رئیس جمهور محترم جمهوری اسلامی ایران ؛ جناب آقای دکتر پزشکیان
وزیر محترم آموزش و پرورش؛ جناب آقای دکتر کاظمی
رئیس شورای آموزش و پرورش و استاندار اصفهان؛ جناب آقای دکتر جمالی نژاد
با سلام و احترام و آرزوی توفیق روزافزون برای خدمت‌گزاران صادق عرصه تعلیم و تربیت و قدردانی از حضور ریاست محترم جمهور و وزیر آموزش و پرورش و هیات های همراه در استان اصفهان و توجه به مسائل توسعه‌ای کشور، بر این باوریم که این سفر می‌توانست به فرصتی ارزشمند برای گفت‌وگوی صریح، صمیمی و بی‌واسطه میان مسئولان عالی رتبه کشوری به خصوص وزیر محترم آموزش و پرورش و معلمان تبدیل شود.
با این حال، متأسفانه سفر وزیر و شورای معاونین ایشان به استان بدون توجه به تقاضای دیدار تشکل های فرهنگی فعال استان اصفهان با وزیر محترم و معاونان ایشان در یک فضای بسته و برگزاری چند جلسه مهندسی شده به پایان رسید و استان بزرگ و هنرمند پرور از این فرصت ویژه محروم ماند.
از وزیر محترم انتظار می‌رفت که در آغاز سال تحصیلی جدید، در میان معلمان، مدیران مدارس و نمایندگان تشکل‌های آنان حضور یابد و از نزدیک در جریان دغدغه‌ها و مشکلات بدنه آموزش و پرورش قرار گیرد، نه آن‌که برنامه‌های محدود و از پیش تعیین شده اداری جایگزین گفت‌وگوی واقعی با معلمان گردد.
در این میان، پرسشی جدی در ذهن فرهنگیان استان شکل گرفته است که دستاورد این سفرها برای آموزش و پرورش استان و برای معلمان و دانش‌آموزان چه بوده است؟
آیا نتیجه ملموسی در بهبود وضعیت مدارس، معیشت فرهنگیان، یا ارتقای کیفیت آموزشی حاصل شده است؟
انتظار داریم مسئولان محترم، پاسخ روشن و شفاف به این پرسش بدهند.
بی‌تردید، معلمان هستند که باید کارنامه عملکرد مدیران و مسئولان کشوری و استانی را نقد و ارزیابی کنند و در مسیر اصلاح سیاست‌های آموزشی نقش‌آفرینی نمایند، نه آن‌که فضا به گونه‌ای تنظیم شود که صرفاً به تمجید و تأیید مدیران منتهی گردد.
علی‌رغم وجود مشاور و رابط تشکل‌ها در سطح وزارتخانه، متأسفانه در سطح استان، این ظرفیت نادیده گرفته می‌شود و مدیریت آموزش و پرورش استان از گفت‌وگوی سازنده با نمایندگان فرهنگیان طفره می‌رود و یا اعتقادی به خرد جمعی و کار کارشناسی شده ندارد.
سؤال اساسی دیگراین است که چرا اداره کل آموزش و پرورش استان نتوانست از حضور وزیر و معاونین ایشان بهره‌برداری مؤثر و متناسب با شأن معلمان و ظرفیت‌های استان به عمل آورد؟
از سوی دیگر، تداوم انتصابات بر پایه سلایق و گرایش‌های محدود سیاسی چند فرد خاص در جریان است و روند حرکتی در حوزه گزینش فرهنگیان و نیروهای انسانی، نشان از آن دارد که هنوز بدنه تصمیم‌گیر در این بخش از تفکرات افراطی و غیرتخصصی بدون در نظر گرفتن رویکرد و دیدگاه دولت چهاردهم میدان دار می باشند . استمرار چنین رویکردی، بی‌تردید مانع شکل‌گیری جریان نوسازی فکری، حرفه‌ای و عدالت‌محور در آموزش و پرورش خواهد بود.
ما بر این باوریم که تصمیم‌سازی‌ها و تصمیم‌گیری‌های آموزشی و تربیتی باید بر پایه خرد جمعی، دانش میدانی و تجربه معلمان صورت گیرد و در این مسیر، کیفیت و کمیت آموزش و تربیت باید در اولویت نخست سیاست‌گذاری‌های استانی و ملی قرار گیرد.
همچنین بر نقش حیاتی تشکل‌های فرهنگیان در ارتقای شفافیت، هم‌افزایی و اصلاح سیاست‌ها تأکید داریم. تقویت گفت‌وگو با این تشکل‌ها، دوری از انحصارطلبی، و بهره‌گیری از نظرات آنان در تصمیم‌های کلان، می‌تواند ضامن پویایی نظام تعلیم و تربیت باشد.
در پایان، یادآور می‌شویم که اداره‌کل آموزش و پرورش استان باید نهادی مقتدر، مستقل و دارای شأن حقوقی باشد و از هرگونه وابستگی شخصی یا جناحی به افراد و گروه‌ها مصون بماند.
استقلال اداره‌کل و اقتدار مدیرکل، شرط لازم برای تصمیم‌گیری علمی، عادلانه و متکی بر منافع عمومی آموزش و پرورش استان است.
اصفهان – سی ام مهرماه ۱۴۰۴
- سازمان معلمان استان اصفهان
- کانون صنفی معلمان استان اصفهان
- کانون همبستگی فرهنگیان ایران (کهفا) – استان اصفهان
- مجمع فرهنگیان استان اصفهان
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
