آیا تا کنون فکر کرده اید شاید همه و یا بسیاری از باورها، رفتارها و آداب و عاداتی که در اجداد ما جهت تنازع بقا، در تحتِ سلطه ی حکومت‌های خودکامه به وجود آمده و به ما منتقل شده اند به موانعی در مقابل پیشرفت ما تبدیل شده اند؟
لحظه ای درنگ کنید و از خود بپرسید:
- آبروداری چیست؟
- مهمان به چه کسانی اطلاق می شود و چرا باید مهمان را بنوازیم؟
- خونگرمی یعنی چه؟
- چرا باید حرمت نان و نمک را نگه داریم؟
- نان و نمک از چه اهمیتی در تاریخ و فرهنگ ما برخوردار است و چرا ملل مترقی چنین آداب و عاداتی ندارند؟
- این همه تاکید در فرهنگ ما بر حرمت استاد، پدر، موی سپید، همسایه، و فلان و بهمان ریشه در کجا دارد؟
- اصولا حرمت چیست و چه نوع رفتارها و گفتارهایی حرمت نام گرفته اند و اگر این حرمت ها با حرمت حق و حقیقت و انسانیت در تضاد قرار گرفت چه باید کرد؟
- چرا بلند شدن جلوی پای دیگران و تعظیم کردن و بوسیدن دست حرمت محسوب می شود؟
- چرا کودک احترام کمتری دارد تا بزرگ و اصولا چرا نباید همه انسان ها محترم شمرده شوند؟
- چرا با دیدن یک خصلت که در کسی نمی پسندیم بر ویژگی های خوب او نیز خط بطلان می کشیم؟
- چرا وقتی رابطه مان با کسی به هم می خورد با تمامی خویشان او نیز قطع رابطه می کنیم؟
- چرا تمایل به تحمیل عقیده مان به ضعیف تر از خود را داریم؟
- چرا اشتباهاتمان را به سختی قبول می کنیم و چرا معذرت خواهی برایمان مشکل است؟
- چرا تمایل به دخالت در زندگی دیگران داریم؟
- شکسته نفسی چیست و چرا کسی باید نفس خود را بشکند؟
- تمایل در به اشتراک گذاشتن مسایل شخصی (رازهای) دیگران از کجا در ما به وجود آمده است؟
- چرا حرف های دیگران را بدون تحقیق در مورد آنها قبول می کنیم؟
- چرا ما به زودآشنایی و خونگرمی معروف شده ایم؟
- چرا به یکدیگر اعتماد نداریم؟
- چرا مسائل را شخصی می گیریم؟
- چرا کمترین انتقادی را توهین به خود تلقی می کنیم؟
- چرا از شنیدن تعریف و تمجید لذت می بریم؟
- چرا ضعف ها و شکست هایمان را از یکدیگر مخفی می کنیم؟
- چرا تمایل به بزرگ نشان دادن موفقیت های خود داریم؟
- چرا به قضاوت دیگران در مورد خود اهمیت می دهیم و تمایل به قضاوت کردن در مورد دیگران داریم؟
- چرا استفاده از عناوین و القاب در جامعه ما به شدت نامعقولی ، رواج دارد؟
- چرا از خوش رویی یکدیگر سوء استفاده می کنیم؟
- چرا خانه خودمان را تمیز نگاه می داریم اما به نظافت محیط زیست توجهی نمی کنیم؟
- چرا از اموال خودمان محافظت می کنیم اما از اموال عمومی محافظت نمی کنیم؟
- چرا از آداب و عاداتی دنباله روی می کنیم که دیگر هیچ دلیلی برای انجام شان نیست؟
- چرا شایعاتی را که اطمینانی نیز از آنها نداریم به دیگران منتقل می کنیم؟
- چرا دیگران را به دلیل سن و جنس و قومیت و لهجه و در یک کلمه به خاطر شبیه نبودنشان به خودمان مورد تمسخر قرار دهیم؟
- چرا کارها را جدی نمی گیریم؟
چرا در لفافه سخن می گوییم و از صراحت بیان عاجزیم و چرا...
چه راهکارهایی برای تعدیل یا ترک این رفتارها به نظر شما می رسد؟
کانال در اسارت فرهنگ
