوقه دارند که وزارت آموزش و پرورش چندین بار گفته پرداخت می‌شود که نشده است.»/ «کسر ۴۵ درصد» از حقوق و پرداخت آن در هر ماه به پردیس محل تحصیل است که بعضی‌ها نامش را کسر ناعادلانه و برخی کسر غیرقانونی نامیدند/ حرف‌هایش به سمت «تک صدایی بودن» دانشگاه رفت و از فضای بسته سیاسی دانشگاه انتقاد کرد که آن‌قدر بچه‌ها را ترسانده اند که کسی جرات ندارد حرف سیاسی بزند/ در این دانشگاه مشاهده می‌شود اساتید کم‌تجربه و غیرحرفه‌ای وجود دارد که مدتی به عنوان حق‌التدریس در این دانشگاه(برای پر‌کردن روزنه کاری خود) مشغول به تدریس می‌شوند و بعد از مدتی این‌جا می‌روند/ هم‌اکنون نزدیک ۴ سال است که از حضور مهرمحمدی به عنوان سرپرست در دانشگاه فرهنگیان می‌گذرد در حالی که طبق قانون حضور افراد تحت عنوان سرپرست در دانشگاه‌های کشور به مدت بیش از 6 ماه غیرقانونی است.اما پس از چهار سال! هنوز تکلیف ریاست دانشگاه فرهنگیان مشخص نشده است/ دانشگاه بدون رئیس یکی دیگر فهرست بی‌پایان مشکلات این دانشگاه است که بی‌نظمی، هرج و مرج و عدم مدیریت یکپارچه پردیس‌ها در سراسر کشور از امتیازات یک «دانشگاه بی‌رئیس» شده است/ نظارت از بالا به پایین وجود ندارد. حتی در طول سال بازرسان برای سرکشی به پردیس‌ها و شنیدن مشکلات دانشجویان قدم رنجه نمی‌کنند/ طبق گفته دانشجویان رفتار تحقیرآمیز رئیس پردیس آیت‌الله طالقانی قم با دانشجویانی که توانایی پرداخت یکجای بدهی خود را ندارند بارها مشاهده شده است و ناچارا این دانشجویان باید شب در نمازخانه یا سالن‌ها بخوابند تا زمان پرداخت بدهی اجازه سکونت در خوابگاه به آنها داده شود
«دانشگاه فرهنگیان» یا همان تربیت معلم سابق، نامش تغییر کرد اما اوضاعش تغییر نکرد. تغییر نامی که مشکلات دانشجو-معلمان را هم کمتر نکرد.
«نجات دانشگاه فرهنگیان»؛ نام کمپینی است که دانشجو-معلمان، این روزها راه انداخته‌اند زیرا از صحبت و بیان مشکلات از طریق مسئولان دانشگاهی قطع امید کرده و می‌خواهند صدایشان به گوش نمایندگان مجلس و کمسیون آموزش برسد. پای صحبت‌هایشان که بنشینید، خواهید دید که مشکل یکی و دوتا نیست.
دانشگاه فرهنگیان در دی ماه سال ۱۳۹۰، با تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی و با تجمیع کلیه مراکز تربیت معلم سراسر ایران تاسیس شد و از سال ۱۳۹۱ شروع به کار کرد. گفته می‌شود که این دانشگاه هر چند نوپاست اما متکی به پیشینه صد ساله مراکز تربیت معلم در ایران است.
«نجات دانشگاه فرهنگیان»؛ نام کمپینی است که دانشجو-معلمان، این روزها راه انداخته‌اند زیرا از صحبت و بیان مشکلات از طریق مسئولان دانشگاهی قطع امید کرده و می‌خواهند صدایشان به گوش نمایندگان مجلس و کمسیون آموزش برسد. پای صحبت‌هایشان که بنشینید، خواهید دید که مشکل یکی و دوتا نیست.
دانشگاه فرهنگیان در دی ماه سال ۱۳۹۰، با تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی و با تجمیع کلیه مراکز تربیت معلم سراسر ایران تاسیس شد و از سال ۱۳۹۱ شروع به کار کرد. گفته می‌شود که این دانشگاه هر چند نوپاست اما متکی به پیشینه صد ساله مراکز تربیت معلم در ایران است.
از زبان دانشجو-معلمان؛
«محمدرضا» ورودی سال ۹۳ این دانشگاه دراین‌باره به خبرنگار همدلی، می گوید:«همه بچه‌های این ورودی یکسال حقوق معوقه دارند که وزارت آموزش و پرورش چندین بار گفته پرداخت می‌شود که نشده است.»
«میلاد» و «حسن» از ورودی‌های ۹۴ و ۹۵ هم می‌گویند:«هر کدام از این ورودی‌ها نیز ۳ ماه حقوق معوقه دارند.» در این میان «پیمان» نیز موردی را بیان کرد که «کسر ۴۵ درصد» از حقوق و پرداخت آن در هر ماه به پردیس محل تحصیل است که بعضی‌ها نامش را کسر ناعادلانه و برخی کسر غیرقانونی
نامیدند!
این میان برخی از بچه‌ها حرف از «مشکل انتقالی» زدند. همه آنها به صرافت افتادند که مشکل تحصیل در استان محل سکونت خود را بیان کنند. نوبت به «مهدی» که رسید حرف‌هایش به سمت «تک صدایی بودن» دانشگاه رفت و از فضای بسته سیاسی دانشگاه انتقاد کرد که آن‌قدر بچه‌ها را ترسانده اند که کسی جرات ندارد حرف سیاسی بزند.
مهدی می گفت:«برای گرفتن مجوز ماهنامه‌ای که با چند نفر از دوستان اصلاح‌طلب دانشگاه می‌خواهیم شروع کنیم، چندین ماه است که جواب سربالا می‌شنویم و فقط وعده می‌دهند که جلسه بررسی مدارک شما در فلان تاریخ برگزار می‌شود، که آخر سر هم نتیجه‌ای در برنداشت.»
چند نفر از دوستان هم که به جمع شبانه ما در حیات پردیس آیت‌الله طالقانی قم اضافه شدند. بحث‌مان به مسائل رفاهی رسید. از کثیفی و فرسوده بودن ساختمان ها و خوابگاه ها گفتند(که خودم هم شاهد آنها بودم)، سرویس‌های بهداشتی غیر بهداشتی و ساختمان هایی که حدودا برای سال ۶۰ بود و دیگر طاقت تحمل دانشجویان را نداشت! سلف غذاخوری هم مانند سایر ساختمان ها وضعیت بهداشتی مناسبی ندارد و موقع شام در سلف که با سایر دانشجویان هم سفره و هم صحبت شدیم از کیفیت پایین غذا های دانشگاه شنیدیم و چشیدیم.
دانشجویان می‌گفتند: «در این‌جا بعد از کسر ۴۵ درصد اجباری از حقوق و پرداخت آن به امور دانشجویی دانشگاه فرهنگیان و سایر کسورات از ۷۰۰ هزار تومان حقوق برایمان مقدار حدودا ۳۰۰ هزار تومان می ماند! که آن را هم به علت کیفیت بد غذا صرف خرید غذا و کنسرو از بیرون می کنیم و بخشی هم به علت دور بودن از خانه صرف کرایه رفت و آمد می‌شود که در طول ترم دو سه بار به خانواده سر بزنیم.»
چند نفر از دوستان هم که به جمع شبانه ما در حیات پردیس آیت‌الله طالقانی قم اضافه شدند. بحث‌مان به مسائل رفاهی رسید. از کثیفی و فرسوده بودن ساختمان ها و خوابگاه ها گفتند(که خودم هم شاهد آنها بودم)، سرویس‌های بهداشتی غیر بهداشتی و ساختمان هایی که حدودا برای سال ۶۰ بود و دیگر طاقت تحمل دانشجویان را نداشت! سلف غذاخوری هم مانند سایر ساختمان ها وضعیت بهداشتی مناسبی ندارد و موقع شام در سلف که با سایر دانشجویان هم سفره و هم صحبت شدیم از کیفیت پایین غذا های دانشگاه شنیدیم و چشیدیم.
دانشجویان می‌گفتند: «در این‌جا بعد از کسر ۴۵ درصد اجباری از حقوق و پرداخت آن به امور دانشجویی دانشگاه فرهنگیان و سایر کسورات از ۷۰۰ هزار تومان حقوق برایمان مقدار حدودا ۳۰۰ هزار تومان می ماند! که آن را هم به علت کیفیت بد غذا صرف خرید غذا و کنسرو از بیرون می کنیم و بخشی هم به علت دور بودن از خانه صرف کرایه رفت و آمد می‌شود که در طول ترم دو سه بار به خانواده سر بزنیم.»
دانشگاهی برای کسب تجربه اساتید مبتدی
در این دانشگاه مشاهده می‌شود اساتید کم‌تجربه و غیرحرفه‌ای وجود دارد که مدتی به عنوان حق‌التدریس در این دانشگاه(برای پر‌کردن روزنه کاری خود) مشغول به تدریس می‌شوند و بعد از مدتی این‌جا می‌روند. لذا توجه دو وزارت خانه علوم و تحقیقات و آموزش و پرورش به امر سلامت علمی و سطح علمی این دانشگاه اهمیت زیادی دارد چرا که بعد از فارغ التحصیلی،این دانشجویان به عنوان معلم تا بازنشستگی به تربیت دانش آموزان می پردازند که هم باید به مشکلات ادامه تحصیلشان توجه شود و هم این که اگر از لحاظ سطح علمی مشکلات مذکور حل نشود نمی توانند دانش‌آموزان شایسته ای تربیت کنند.
معیشت معلمان تا کی قوت لایموت!؟
بحث معیشتی معلمان که در مناظرات تلویزیونی ایام انتخابات هم تقریبا همه کاندیداها مطرح کردند هم باید مورد توجه قرار گیرد. انتقاد دیگری که در این کمپین مطرح شده است بحث مشکلات مربوط به «بیمه و عدم پوشش خدمات دندانپزشکی» است. بحث حقوق هم که چندین‌بار در ایام انتخابات مطرح شد، از دیگر اهداف کمپین است که واقعا دانشجویان را در مضیقه قرار داده است.
دانشگاهی بدون رئیسهماکنون نزدیک ۴ سال است که از حضور مهرمحمدی به عنوان سرپرست در دانشگاه فرهنگیان می‌گذرد در حالی که طبق قانون حضور افراد تحت عنوان سرپرست در دانشگاه‌های کشور به مدت بیش از 6 ماه غیرقانونی است.اما پس از چهار سال! هنوز تکلیف ریاست دانشگاه فرهنگیان مشخص نشده است !
دانشگاه بدون رئیس یکی دیگر فهرست بی‌پایان مشکلات این دانشگاه است که بی‌نظمی، هرج و مرج و عدم مدیریت یکپارچه پردیس‌ها در سراسر کشور از امتیازات یک «دانشگاه بی‌رئیس» شده است.
نظارت از بالا به پایین وجود ندارد. حتی در طول سال بازرسان برای سرکشی به پردیس‌ها و شنیدن مشکلات دانشجویان قدم رنجه نمی‌کنند!
طبق گفته دانشجویان رفتار تحقیرآمیز رئیس پردیس آیت‌الله طالقانی قم با دانشجویانی که توانایی پرداخت یکجای بدهی خود را ندارند بارها مشاهده شده است و ناچارا این دانشجویان باید شب در نمازخانه یا سالن‌ها بخوابند تا زمان پرداخت بدهی اجازه سکونت در خوابگاه به آنها داده شود!
روزنامه همدلی