" تیرگی‌ها و تلخی‌هایی چون فقر، ظلم و بی‌عدالتی زاییده جهل‌اند ؛ برایِ یک معلم هیچ شوکرانی تلخ تر از این نیست که اندیشه‌هایِ فرزندانِ جامعه را رو به نزول و اخلاقش را رو به افول ببیند "

هیجدهمین پیام مهر کانون فرهنگیان استان اصفهان

به نام خداوند جان و خرد

مهر از افق دمید،فصلی دگر رسید                  فصلِ کلاس و درس،ما را دهد نوید

دانش آموزِ عزیز؛

مهر؛ که سر آغازِ فصلِ رویشِ جوانه‌هایِ امید، فصلِ خواندن و نوشتن، فصلِ آشنایی با خدا، فصلِ خوشه چینیِ ستاره‌ها، فصلِ همکلاسی‌هایِ دیروز و هم نیمکتی‌های امروز است، از راه رسید. مهر؛ آنقدر بویِ بهار می دهد که پاییز بودنِ آن، به یاد نمی آید. پاییز برایِ ما فصلِ خشکیدن و زرد شدن و ریختن نیست، که آغازِ روییدنِ کتاب بر ساقه‌ی دست‌هاست.

معلمِ دلسوز؛

تو ای زیبای بوستانِ خرد،ای سراینده‌ی غزل هستی بخشِ آموختن که از مهرِ اندیشه و سبزیِ وجودت، فرزندانِ این مرز و بوم را پر طراوت تر از همیشه ، شکوفا می ‌کنی تا آنان با پرورشِ استعداد و اندیشه و بالا بردنِ قابلیت‌ها و ظرفیت‌هایِ خویش، خردمندانه نقش‌آفرینِ زندگی شوند. ما امروز به شکرانه اینکه آن یگانه‌ی هستی بخش، تو را سرشته و آیاتِ مهرش را در وجودت به ودیعت گذاشته تا انسانیت را در وادیِ امتحان به منصه ظهور رساند، خداوندِ بزرگ را سپاسِ بیکران می گذاریم.

مهرِتان پیروز و مهرورزیِ‌تان همیشگی باد.

کشورِ ما، از زمره کشورهایی است که به طورِ عمده بر اثر بحران‌ها و بعضاً کم توجهیِ مسؤولینِ ذیربط  از نعمتِ داشتنِ نظامِ آموزشیِ مدرن، با کیفیتِ متناسب، کارآمد و پایدار نیزمحروم بوده است  و اما بعد؛ گرچه در وصفِ شهسوارانِ پیروزِ نبردهایِ سرتاسرِ تاریخ، افسانه ها ساخته‌اند و منظومه ها سروده‌اند. اما بزرگ ترین دشمنی که بشر درطولِ عمرِ خویش بر گستره‌ این کره‌ی خاکی، هماره با آن در کشاکش بوده، جهل است. چرا که تیرگی‌ها و تلخی‌هایی چون فقر، ظلم و بی‌عدالتی زاییده جهل‌اند و شهسوارانِ نبردِ با ظلمتِ جهل، پرچمدارانِ دانایی و بینایی یعنی معلمان‌اند. شاید در کنار همه مرارت هایِ گذرانِ معاش در محیط‌هایِ توان فرسا، برایِ یک معلم هیچ شوکرانی تلخ تر از این نیست که اندیشه‌هایِ فرزندانِ جامعه را رو به نزول و اخلاقش را رو به افول ببیند و اینجاست که معلم خستگیِ تباری را بر شانه هایِ فروافتاده‌ی خویش احساس می کند.

باید به خاطر داشته باشیم که جامعه بشری همواره مرهونِ کوشش‌ها و فداکاری‌هایِ زنان و مردانی است که در کسوتِ معلمی مسیرِ علم و دانش را فروزان نگه داشته و چشم‌اندازهای تازه را بِروی انسان‌ها گشوده اند.

معلم انسانِ وارسته‌ای است که راهِ سعادت وخوش بختی را به رویِ بشریت می گشاید. او همچون شمع با سوختنِ خویش ، جامعه و جهانِ پیرامونی اش را روشنایی بخشیده و نورِ امید را در دلِ آنان زنده می سازد.

ارزش و اهمیت معلم از نگاهِ انسانی،حقوقِ اساسی و شهروندی نیز بسیار والا بوده، در قانونِ اساسیِ کشور و سایرِ کنوانسیون هایِ پذیرفته شده جمهوری اسلامی  نیز بر آن تأکید و تصریح  شده است. این حقوق از لحاظِ کارکردی نیز مسئولیت‌هایی را متوجهِ اربابانِ قدرت و حکومت می‌نماید تا در جهتِ تأدیه‌ی آن همت بگمارند. ایجابی بودنِ این حقوق یعنی اینکه دولت‌ها مسؤولیت دارند تا شرایطِ دسترسیِ برابرِ آن را برای فرهنگیان فراهم گردانند. هرچند بسياري از كشورها با حمايتِ سازمانِ جهانيِ يونسكو، تسهيلات و حمایت هایی را برای معلمان به کاربسته‌اند و حتی آن حمایت‌ها و ارائه‌ی تسهیلات را قانونمند نیز ساخته اند؛‌ ولی هنوز هستند کشورها و جوامعی که ازاین مرحله فاصله بسیار دارند.

کشورِ ما، از زمره کشورهایی است که به طورِ عمده بر اثر بحران‌ها و بعضاً کم توجهیِ مسؤولینِ ذیربط  از نعمتِ داشتنِ نظامِ آموزشیِ مدرن، با کیفیتِ متناسب، کارآمد و پایدار نیزمحروم بوده است. به طورطبیعی با وجودِ چنین محرومیتی، معلمان و افرادی که در امرِ آموزش و پرورش مشغول به خدمت بوده اند، جز رضایتِ وجدان و ادایِ مسئولیت انسانی، ازبسیاری تسهیلات و حمایت‌ها محروم بوده اند.

چنانچه نظام آموزشی کشور را با در نظر داشتن ضرورت های جامعه‌ی ما و در مقایسه با کشورهای در حال توسعه  مورد قضاوت قرار دهیم متأسفانه کارنامه قابل قبولی را نخواهیم یافت. زیرا در نظام آموزشی ما،مشکلات و چالش‌هایِ بسیار جدی و انبوهی وجود دارد که کارهای صورت گرفته در طی چندسال اخیر، بسیار اندک، سطحی و بی تأثیر بوده و نمود روشنی ندارد.

در اینجا به مناسبت آغاز سال تحصیلی، جهت یادآوری با رعایت اختصار، فقط به چالش‌ها ومحرومیت‌هایی اشاره می گردد که به معلمان و دانش آموزان ارتباط دارد:

- عدم آمادگی روانی وذهنی درفضای آموزشی که از مهم ترین چالش‌های نظام آموزشی کشور می‌باشد. این مشکل هم ازسوی دانش آموزان وجود دارد و هم از جانب معلمان .

بنابه دلایل متعدد اجتماعی،‌سیاسی، فرهنگی و آموزشی، معلمان وشاگردان قادر نیستند که فضای سالم، و تعامل منطقی را برای ایجاد انگیزه لازم جهت فراگیری به وجود آورند. به همین جهت برای دانش آموزان و یا فعالیت معلمان کشور انگیزه قوی برای داشتن آینده بهتر و متفاوت‌تر از امروز وجود ندارد.

- عدم دسترسی آزاد معلمان به اطلاعات و فن‌آوری های جدید برای تدریس در دنیای امروز

- عدم توجه دولتمردان و دستگاه آموزش و پرورش به کیفیت مدارس، آموزش و دانشگاه‌ها و مراکز تربیت معلم

- به روز نبودن امکانات آموزشی در جهت کیفیت بخشی به آموختن مهارت‌های زندگی به فرزندان کشور

- عدم برخورداری معلمان از حداقل تسهیلات، خدمات و حمایت های لازم در زندگی و امور آموزشی

البته ناگفته نماند که مسأله عدم توجه به منزلت و معیشت معلمان یکی دیگر ازچالش‌های نظام آموزشی کشور می‌باشد. به معنای دقیق چگونگی تامین معیشت معلمان کشور نشان دهنده جایگاه و ارزش واهمیتی است که نظام آموزشی درتصور و برنامه دولت و نظام سیاسی دارد. این محرومیت ها جفای بسیار بزرگ و غفلت نابخشودنی درحق کسانی محسوب می شود که با کمترین توقع  و دستمزد، بیشترین رنج و زحمت را متحمل می گردند.

بنابراین، تلاش در جهت رفع کاستی‌ها و سعی دربرآورده ساختن ضرورت‌ها و نیازمندی‌های  نظام آموزشی کشور و قشر معلم، علاوه بر آنکه از مسؤولیت‌های قانونی دولتمردان به شمار می‌آید، یک رسالت انسانی نیز محسوب می‌شود.

بار دیگر تأکید می گردد که تأمین مواد و تجهیزات آموزشی لازم، بهبود بخشیدن به فضاهای آموزشی، ارتقاءِ سطح علمی معلمان، ارائه خدمات و انجام حمایت‌های لازم ازمعلمان کشور، تأمین معیشت، منزلت، مسکن و... زمینه‌هایی است که می‌تواند جایگاه و نگرش ارزشمدار حکومت و نظام آموزشی را در چهارچوب قانونمند شدن آن به تصویر بکشد.

امید آنکه با مهیا شدن تمامی تمهیدات لازم، تسهیلات آموزشی،  خدماتی و فرهنگی،این چراغ کم‌فروغ تقویت گردیده و دنیایی از نور و روشنایی بروی جامعه ما گشوده شود. روشنایی که در پرتو رشد و توسعه پایدار کشور رقم خورده و همه شهروندان و فرزندان این مرز و بوم با آرامش، امنیت،  صلح و سازندگی به زندگی شرافتمندانه و سرشار از معرفت و آگاهی و کمال دست یابند.

کانون فرهنگیان استان اصفهان

مهرماه ١٣٩٦

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید