گروه اخبار/
خيلي‌ها از اول صبح آمده بودند. برخي حتي با ويلچر و عصا... « اما چون ناراحتي کمر و پا امانشان را بريده بود، وقتي ديدند کسي به حرفشان توجه نمي‌کند، رفتند.» بازنشستگان فرهنگي‌ای که صبح سه‌شنبه در مقابل مجلس شوراي اسلامي تجمع کرده‌اند، مي‌گويند: «در دو سال اخير، اين دهمين بار است که اينجا تجمع مي‌کنيم. از مجلس تا سازمان برنامه‌و‌بودجه، ديوان عدالت اداري و نهاد رياست‌جمهوري، هرجا که فکرش را کنيد، رفته‌ايم، وعده و وعيد دادند اما آب از آب تکان نخورده... بازنشسته‌هاي فرهنگي، نه بيمه به‌درد‌بخوري دارند و نه گوش کسي بدهکار معوقات مستمري‌هاي فراموش‌شده‌شان است.»
صبح سه‌شنبه، سوم اسفند، حدود دو هزار نفر از بازنشستگان فرهنگي به مقابل مجلس آمدند تا با برگزاري تجمعي صنفي، براي چندمين‌بار در سال‌هاي گذشته نسبت به اجرانشدن دقيق همسان‌سازي بازنشستگان فرهنگي با بازنشستگان بقيه ارگان‌هاي دولتي، افزايش سطح تسهيلات خدماتي و درماني در قالب بيمه‌هاي کارآمد و پرداخت معوقات مزدي فراموش‌شده اعتراض کنند؛ آقامعلم‌ها و خانم‌معلم‌هایي ديروز که براي چندمين‌بار در مقابل مجلس تجمع کردند و خواستار برآورده‌شدن مطالبات صنفي‌شان شدند.
يکي از حاضران در اين تجمع، با برشمردن مطالبات بازنشستگان فرهنگي به «وقايع‌اتفاقيه» مي‌گويد: خيلي از آدم‌هايي که در اين تجمع حضور پيدا کرده‌اند، از اجرانشدن قانون برزمين‌مانده مديريت خدمات کشوري شاکي هستند؛ آن‌وقت مي‌گويند
پنج سال طول مي‌کشد تا همسان‌سازي انجام شود، تا آن زمان اصلا معلوم نيست که اين آدم‌ها باشند و بتوانند از حق و حقوق قانوني‌شان استفاده کنند. او مي‌گويد: اين قانون، از سال 86 در مجلس تصويب شده و طبق موادي از آن، بايد حقوق بازنشستگان و شاغلان، هم‌سطح، همتراز و يکسان باشد اما متأسفانه، از سال 86 اين قانون بر زمين مانده و اجرا نشده است. به گفته اين فعال صنفي، يکي از مواد قانون خدمات کشوري، دولت را موظف کرده هر سال بر‌اساس نرخ تورم، حقوق شاغلان و بازنشستگان را افزايش دهد اما بااين‌حال، در فاصله سال‌هاي 86 تا 93 اين کار انجام نشده است. او ادامه مي‌دهد: در آن سال‌ها، به‌عنوان مثال اگر تورم 30 درصد بوده به حقوق شاغلان و بازنشستگان 12،13 درصد اضافه شده و اين مغاير با قانون مديريت خدمات کشوري است که بر تطابق نرخ مستمري با نرخ تورم تأکيد دارد. اين فعال صنفي، با اشاره به مطالبات معوق بازنشستگان در سال‌هاي گذشته مي‌گويد: ما تا الان، حدود 67,7 درصد از دولت‌ها طلبکار هستیم. فرقي هم نمي‌کند کدام دولت مدنظر باشد چون «قانون عطف به ماسبق نمي‌شود» و هر دولتي بيايد، بايد آن را اجرا کرده و حق ما را پرداخت کند.
بيمه‌هاي درماني بازنشستگان فرهنگي، ناقص است
اما در‌خواست بيمه جامع و کارآمد، مطالبه ديگر بازنشستگان فرهنگي از دولت و مجلس است. آنها مي‌گويند با توجه به سقف پوشش حداقلي بيمه‌هاي تکميلي و مستمري‌هاي اندکي که دريافت مي‌کنند، قادر نيستند هزينه‌هاي درماني سنگين را متحمل شوند.
يکي از فعالان صنفي بازنشستگان فرهنگي که در تجمع حضور يافته است، دراين‌باره مي‌گويد: ما مي‌خواهيم فرهنگيان بازنشسته نيز مانند ساير دستگاه‌ها و نهادها که بيمه طلايي دارند، از خدمات بيمه جامع و کارآمد استفاده کنند. متأسفانه، بازنشسته‌ها بيمه بسيار ناقصي دارند، درحالي‌که در سن و سالي قرار دارند که با انواع بيماري‌ها درگير هستند. او ادامه مي‌دهد: گاهي يک بازنشسته فرهنگي وقتي به بيمارستان مراجعه مي‌کند تا برحسب ضرورت يک عمل جراحي قلب باز انجام دهد، به‌دليل سقف محدود ارائه خدمات بيمه‌هاي تکميلي، مجبور است هزينه‌هاي باقي‌مانده را از مستمري حداقلي خود پرداخت کند و اين مسئله، از عهده بازنشستگان فرهنگي‌ای که توان تأمين هزينه‌هاي کمرشکن درمان را ندارند، خارج است، درحالي‌که همان قانوني که به آن اشاره کرديم، مي‌گويد بايد بيمه‌ای جامع و طلايي براي بازنشستگان خدمات کشوري فراهم شود و يک ريال هم از جيبشان براي درمان هزينه نکنند.
همسان‌سازي حقوق شاغلان و بازنشستگان، مطالبه جدي ماست
بحث همسان‌سازي مستمري بازنشستگان فرهنگي مورد ديگري بود که در زمره مطالبات چند سال اخير فرهنگيان قرار دارد. آنها مي‌گويند با وجود نامه‌نگاري‌ها و ملاقات‌هاي بسيار با نمايندگان مجلس و مسئولان دولتي و مقرر‌شدن گنجاندن بحث همسان‌سازي حقوق بازنشستگان و شاغلان هم‌سطح در بودجه 96، همچنان به اين موضوع بي‌توجهي مي‌شود.
يکي از نمايندگان بازنشستگان تجمع‌کننده دراين‌باره مي‌گويد: متأسفانه، آقاي نوبخت که مسئول سازمان مديريت هستند، حدود هزار ميليارد تومان براي اين کار در نظر گرفتند، درحالي‌که ما چهار ميليون بازنشسته لشکري و کشوري هستيم. اگر اين رقم را بر تعداد بازنشسته‌ها تقسيم کنيم، به هر نفر 30 تا 40 هزار تومان مي‌رسد؛ پس اين کار نه‌تنها مشکل بازنشستگان را حل نمي‌کند بلکه دردي هم به دردهاي آنها اضافه مي‌کند چون يک منت الکي روي سر ما گذاشته مي‌شود، با هزار ميليارد توماني که دولت فکر مي‌کند با آن مي‌تواند مشکلات اين همه بازنشسته را حل کند.
او ادامه مي‌دهد: بعد از رفت‌وآمدهاي مکرر به مجلس و گفت‌وگو با مسئولان دولتي و اعتراضاتي که از سوي بازنشستگان فرهنگي صورت گرفت، رقم هزار ميليارد تومان به چهار هزار و 500 ميليارد تومان رسيد که قرار است از سال 96 در برنامه پنج‌ساله اجرا شود. مسئله ما اين است که بسياري از بازنشستگانی که در سنين بالا قرار دارند، ممکن است اصلا عمرشان به اجراي قانون همسان‌سازي قد ندهد! کمااينکه بسياري از اين افرادي که در دهه‌هاي 60 و 70 بازنشسته شده‌اند، چنين شرايطي دارند. اين فعال صنفي، درباره مجموع مطالبات بازنشستگان فرهنگي مي‌گويد: اولين خواسته ما اين است که قانون خدمات کشوري که سال‌هاست روي زمين مانده، اجرايي شود. دوم اينکه اگر قرار است همسان‌سازي انجام شود، با پنج سالي که اينها پيشنهاد داده‌اند مشکل ما حل نمي‌شود. مسئولان مي‌گويند حقوق يک بازنشسته بايد تا 90 درصد با يک شاغل هم‌سطح، همسان شود. ما مي‌گوييم همين کار را مي‌شود در دو سال با 60 درصد در سال اول و 30 درصد در سال دوم اجرايي کرد تا لااقل بازنشسته‌ها هم خيري از اين مسئله ببرند. بازنشستگان فرهنگي در راستاي مطالباتشان علاوه بر برگزاري تجمعات متعدد، با نمايندگان هم ديدارهايي داشته‌اند؛ «با دکتر لاريجاني، دکتر پزشکيان و چند نماينده ديگر ديدار داشتيم و همه را در جريان مشکلاتمان قرار داده‌ايم اما باز هم وقتي مثلا درباره همسان‌سازي حقوق بازنشستگان و مشاغل، حرف مي‌زنند از آن پنج سال سخن مي‌گويند که قرار است همسان‌سازي به‌تدريج انجام شود، درحالي‌که چشم هزاران بازنشسته به گذران امروزشان دوخته شده و معلوم نيست فردا چه در انتظارشان باشد...»