ساده و بی پیرایه سلام و احترام بنده را از دیار تنهایی و مردمانی از یاد رفته و سوخته از آتش فقر در کلان شهر تهران با هوای آلوده با هزینه های گزاف و نامهربانی روزگار پذیرا باشید .
چندی پیش از رسانه ها اعلام گردید که جنابعالی گفته اید من اکنون نیز به نمایندگی از فرهنگیان و مردم در بدنه دولت هستم . اگر شما فرهنگیان فکر می کنید در این سال ها مسیر خود را اشتباه رفته ایم نظرتان را به بنده اعلام کنید .
لذا به همین منظور شرح حال و شمه ای از زندگی نامه پردرد معلمان بازنشسته را که انتظار داریم مقرر فرمایید در محکمه اخلاق و عدل الهی و وجدان و مردمی مطرح گردد مقبول وجدان بیدار و مومن و قاضی آگاه و منصف قراربگیرد هر چند که شرح حال و مصائب بازنشستگان فرهنگی در این مختصر نمی گنجد اما :
سینه خواهم شرحه شرحه ازفراق شرح حال فقر و افتراق
جناب دکتر نوبخت !
قبل از هرچیز لازم می دانم حرف دل همه شاغلان و بازنشستگان را بزنم ، کلید تدبیر قطعا در بسیاری موارد راهگشا و کارگشا بوده و موجب گره گشا ئی در خیلی از امور ملی و بین المللی بوده ، اما در بحث آموزش و پرورش از کیفیت بخشی و سامان دهی امور آموزشی مدارس و حوزه های ستادی و اداری گرفته تا معیشت و رفاه پرسنل و بازنشستگان ، به اذعان اکثریت قریب به اتفاق فرهنگیان شریف ، متاسفانه به مثابه یک کلید زنگ زده یا شکسته عمل نموده است که امید است در مدت زمان باقی مانده از عمر دولت یازدهم جبران بی مهری ها بشود .
جناب دکتر نوبخت !
بازنشستگان فرهنگی از مظلوم ترین و محروم ترین قشر جامعه هستند که فریاد حق طلبانه ی آن ها را بر روی زمین کسی نمی شنود؟ خداوند که به حق و انصاف قضاوت خواهد کرد ؟ باید از این شغل فرهیختگی و وارستگی ببارد و یک فرهنگی بازنشسته نباید محتاج 2 میلیون وام باشد ؟
علت این همه تبعیض و فرق حقوقی و معیشتی ما با وزارتخانه های دیگر چیست ؟
آیا می دانید چند درصد بازنشستگان ما راننده آژانس هستند و یا به عنوان پادو در معاملات ملکی کار می کنند و در شغل هایی که در شان و شخصیت و منزلت آنهانیست ؟ چند درصد بازنشستگان فرهنگی از وام های کم بهره سود جسته اند ؟
ما بازنشستگان از مصوبات و لوایح دولت و بخشنامه ها و وعده های غیر عملی خسته و مایوس و از تبصره و ماده ها و سمینارها و جلسات چیزی عاید ما نگردیده است و نسبت به گفتار و عملکرد مسئولان ارشد کشور بی اعتماد شده ایم ؟
باید قبول کرد که معلمان شاغل و بازنشسته همیشه مورد ظلم مضاعف و از دیگر کارمندان دولت محروم تر بوده اند ؛ باید انصاف داد قلم هر چه سنگین تر و خونسرد و با کمال نارضایتی در گریستن برای این قشر فرهیخته که عمر گرانمایه خود را صادقانه در طبق اخلاص نهادند و تقدیم فرزندان این مرزوبوم کرده اند بخیل باشد زیرا نمی تواند در مطالعه عمیق زندگی اندوه بار بازنشستگان بی تفاوت باشد ؛ از بازنشسته ای که در نهایت عسرت و تنگ دستی زندگی می کند و از حداقل های معیشت محروم و هر روز صبح با چشم گریان و خواسته های به حق خانواده خود روبه رو می باشد چه توقع می توان داشت که از قلم به منظور تخلیه آلام درونی استمداد نگیرد تا شاید ذره ای سبک بال شود و غم و خونابه های قلبش را برروی کاغذ نریزد . واقعا ارزش و منزلت ما فرهنگیان زندگی زیر خط فقر است ؟
زیرا این قشر فرهیخته در محاق مشکلات و معضلات زندگی با فقر و بیماری و تهیدستی دست پا می زنند آن گاه مسئولان با بزرگ نمایی مسئولیت شان شعار خدمت به مردم را سر می دهند . معلمان و بازنشستگان برخلاف دیدگاه برخی تنگ نظران زیاده طلب و زیادخواه نیستند بلکه آنان دنبال تکریم مقام ارزشمندشان بوده و در بحث معیشت و اقتصاد نیز از فقر گلایه ندارند بلکه از فرق گلایه مند هستند .
با نگاهی عمیق به روشنی می یابیم که بر روی کلید معلمی مقداری زنگار تنگدستی نشسته و کلید زنگ زده نیز قادر نخواهد بود درها را آن چنان که شایسته است بگشاید ؛ لذا ای کاش این کلید زنگ زده روغن کاری و زنگ زدایی شود و با کمک بند زدن به هم متصل گردد که این ای کاش ها به تحقق به پیوندد.
چرا با بی توجهی دولت نیروهای کار آمد که یک سوم خدمت خود را در نظام آموزش و پرورش انجام داده اند برای دوسوم دیگر را در قسمت های دیگر به بازار کار برنامه ریزی می نمایند ؟ عضو کمسیون اجتماعی مجلس ضرورت اصلاح قانون خدمات کشوری را ضروری خواند و گفت این قانون در حوزه بازنشستگی ، دستمزدها و استخدام کارکنان دارای اشکالاتی جدی است که باید سریعا اصلاح شود و گرنه نقش و جایگاه معلمین و بازنشستگان بسیار والا و ارزنده است و می طلبد با عنایت بیشتر به اهمیت این جایگاه توجه بیشتری به معیشت فرهنگیان داشت .
آنچه حائز اهمیت است تبعیض فاحش حقوق و مزایای بین بازنشستگان فرهنگی با سایر ادارات و موسسات است که قلب و روح همه آن ها را آزرده و تبعیض و تفاوت را به آنها تحمیل کرده است .
چرا هیچ مسئول عالی رتبه کشور از وضعیت اسف بار بازنشستگان فرهنگی در رسانه ملی سخنی نمی گوید ؟ آیا مطلع نیستند ؟
آیا 100 نماینده معلم در مجلس شورای اسلامی صدای حق گوی بازنشستگان فرهنگی را نشنیده اند و در انتخابات مجلس امین دولت و آراء مردم نبوده اند ؟
بازنشستگان فرهنگی مدافع می خواهند .
آیا تاکنون سری به فیش حقوقی بازنشستگان وزارتخانه های زده اید تا به راحتی بی عدالتی در نظام پرداخت ها را مشاهده کنید ؟
چرا مستند سازان و خبرنگاران و روزنامه نگاران ما به زندگی معلمان بازنشسته نمی نگرند ؟
آیا حقوق معلمان بازنشسته را با دیگر کشورها مقایسه کرده اید ؟ چه تسهیلات و امکانات رفاهی برای بازنشستگان ایجاد کرده اید ؟
آیا مسئولین صندوق بازنشستگی حاضرند دومیلیون وام با رعایت نوبت با ده ها پیچ و خم اداری بگیرند ؟
چرا این همه سکوت و نابرابری ؟
لب به سخن بگشایید !
مشکلات این قشر آسیب پذیر جامعه را انعکاس و پی گیری نمایید ؟
همسان سازی حقوق و مزایای بازنشستگان فرهنگی با سایر کارکنان شاغل خاص همه ی آن هاست ؛ پس چرا سازمان مدیریت و برنامه ریزی ، قانون مدیریت خدمات کشوری بعد چند سال انتظار قوانین را اجرا نکرد ؟ یک بام دوهوا ؟
بازنشستگان فرهنگی با سه دهه خدمت صادقانه و خلاقانه خود در آموزش وپرورش و از دست دادن نیروی جوانی و با تصویب قوانین منع به کارگیری بازنشستگان عملا آنها را خانه نشین و نیمکت نشین بوستان ها کرده اید و خود مستثنی از قوانین هستید ؟
این است وضعیت نابه سامان و آشفته بازنشستگان فرهنگی که صدایشان به جایی جز خداوند نمی رسد ؟
جامعه فرهنگیان بازنشسته به شدت ملتهب بوده و اکثر آنان به علت مشکلات معیشتی و روحی روانی و به تبع آن مشکلات جسمی با عوارض جبران ناپذیری مواجهه می باشند ، این همه آسیب شناسی بدون آسیب درمانی کمر نظام آموزش کشور را خم نموده ، قطعا اگر درمان نشود خورشید دانایی روزی پژمرده و خواهد مرد .
ضمن عذر خواهی از فرهنگیان بازنشسته به منظور احترام و حفظ لیاقت و عزت و کرامت انسانی این سرو قامتان مظلوم کشورم ایران سر افراز از بیان مشکلات و سئوالات و دردهای بیشتر چه بسا درددل آنان نیز باشد خوداری می کنم .
امیدوارم گوش شنوا و اقدام عاجلی شود .
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید